"Fake Love"

Chapter 18:The boy

*Hitashikimi pov's

'When dealing with people remember you are not dealing with creatures of logic, but creatures of emotion.'ganun din sa paggawa ng isang kwento"EMOTION"

ACER basa ko sa laptop ko, heto na naman ako writing a story, I don't know why im like this basta masaya ako, parang gumagaan ang aking pakiramdam.

"Babe kailan kapa mahilig magsulat ng ganyan? Alam mona Erotic Story!"tanong ni babe riza na sinabayan pa ng nakakadiring expression.

"I don't know! Basta masaya ako, at siya ka hindi ito erotic okey! Mahirap kayang magsulat ng ganun, especially wala akong alam sa ganyan."tanggol ko sa sarili.

Nagtampo lang pala siya kahapon, dahil hindi ko daw siya i pinagtanggol haleer! Fan ko kaya yon, at siya ka kasalanan niya naman, pero okey namin kami.

Pagdating namin kahapon sa bahay agad siyang humingi ng sorry, yeah! Weird talaga. Siya pa ang humingi nang tawad sa akin, hindi ko alam pero pakiramdam ko ibinigay siya ni god sa akin.

Hindi ko alam napangiti na pala ako, sige nanga aaminin kona. I'm happy to become her bestfriend.

"hey! Para kang baliw! anong iningiti-ngiti mo jan?" Nagtatakang tanong niya sa akin, hindi ako sumagot kasi ayaw ko sabihin."Jan kana nga, baka mabaliw din ako pag nahawaan mo."aniya tapos umalis sa kwarto ko.

Pinagpatuloy ko ang pagtatype ko using my expensive laptop.

Habang nagtatype ako there's one message tiningnan ko muna at grabe hindi ako makapaniwala.'ang lalaking magnanakaw ng halik'.'Arkiel Sky'.

Si babe riza kasi ei! Hindi ko nalang pinansin.

Pinagpatuloy ko ang pag-ta-type hanggang sa matapos ako, napagpasiyahan ko nalang na matulog para maaga ako bukas.

Maaga akong nagising tulad ng inaasahan ko, ginawa ang daily routine, nag ayos hindi pa uniporme ang sinuot ko next month pa daw, hindi pa naman nag uumpisa may inaantay pa daw na professor.diko na inisip kung bakit, lumabas nalang ako para kumain.

"AH-hh-hhh"napasigaw ako sa kaba.

Sino ba naman ang hindi sisigaw, parang multo naman tong bestfriend ko, nakatabon ang kanyang buhok sa mukha, tapos nakasuot ng puting tela,buisit siya natakot talaga ako.

"a-an-nong nangyari sayo? Bakit ka sumigaw?"inosenteng sabi nito.

"bwisit ka! You scared me as hell, bakit kaba nakaputi?"sigaw ko.

Nakahawak ako sa dibdib ko, ang bilis ng tahip nito ng puso ko, sa takot. Tapos na kaya ang undas.pero itong kasama ko parang hindi pa naka move on.

"bagong gising pa kaya ako, itatanong kulang sana sa iyo kung nanjan ba sa kwarto mo ang bag ko?"

"bagong gising?ganyan kaba
talaga?huhuhu aatakihin ako sayo"sapo ko padin ang dibdib ko.

"sorry naman, sandali! bakit ang aga mo yata?"aniya na ngayon inaayos na niya sarili niya.

"para hindi tayo malate, dalian mona hihintayin kita sa baba para sabay tayo kakain."

"sige! Favor yung bag ko kunin mo, madalian lang to."tumakbo na siya papunta sa kwarto niya.

Bumalik ako sa loob at kinuha ang bag niya, prepared na ako, siya nalang ang hindi.Bumaba na ako at nakita ko si yaya, naghahanda ng breakfast namin.alam kasi ni yaya na maaga ang pasok namin.

"salamat yaya."

"walang anuman iha, kumain na kayo alam kong maaga ang pasok nyo kaya gumising ako ng maaga."nakangiting sabi ni yaya.

"thank you so much ya!"

