"Good morning sweetheart" wika nang kanyang ama sa kanya. Agad naman siyang lumapit dito at nag kiss sa cheek.
"Goodmorning too dad!" Ngiting tugon niya. Agad naman siyang umupo sa upuan. Siya nalang siguro ang hinihintay sa pagkain. Well ano pa nga ba, kakagising ko lang naman.
"Kumusta naman yung mga operations na ginagawa mo?" Saad ng kanyang ama.
"Dad as always it was successful! Ano ka ba naman dad ang tagal ko na kaya sa propisyon na ito" i just rolled my eyes. Ganito pa lagi si daddy tuwing nasa hapagkainan kami ito palagi niyang itatanong sa akin. Kung successful ba, kung ilang pasyente ang na operahan ko, nakakagising paba sila. See? Ganyan ang daddy ko. Kulang nalang e rerecord ko ang isasagot ko sa kanya para iparinig ko nalang yung audio sa kanya eh. Well, I can't blame my dad. Alam niyo naman kong gaano ako niyan kaalaga as well as my step-mom. But I just considered my step-mom as my real mom. Hindi kasi siya nag kulang sa akin. She treat as fair.
"Wala kaba ngayung trabaho Rafa?" Tanong ng kanyang ina
"No, mom.. Nag leave ako ng dalawang araw..remember? ngayon ang dating ni Edward" ngiting tugon ko
"Kailan ba kayo magpapakasal iha, para naman may mga apo na kami" wika ng kanyang ama. Napatawa nalang kami ni mommy sa kanyang sinabi
"Honey, wag muna mang unahan si Rafa," saad ng kanyang ina. Bumaling ito sa kanya "pero totoo naman iha, sa tagal ba naman ng relasyon niyo ni Edward wala paba kayung plano?" Ngiting payahag nito sa kanya
"Actually mom, nakakahiya naman siguro kung ako ang mag-aya kay Edward magpakasal diba? Let him be" wika ko. Handa naman ako kung balak na talaga ni Edward na mag settle down. Mahal na mahal ko kaya yung gagong yun. His my childhood friend kaya nga walang angal sila dad at mom noong nalaman nila na naging kami na.
Agad ko namang nilingon si daddy "dad, when will be Veinne going home?" Tanong ko kay daddy. Actually Veinne is my step brother. Dalawa lang kami kasi pagkatapos noong inanak si Veinne ay sinabihan na siya ng doctor na hindi na siya magkakaanak na. I dunno the whole story kasi eh, bata pa ako noon.
"Alam mo na ang kapatid mo sweetheart busy sa kompanya natin sa ibang bansa" tama nga naman. Since dad retired, si Veinne na ang nagpatakbo nang negosyo namin since sana dapat sa akin, but then I refuse I hate business. Ang gusto ko lang naman ay maging isang doktor. Ewan ko ba kung bakit siguro naging pursigido ako sa pagiging doktor dahil siguro kay mama. Hayss, ewan kung ano-ano nalang iniisip ko. Agad na akong tumayo. Tapos na akong kumain eh.
"Where are you going sweetheart?" Tanong ni daddy
"Im full dad" giit ko sabay alis. Napahinto ako at agad bumaling nina daddy at mommy. "By the way dad, mom hindi ako dito mag di-dinner im with Edward, bye!" Hindi ko na hinintay pa ang sagot nina mommy at daddy agad na akong umalis.
Agad na akong nagtungo sa airport para sunduin si Edward. Anim na buwan siyang umalis dito sa Pilipinas at pumunta sa amerika. Doktor din si Edward parehas kami. He was known as a well-known surgeon lalong-lalo na sa amerika doon talaga siya nag tatrabaho. Uuwi lang siya dito sa Pilipinas pag magbabakasyon. Apat na taon na rin ang relasyon namin ni Edward at sa apat na taon na yun hindi mo naman masasabi na perpekto kami. May mga trials din kami. Pero ayun nga mahilig magpakilig si Edward palagi akong sinusuyo pag mag-aaway kami. kaya na rin siguro tumagal kami ng apat na taon.
Nandito ako ngayun palinga-linga sa paligid. alam ko nag landing na yung eroplanong sinasakyan niya dahil marami naring pasahero ang nakikita ko. Sumilay ang ngiti sa labi ko nang nakita ko si Edward. Alam kong siya yan kahit nakatalikod. Porma palang alam kong siya na yan. Agad akong tumakbo papalapit sa kanya at niyakap ko siya.
"Babe, i missed you!" Saad ko habang dinadama ang pagyakap ko sa kanya. Matagal-tagal din akong nakayakap sa kanya. Pero hindi man lang siya humarap sa akin.
"Rafa?" Nangunot ang aking noo. Nang marinig ko ang pamilyar na boses mula sa malayo. Agad kong nilingon ang boses na yun. Napatikom ako ng bibig na parang 'O'
"E-edward?" Agad kong nilingun ang lalaking kayakap ko na akala ko nobyo ko yun pala ibang tao.
"Ah..ahh..i..im sorry!" Nag peace sign ako sa lalaking kaharap ko. Nakita ko ang pagkunot ng kanyang noo.
Napa smirk siya "Next time kasi, tumingin ka muna bago ka biglang yayakap" nagulat ako sa kanyang sinabi.
"Hoy, mister! Kung alam mo naman pala na may yumakap sayo, edi sana binitawan mo ang mga kamay ko" mahinang tugon ko sa kanya
"Paano ko bibitawan kung napahigpit mo namang yumakap?" Saad niya
"Aba-" naputol ang sasabihin ko ng hinawakan ni Edward ang kamay ko.
"Babe?" Agad kong nilingon si Edward. At ito na naman niyong na feel na pagka miss sa nobyo ko. Agad ko siyang niyakap ng mahigpit. Hindi ko na inintindi pa ang estrangherong pilosopo. Umalis na siguro yun.
"I missed you babe" wika ni Edward sa akin
"I missed you more babe!" Wika ko rin sa kanya
Agad niya akong hinarap at kiniss niya ako sa noo. Agad ko siyang sinapak sa dibdib
"Kainis ka babe, hindi ka man lang tumawag o nagtext man lang kung saan ka dadaan yan tuloy ibang tao yung napagkamalan ko" pagmamaktol na sabi ko sa kanya.
Tumawa naman siya sa sinabi ko "im sorry, I was just too excited to see you, yun na nga lang ang pagtataka ko kung bakit sa iba ka na yumakap"
"Ewan ko sayo, pinahiya mo ako" giit ko
"Lets go, im hungry na.." Wika niya. Agad naman niyang hinawakan ang kamay ko. At lumabas na kami pareho sa airport.
BINABASA MO ANG
I own His Heart
Romance***** Rafaela Concepcion story A well-known surgeon Lahat nasa kanya na. Pag-ibig, kasikatan at mapagmahal na pamilya. Pero paano kung isang trahedya ang mangyayari. Makakaya pa kaya niyang ipagpatuloy ang buhay niya o may darating na bago sa buhay...
