MGBBF CHAPTER 40
ASHBela.
Excited na ako sa pagpunta namin doon! Sabi ay medyo malayo daw ang pupuntahan namin and 30 minutes pa daw bago kami makarating doon
Binuksan ko ang radio and nagpatugtog. It's saturday today so inaasahan kong mga lumang kanta ang tutugtog ngayon sa radyo
An empty street, an empty house
A hole inside my heart
I'm all alone the rooms are getting smallerKanta ng westlife. Sabi ni mommy saakin dati ay kapanahunan nila sikat ang mga kanta ng westlife. Hindi naman ako naniniwala dahil matunog rin ang kanta nila saaming generation
Sinabayan ko ang kanta hanggang marating namin ang chorus
"So I say a little prayer
And hope my dreams will take me there
Where the skies are blue
To see you once again
Over seas from coast to coast
To find the place I love the most
Where the fields are green to see you once again, my love"Ang akala ko ay ako lang mag-isa ang sasabay sa chorus pero nagulat ako ng lahat kami ay nagkantahan doon
"Almost there" sabi ni Ken. Halos matapos na namin ang soundtrack ng radyo dahil sa layo nito. Mabuti nalang at malapit na kami!
"Medyo madilim na ah?"
"Syempre, 5:55 na eh" sagot ko at nanahimik naman sila
"We're here" sambit ni Ken at nagtaka naman ako dahil hindi naman ito mukhang beach! Mukha lang syang mamahaling Mansion. Ano ba itong pinasukan namin?! Tsk!
Nangunguna silang maglakad at pagpasok namin sa gate.. bumungad saamin ang napakataas na bahay. Maraming tao sa garden, o tinatawag na frontyard
Natigilan sila at napatingin saakin. Lahat ng mata, nasaakin. Tumingin ako sa kaliwa, kanan, miski sa likod ko ngunit wala na sila Krystel!
"Uh.." napakamot ako sa leeg ko matapos kong makita si Leandro na nakashorts lang at nakakandong naman sakaniya si Shea na naka-2 pc. Tsk. Malalandi. Nakakadiri!
"Please give Ms. Brianna Angela Faustin a round of applause! She arrived at the exact time; 6:00 PM" sabi nung nagsasalita sa speaker
"Huh?" Napapaganyan nalang ako kasi di ko talaga alam kung bat nandito silang lahat, at bakit nila ako pinapalakpakan? Akala ko ba party ang meron? Bakit ako ang center? Hindi naman ako ang naghanda nito huhu
"Walk now, princess." Syempre ay sinunod ang sabi nung speaker. Hindi ba dapat ay red carpet ang nilalakaran ko? Nagtataka naman ako kung bakit kulay ginto ang kulay nito
"Marc!" Tawag ko matapos kong marating ang dulo ng carpet na ito. Nasa loob siya ng mansion, nakaupo sa isang masters chair. Sa tabi niya ay may isa pang masters chair. Eh?
Nakasuot siya ng black shorts na hindi fitted, at wala siyang damit pang itaas
May cartolinang puti sa taas, nakakabit. Nakakaagaw pansin ito dahil sa ganda ng design nito
Aluminum, Lanthanum, Beryllium, Oxygen
GomennasaiBasa ko doon sa nakasulat
AlLaBeO... I love you?
Gomennasai... Sorry? Eh?Inilibot ko ang tingin ko sa mansion. Namamangha ako dahil sa ganda ng paligid. Napahinto ako matapos kong makita ang isang painting
Nandoon ako sa loob ng painting. Kamukhang-kamukha ko siya! Ang galing talaga ng mga pintor!
May isa rin iyong katabing painting. Kaming dalawa ni Marc ang nandoon
Hindi kaya ay plano ni Marc ang party na ito?
Napako ang sa kinakatayuan ko matapos niyang tumayo at maglakad papunta sa direksyon ko
Napalunok naman ako ng maramdaman ko na nagkukumpulan silang lahat sa likuran ko
Nang makalapit saakin si Marc ay inilapit niya ang mukha niya sa tainga ko
"I love you, gomennasai" hindi ko alam ang mararamdaman ko. Lalo na nang biglaan siyang lumuhod sa harapan ko at hinawakan ang kanan kong kamay. Ang kabilang kamay niya ay inilagay niya sa likod niya. May dinudukot siya doon
"Bela..." why is his voice like that? It's so freaking husky, and soooo cool!
"M-Marc" bawi-bawian lang. Kung tinawag niya ako, syempre naman ay tatawagin ko rin siya pabalik
"Can I court you?" Tumingala siya saakin matapos tanggaling ang kamay niya sa kamay ko, at binuksan ang kahon. Oh my god... oh my god, oh my god!
May laman ang maliit na kahon ng isang simpleng singsing. Simple lang siya, walang kristal s gitna, pero halatang mahal ang bili dito.
Hindi ako nakasagot kaagad. Kinikilig pa ang sistema ko. Oh goood!
"B-Bela?" Marahil ay kinakabahan siya sa sagot ko. H-How can I tell him my sweetest yes? Hindi ko ito napaghandaan
Ang ginawa ko nalang ay lumuhod din ako sa harapan niya, at inilapit ang mukha ko sa tainga niya. Sabay bulong ng---
"Yes," nagulat ako ng may tumulong luha sa mga mata niya
"B-Bela, sorry, nung panahon na nasa kapahamakan ka, may nangyari din saamin non. Saakin. Hindi ka man maniwala, sabihan mo na akong baliw, pero totoo ito. Minulto ako nung anak nung doctor na nakausap ko dati... B-Bela... sorry" sambit ni Marc habang umiiyak
It hurts... nasasaktan ako dahil nakikita ko siyang lumuluha
"Shhh" sambit ko. Pinunasan ko ang luha niya gamit ang kamay ko. Niyakap niya naman ako. Nung mahimasmasan siya ay saka niya isinuot saakin ang singsing. Sakto sa daliri ko, at bagay na bagay saakin
"WOOOOOH!"
"PARTY PARTYYYY!"
"GUSTO KITANG ISAYAW NG MABAGAAAL~"
"OY OY NINONG AKO HA!"Umingay ang paligid. Natutuwa naman kaming dalawang sakanila
Paano ako nakatakas kayla Avril?
Tanga kasi si April at kinuha ang susi ng kwarto sa kanyang ate
Ngayon naman ay nakatulog siya sa isang sapak ko. Tamang kuha lang ng susi sa kaniyang bulsa, at tamang puslit lang
Kamalas-malasan naman na nakita ako ni Avril, at nakipaglaban siya saakin. Mukhang siya lang ang pinayagan nung boss nila na saktan ako. Pero kahit na. Parang isang daan ang kalaban ko kapag seryoso siya. Mabuti nalang at natalo ko siya... pero pagod na pagod parin ako nung time na iyon
"December 27, 20XX, nagsimulang manligaw si Marc kay Bela---"
Natigil ang pagsasalita sa speaker matapos na bumagsak ang gate
Kaniya-kaniya kaming lingunan, at ganon nalang ang gulat ko ng makita ko siya
"Itigil ang kasiyahan, hangal!" Sigaw saakin ni Avril. Puro pasa siya, pero lumilitaw parin ang ganda niya
VOTE|COMMENT|SHARE (EVEN WHEN OFFLINE)
BINABASA MO ANG
My Gay Best Boyfriend (COMPLETED)
RomantikWarning: Cringe alert. Wrote it when I was 14. It will not go through revision and it have a lot of holes in the story and questions that you want to ask due to lack of writing skills but it will never be answered and I'm actually sorry. You can cho...