THE HUSBAND...

CHAPTER 2

ANNIZIA POV

It's been three years since I came back here in the Philippines. I was really afraid when i got back in the Philippines. I was five years old kase when we left in the philippines before, dahil sa Japan muna na assign si papa bago kami pumunta ng Korea. Kaya sobrang kaba dahil hindi ko alam kung ano ang kakahinatnan ng buhay ko sa bagong lugar na ito. Wala akong kakilala, mag isa làmang akong nagtravel sa airplane from Korea to Philippines. Although nagsabi naman si papa na may sasalubong sa akin sa pag uwi ko. May driver na maghahatid sa akin sa bahay na titirahan ko. Pero kahit na, baka mamaya makalimutan ng taong yun na susunduin pala niya ako. Ni wala akong cash na pwede kong gamitin just in case na wala yung driver, at isa pa napaka laki ng pagbabago ng pilipinas noon sa ngayon, wala kami ni isang kamag anak na pwede kung tawagan at tirahan....

Mabuti na lang at may sumundo nga sa akin at ang sinasabi ni papa na susunod siya agad ay hindi nangyari, dahil lumipas pa ang tatlong linggo saka lang siya sumunod. Pero si yaya ay sumunod agad after a week dahil inayos pa niya ang passport niya kaya hindi agad siya nakasunod sa akin nun.....

After two months staying in the Philippines, saka ko nalaman na buntis ako..iyak ng iyak si yaya nun, napaka bata ko pa daw para maranasan ang pagiging isang ina. Wala naman akong narinig na masama kay papa humingi lang siya ng sorry sa akin. Dahil daw sa kanya kaya nangyari ang lahat ng to, though hindi ko maintindihan kung bakit siya nag sosorry, ako nga dapat ang magsabi nun dahil ang inakala kong panaginip ay isa palang katotohan...

Napakaraming katanungan ang namumuo sa utak ko, ni hindi nga ako umiyak or natuwa sa pangyayari, basta para lang akong natulala at naisip ko na paano ko ba aalagaan ang magiging anak ko. Gayong hindi ko nga din alam kung paano alagaan ang sarili ko...

And after three years I've given birth to my twins ....whose exactly looks like with that mysterious man I married...

It's Cadilac and Cadius, my two adorable handsome twins. They are three years old now, at masyadong makukulit na bata. My dad gave them the same meds that I take less grams nga lang dahil mga bata pa sila, magmula ng ipanganak ko sila at magkasakit ay si papa na ang nagbibigay o nagrereseta ng gamot sa aming mag iina. Sakitin din kasi ang mga anak ko magmula ng isilang ko sila, as in everyday nasa clinic kami ni yaya pero wala namang ma diagnose ang mga doktor kundi sabihing mababa ang hemoglobin ng anak ko kaya need ng vitamins sa dugo. Etc etc...

Mabuti na lang at nakagawa ng bagong gamot si papa para sa mga anak ko dahil tatlong linggo na kami sa hospital ay parang walang pagbabago ang kalagayan nila, tanging si papa lamang ang nakagawa at nakapag bigay ng gamot sa mga anak ko, at ngayon nga ay masigla na sila. Hindi lang nila kaya ang too much exposure sa araw dahil mabilis silang nahihirapan huminga sa mainit na lugar.....

" Mom! Can I go to Justines house later......."

" why?....

" I want to play with him, he said we will play basketball in their yard..."

" honey! You know you can't, remember the last time that you played in their yard!!...

" Yeah! I know...."

Nakita ko ang lungkot sa mga mata ng anak ko, magmula kasi ng maglaro sila ng isang kalaro niya, kapitbahay din namin. I don't know what was real happened at that time. Their playmates told me na nag away daw ang mga bata at tanging mga anak ko lang ang walang sugat at black eye, halos lahat sila ay meron, ang naka away ng anak ko ay napilayan dahil natulak daw ito ni Ilac ..

Si Ilac ay mas matanda kay Cadius siya ang panganay sa kanilang dalawa , dahil mas nauna itong lumabas or inilabas kesa kay Cadius... tatlong minuto lang naman ang tanda niya kay Cadius...