ZIA'S POV
Hindi nako nagtaka pa pag dating namin dito sa Transylvania. Alam ko na ang na isang palasyo ang daratnan namin, but unlike sa mga napapanood kong parang antik ang at sinaunang bahay ang nakikita mo sa mga palabas, dito ay moderno. Dahil makikita mo na halos ang lahat ay bago at kulay puti ang kulay sa bawat paligid, ngunit parang lahat ata sila ay takot na takot sa amin, dahil nakita ko sa gilid ng mga mata ko na lahat sila ay paiwas at nakayuko habang dumadaan kami sa harap nila......
" ahmm...Zydus hindi kaya magsabi ang mga bampirang yan sa mga nakatatanda..."
" Don't worry sweetheart lahat sila ay takot sa akin, kaya walang maglalakas ng loob na suwayin ang pinag uutos ko..come on kumain na kayo...ano bang kinakain niyong mag iina, nagpahanda at nag pa grocery nako sa mga katulong ko ng pagkain na mostly kinakain ng tao..."
" more on vegetable ang dalawang yan. Hindi sila masyadong mahilig sa meat...."
" how about you.."
" parehas lang kaming tatlo, madalas tinapay lang ako and coffee will do...hindi ako masyadong nagkakain....
" talaga.....ako rin more on coffee and wine..."
" excuse me po mahal na hari. Dumating napo ang mga nakatatanda, alam na po nilang kasama niyo ang mahal na reyna...at..ma..may kasama po sila..."
" sige susunod na kami .halika ng mahal na Reyna ng makilala at makita ka nila..." anyaya ni zydus sa akin, bigla naman akong kinabahan, kung kanina nga lang kkbado nako sa pagsama dito sa palasyo. Lalo pa ngayon na makakaharap ko ang iba pang bampira. Kahit pa sabihin na siya ang hari. Iba pa din ang pakiramdam ko kapag alam konh nasa pugad kami ng mga bampira. Hindi dahil sa walang tiwala ako kay Zydus iba pa din talaga, pag nandito ka sa lungga ng mga immortal. Kahit pa sabihing ako ang reyna iba pa din ang igagawad ng mga tao niya samin ng mga anak ko.
" ahmm ...susunod na lamang ako, sasabihan ko muna yung dalawa na wag silang lalabas..sige na.."....pagtataboy ko kay Zydus para kaseng diko pa carry makaharap ang mga kauri niya.
" are you sure!
" yeah! Sige na kanina ka pa nila inaantay..."
Sa totoo lang kinakabahan akong makita sila. Hindi ko pa nakikita ang ilan sa mga nakatatanda at hindi ko na rin matandaan pa ang itsura ng mga iyon.....binilinan ko lang yung dalawa na wag lalabas ng kwarto hanggat wala ako. Nagpalit ako ng damit dahil lagkit na lagkit na ako sa suot kong damit...nagpalit lang ako ng simpleng bestida na bulaklakin at lumabas na ako, may isang babaeng naka abang na sa labas na siyang magdadala sa akin kung nasaan sila Zydus alam kong isa ring bampira ang babaing to , naaamoy ko ang takot sa kanyang puso sa sandaling ito...
" Don't be afraid.... I'm not a monster........."
" how...how did you found out that I'm afraid?
" it's just that I feel your fear woman....
" I..I'm sorry....I just also felt that your different...different from us..there's something about you my queen that I can't explain...."
" from what country are you from woman?
" I'm from philippines....my queen..."
" wow! Really! I'm a Filipina also, from philippines..."
" talaga po! Hindi po kasi halata...na isa kayong Filipina...pasensiya na po kayo ha..bawal po talagang kausapin kayo, mahigpit na pinagbabawalan kaming lahat na kausapinang hari at reyna ng palasyo..."
BINABASA MO ANG
THE HUSBAND...
VampireI was 17 years old when I was kidnapped by unknown person , Mabilis ang mga pangyayari nalaman ko na lang na kasal na daw kami at asawa ko siya halos wala akong matandaan sa lahat ng pangyayari, I thought it was a dream, after our honeymoon, I got b...