Bölüm·1

4.8K 89 3
                                    

'Her Bela bir yara açar, ama benim Belam yaralar açar'

Gözlerimi açtığım gibi saatte baktım, 09.15 gözlerimi kocaman açıp "off olamaz" diyerek hızlıca kalktım. Üstüme okul formamı, altımada siyah pantolon giyip hemen çantamı omzuma alarak aceleyle evden çıktım.

Durakta hiç bekleyemezdim çünkü arabanın gelme saati çok geçti. Kendi içimden tabana kuvvet diyerek koşmaya başladım, eğer okula geç kaldığımı abim duyarsa bana çok kızardı. Onu kızdırmak ve üzmek hiç istemiyordum çünkü ikimiz de birbirimize emanetiz benim abimden başka onun benden başkası kimsesi yoktu.

***

Akın sert adımlarla mekana doğru gidiyordu bakışları da adımları kadar sertti. Kapıdan içeri girecekken telefonuna mesaj gelmesiyle duraksadı cebinden telefonu çıkarıp baktığında ona gelen mesaj kardeşi Ela'nın okuldandı, mesajda "Ela Akar bugün devamsızlık yapmıştır bilginize..." yazıyordu.
Akın mesajı okuduktan sonra Ela'yı defalarca aradı fakat ulaşamadı.

***

Okula doğru koşarak giderken birden bir çığlık sesleri duyunca durdum, koşmaktan nefes nefese kalmıştım duyduğum çığlıklar ara sokaktan geliyordu o yöne doğru sessizce yürümeye başladım bu ara sokağa daha önce gelmemiştim zaten burası ıssız bir yer olduğu için giden gelen yoktu.

Bir kaç tane yıkık ev, grafikler ile boyanmıştı. Ben etrafı incelerken çığlık seslerini daha net gelmeye başlamıştı.

Sesler sağ tarafımdaki yıkık baykuş grafikti olduğu evden geliyordu, bağıran kişi kızdı sesi inceydi. O evin penceresinden içeri baktığımda gözbebeklerim kocaman açıldı, evin duvarları beyazdı ama bir taraf vardı orda simsiyah uzun bir perde vardı duvaları siyahtı. Ve perdenin arkasından kızın çığlıkları geliyordu.

İki tane erkek bellerinde silah vardı ama yan tarafları dönüktü, yanlarındaki masada büsürü bıçak, testere, çekiç, balta vb. keskin ve delici aletler vardı. Kızın çığlıkları artık kısık çıkıyordu galiba artık sesi kısılmıştı.

Hemen o evden uzaklaştım telefonu elime alıp polisi arayacakken fark ettim ki telefonum kapalıydı. Hayır ya olamaz! Dün gece şarja takmamıştım evden aceleyle çıkarken bakmadan aldım.

"Of ya unuttum!" diye sesli bir şekilde konuştum ama unuttuğum başka şeylerde vardı şuan kafamda hissetiğim silahın namlusu gibi...
_______________________________________

Bu ilk bölümdü o yüzden kısa oldu.

B E L AHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin