A SMILE TO KEEP (TIME IN A BOTTLE SEQUEL)

Part 12

MALAKAS na ungol ang pinakawalan niya nang maramdaman niya ang mainit na labi ni Ronnie habang kulong ang dulo ng kanan niyang dibdib. Ilang sandali pa sa banayad na paraan ay sinuyo naman ng isang kamay nito ang isa pa niyang dibdib kaya muli na naman siyang napaungol.

Mabilis na binalot ng matinding excited ang puso niyang nang ihiga siya ni Ronnie sa sahig. Ilang sandali pa ay nagpatuloy ito sa paghalik at pagdama maging sa pinakatagong parte ng katawan niya. At siya, walang siyang ibang alam na gawin kundi ang magpaubaya.

Sinubukan niya ang manahimik. Ginawa niya ang makakaya niya na huwag gumawa ng kahit na kaunting ingay. Pero may palagay siyang pinagsisikapan naman ni Ronnie ang lahat para nang sa gayon ay marinig nitong kumakawala mula sa mga labi niya ang mga singhap at ungol na pinipigilan niya.

Mula sa mariing pagkakapikit ay nagdilat siya ng mga mata nang maramdaman niya ang matinding arousal ng binata na nasa unahan na niya. Agad ay nilukob ng takot ang dibdib niya at may palagay siyang nakita iyon ni Ronnie sa kanyang mga mata.

"H-Hindi pa kasi ako..." aniya sa kinakabahang tono.

Mula sa pagkakaibabaw sa kaniya ay yumuko ang binata saka siya mariing hinalikan. Halik na bahagyang nagtagal kaya muli ay pinagningas niyon ang kanyang damdamin. "A-Akong bahala, hindi ko maipapangakong hindi kita masasaktan but I'll try my best to lessen the pain" naramdaman niya sa tono ni Ronnie na totoo sa kalooban nito ang sinabi kaya ngumiti siya.

"Okay" aniyang inihanda ang sarili sa tuluyan na ngang pananalakay ng binata.

Nang halikan siyang muli ni Ronnie ay buong kasabikan niyang tinugon ang mga iyon. Naramdaman niya ang unahan nito sa kanya at hindi niya napigilan ang lalong nagtutuminding kaba sa kanyang dibdib. Hanggang sa tuluyan na ngang naisakatuparan ng binata ang kanilang pagtatalik. Naramdaman niya ang matindi at humihiwang sakit kaya siya napahikbi. At tuluyan na ngang napasigaw nang magsimulang gumalaw sa pinakamarahan na paraan ang lalaki sa ibabaw niya.

"I'm sorry baby" anitong pinaulanan ng maliliit na halik ang kanyang mukha.

Pinilit niyang ngumiti sa kabila ng paghihirap na nararamdaman. "G-Go on" aniyang inabot pa ang binata saka hinalikan sa mga labi.

Nag-aalala at bakas ang pagdadalawang-isip siyang pinakatitigan ni Ronnie.Pero dahil nga hiningi niya at dahil alam niyang sa simula lang iyon ay nginitian niya ng may katiyakan ang binata. Hanggang sa unti-unti ang hapdi ay nahalinhinan narin ng totoong ligaya. Ilang sandali pa para na siyang nakakakita ng bituin sa mga mata ng katalik na nanatiling nakatitig sa kaniya.

"Ron, hard" aniyang kumapit pa ng husto sa baywang ng lalaki sa kagustuhan niyang makasabay sa galaw nito.

Walang anumang salita namang sumunod ang binata. Ilang sandali pa nang hindi makatiis ay magkapanabay silang nagpakawala ng impit na ungol nang kapwa nila narating ang dako pa roon. Pero hindi katulad ng inasahan niya, hindi tumigil si Ronnie sa ginagawang pag-angkin sa kaniya. Kaya muli ay naramdaman niya ang pagkabuhay ng binata sa loob niya mismo. At masasabi niyang sa pagkakataong iyon mas naramdaman niya ang totoong kaligayahan.

"Tell me I'm good" bulong ng binata sa kanya habang patuloy ito sa papabilis na galaw.

Napasinghap si Savannah gawa ng matindi at nakakikilabot na sensasyon kaya wala sa loob niyang kinagat ang pang-ibaba niyang labi saka pikit-matang nagsalita. "Yes, you're so good Ron, very good" aniyang sinundan pa ng mahinang daing ang huling sinabi.

Hindi niya tiyak kung dahil ba iyon sa sinabi niya pero napansin niyang mas bumilis ang paggalaw ng binata sa ibabaw niya. Sa pagkakataong iyon ay hindi na niya napigilan ang mapasigaw hanggang sa ikalawang pagkakataon ay dalhin na nga siya ni Ronnie sa dako pa roon.

Kung anong oras siyang hinayaang matulog ni Ronnie, hindi niya alam. Dahil kung tutuusin, wala rin naman siyang planong matulog dahil sa katotohanang gusto niyang samantalahin ang pagkakataon na ang buong atensyon ng binata ay nasa kanya. At gusto rin niyang paniwalaang totoong affection ang naramdaman niya sa mga haplos at halik nito sa kanya at hindi pagnanasa o simpleng init lamang ng katawan.

NAGUGULUHAN ang isipan na pinakatitigan ni Ronnie ang magandang mukha ni Savannah na ngayon ay mahimbing na natutulog habang nakaunan sa kaniya mismong braso.

Hindi niya maikakaila ang nararamdaman niyang damdamin para rito pero hindi niya kayang paniwalaan na posibleng mangyari iyon sa ganoon kaikling panahon. Noon siya nagpakawala ng buntong hininga saka maingat na hinalikan ang noo ng dalaga.

Ang kaisipang siya ang nauna sa babae ay nagbibigay ng matinding kasiyahan sa dibdib niya. Hindi ito ang unang beses na naka-encounter siya ng kagaya ni Savannah pero dahil siguro sa simula palang ay iba na ang nararamdaman at pagtingin niya rito kaya masayang-masaya siya.

Hindi siya nagkukumpara pero ang totoo hindi siya nakaramdam ng ganito noon kay Victoria. Iyon ay dahil narin siguro sa katotohanang hindi siya ang unang lalaking nakaangkin sa yumao niyang nobya. Inamin iyon sa kanya ni Victoria, na ang una nitong nobyo noong third year high school ito na nag-migrate sa America ang pinagbigyan nito ng pagkababae nito.

Aminado naman siyang nasaktan siya. Pero hindi niya hinayaang madaig siya ng damdaming iyon dahil mahal niya ang nobya niya. At iyon ang tanging tiningnan niya at hindi ang kakulangan nito na masasabi niyang effective naman.

Pero si Savannah, noon niya muling tinitigan ang maganda nitong mukha. Iba ang sayang ibinigay nito sa kanya na totoong hindi niya kayang ipaliwanag. At ngayon masasabi niyang nagtumindi ang kagustuhan niyang palagi itong makasama at makita.

Noon nakangiti niyang kinabig palapit sa kanya ang dalaga. Pagkatapos ay mariin niyang ipinakit narin ang kaniyang mga mata. Ilang sandali lang,dala narin ng matinding pagod ay hinila na siya ng kanyang antok patungo sa kung saan.