Tumango lang ito at bumalik sa kusina ako naman ay umupo, hindi kopa ginagalaw kasi wala pa si babe riza.tagal naman niya.naghintay pa ako ng ilang minuto bago siya natapos.

Nakakunot ang noo ko, tiningnan ko siya mula paa hanggang ulo.

"seriously?"banggit ko.

"what? Hindi bato pwede?"umikot ito para maipakita ang buong disenyo ng kanyang dress.Napailing nalang ako.

"maganda siya, saan mo binili?"tanong ko tapos nakatingin sa dress niya.

"doon sa amin, ukay-ukay! Mura lang ito." sabi niya nang nakangiti.

"diko alam yun! Hali kana kumain na tayo."aya ko syempre nagdasal muna kami.

Kumain kami ng maingay, ang daldal talaga niya.pinabayaan ko nalang siya.Natapos kaming kumain at pumunta na sa school.

Pagkarating namin ganun parin naman, walang pinagbago.

Nakita ko siya naalala ko naman ang nangyari sa elavator, hindi ko nalang pinansin pagkarating namin sa loob agad akong umupo, nakita kopa siyang nakatingin sa akin na namumula.

Tiningnan ko siya ayon umiwas, suntukin kita jan ei, sabi ng isip ko.

"good morning everyone"si sir.

"good morning sir"bati naming lahat na ngayon ay nakatayo.

"everbody sit down."sabi ni sir sa amin."come inside and introduce yourselve!"tapos pumasok ang dalawang studyante.

Nakatingin lang naman ako, maganda ang babae at gwapo ang lalaki.kakaiba ang kanilang style, kita mo palang masasabi mo nang anak mayaman din.ano paba bakit koba nakalimutan sikat nga pala tong paaralan na pinasukan ko.

"baka matunaw sila huwag mong titigan nang ganyan!"

Napatingin ako sa katabi ko, nakatingin lang naman siya sa harap sino ba ang sinasabihan niya, hindi ko nalang pinansin.

Papansin din ang gago.

Bumalik ang tingin ko sa harapan, ganun nalang ang gulat ko. The boy is staring at me deeply! Hindi ako umiwas ng tingin nakipagtitigan ako.

The boy smile slowly! Boom! Ang gwapo niya pag nakangiti.makalaglag panty.

Sino ba naman ang hindi, matangkad, kulay blue din ang buhok , matangos ang ilong, matipuno ang katawan, may hiwa ang ibabang labi, in short gwapo!.....

Nakangiti pa din siya, this time hindi nasya nakatingin sa akin, sa amin na.

"hi! My name is koruko Tokuru, 19 years old, from hawaii, born on september 09,1998.....nice meeting you all."pakilala niya sa amin na nakangiti.

Dahil sa kulay ng buhok niya, napatingin ako sa katabi ko na nakatingin pala sa akin.

"why? W-why a-are you staring me like that?"kinakabahan kong tanong kay sky.

"if you don't want me to stare at you! Dont stare at him."malamig na sabi niya na walang emosyon.

Bakit ba siya nagagalit ei! May karapatan naman ako, umayos ako ng upo at tinaasan ko siya ng kilay, ako yata si Hitashikimi walang kinakatakutan.

"who are you? To stop me!"

"fuck"

Gago ka nga pala! Umiwas siya , mabuti naman tapos tumingin ako sa harapan ko.sa babae.

"I am Alyssa Takashi, 18,born January 1,1999, from hawaii."maarting pakilala nito.

Akala ko ako lang ang maarte .

Rinig kopang sinabi ni sir. Pero hindi na ako tumingin doon, tinuon ko nalang ang attensyon ko sa lesson namin.

Sir. Discuss everything about the topic in history, kahit papaano hindi ako na bored, I can relate them. Sa mga tauhan na sinasabi ni sir. 'hindi hadlang ang kahirapan '.

Waiting for the next subject.

-------
Akala ko walang nagbabasa salamat sa mga Authors jan na sumusuporta po sakin..
.sorry ngaun lang naka pag ud..