I own His Heart

c-14

Tahimik kaming kumakain. Hindi ko kasi alam kung anong sasabibin ko. Medyo awkward kasi yung mga huling salita niyang sinabi sa akin. Parang ewan lang. Habang kumakain ako. Kitang-kita ko talaga sa peripheral vision ko na tinitignan ako ng mokong na ito!.

"Married kana pala?" Hays salamat at nagsalita na rin. Pero teka? Ano nga yun ulit yung tanong niya?
"H-huh?" Tanong ko sa kanya
"Your married?" Nakita kong napatingin siya sa singsing ko. Napayuko naman. Married sana kung sa taong mahal ko pero sa iba kasi eh.
"Uhmm..oo married na ako, b-but this ring sa fiancé ko ito noon. He proposed me be-before he l-left" I donw kniw until know kasi sumisikip parin ang puso ko tuwing pag-uusapan ang nakaraan. Hindi ko pa rin kasi matanggap ang nangyari lalong-lalo na at wala pa ring trace sa pagkamatay ni Edward noon wala pa ring hustisya kon baga.
"Left?" Takang tanong niya sa akin
I nodded "he died, from a car accident" saad ko sa kanya. Nakita ko ang pagbago ng kanyang reaksyon. Nakita ko ang emotion sa kanyang mukha
"Im sorry" mahinang tugon nito
"Its okay" tipid na ngiti ko sa kanya.
"But you said your married now am i right?" Napatango naman ako sa kanyang tanong
"Yeah,, im married" sagot ko.
"May I know the lucky man?" Tanong niya sa akin
Napatawa naman ako sa kanyang sinabi "lucky man talaga? Well, he's Vincent Yap" nakita ko ang gulat sa kanyang mukha kaya napakunot ang noo ko "why?" Dagdag na tanong ko sa kanya
"We're partners in business.. Ikaw pala ang asawa na tinutukoy niya sa amin noon" medyo nagulat ako sa kanyang sinabi. Nagbibiro ba tong lalaking kaharap ko? But impossible right?

"Uhmmm...g-ganun ba?" Tipid kong sagot sa kanya.
"You love him am i right?" Tanong niya sa akin.
Napakunot naman ang noo ko sa kanyang tanong "anong klaseng tanong ba yan?"
"Im just asking" sabay inom niya ng kanyang tubig
"Alam mo ang daldal mo! Kanina kapa huh! Eh ikaw? Ano ka ba? I mean? Ano bang nanyari sa iyo at bakit ka na aksedente?" Tanong ko sa kanya. Nakita ko ang pagkatigil niya sa pagkain at binalingan ako.
"Shall we start our session doctora?" Pag-iiba niya ng usapan. Hayss! Alam kong yaw niyang pag-usapan pero alam ko dadating din ang araw at e sheshare niya ito sa akin. Feeling close lang?

Araw-araw pumupunta ako sa bahay nila ni Theo para sa session therapy niya. At laking pasasalamat ko at nag e improved na rin sa wakas. It's been a month na akong pabalik-balik sa bahay nila. At nakasanayan ko narin naman. May pagkakataon na nandito yung mommy ni Theo at nagkwentuhan kami at may pagkakataon rin na wala ito.

At sa loob ng isang ay naging close na rin kami ni Theo. Magaan siyang kasama. Palabiro rin ang mokong. Ngumingiti na ito hindi tulad ng dati na para bang pagtakluban na ng mundo. He also shared to me what happened on the day of his accident. Kaya pala ayaw niyang e kwento. Dinamdam niya pala anv pagkawala ng girlfriend nito. At siyempre I feel him ganyan ako noon kasi noong nawala si Edward sa akin. I understand him. Mahirap rin yung ganung sitwasyon.

Pagod ako ngayong araw kasi ito kasing si Theo pinagluto pa ako bago pinauwi. Haysss! Habang papasok na ako ng bahay. Nagtaka ako na may ilaw sa sala. Hindi ko naman ini-on ang switch nito bago ako umalis kanina?

Pagbukas ko ng pinto agad akong nagulat sa isang bulto ng tao na nakaupo sa isang couch. It was Vincent!
"Anong oras na?" He said in a low tone of voice
"Uhmmm..im busy, marami kasing pasyente ngayon sa hospital" saad ko
"I called your secretary sabi niya 1 month kana raw on leave" nagulat ako sa kanyang sinabi. Agad ko siyang tinignan nakita ko ang seryoso at pagod na mukha nito.
Napahinga ako ng malalim "bukas na tayo mag-usap Vincent im tired" wika ko at nilagpasan na sana siya ng magsalita na naman ito
"Pagod rin ako Rafa! But I managed myself to wait on you!" Sigaw niya. Natigilan ako sa kanyang sinabi. Para bang may biglang nagkarera sa puso ko. Puta! Ano ba to? Hindi ko na siya sinagot bagkus ay nagtungo na lamang ako sa silid. Antok na kaya ako.

Vincent POV
"Fuck!" Ganun lang? After ko siyang hintayin ng anim na oras tapos ganun lang ang sagot niya sa akin na pagod siya?. Napahilamos ako sa aking mukha. "Fuck! What am i doing!" inis kung sabi sa aking sarili. Agad ko siyang sinundan sa kwarto kung saan siya tumuloy. Pagbukas ko ng pinto. Nakahilik na ito. Napangiti naman ako at nilapitan ko siya at umupo sa tabi niya. Hinaplos ko ang maamong mukha niya.
"Your very beautiful" mahinang sabi ko "im sorry..im so sorry I hope you will forgive me one day" and i kissed her forehead at kinumutan ko siya bago ako nagtungo sa banyo.

--------
Fast UD huh😂 2 UD today! 👏
don't forget to Comment guys😊

Vote
Follow

@vonnetta17