Sildiğimde gördüğüm şeyle gözlerim irileşti çünkü kolumda büyük harflerle 'B E L A' yazıyordu. Aklımda bu harfler dolaştı ve bir yere kazındı. Ellerim buz kesilmişti.
Çantamdan kırmızı ve beyaz fularımı çıkarıp koluma sardım. Çünkü abim kolumu görürse Bela'ya bela olurdu.
Bu şekilde okula gitmem doğru olmaz. En iyisi eve gitmekti diye düşünüp otobüse atlayıp eve gittim. Eve gelir gelmez telefonumu şarja taktım.
Telefonumu açıldığında gördüğüm:
Abim♡~32 cevapsız arama
Berfin~2 cevapsız arama
Tabiki de abimin 32 kere aramasına şaşırmadım. En iyisi mesaj atmaktı:
Kime;Abim♡
Telefonumun şarjı bitmiş o yüzden kapalıydı ve de okula gitmedim çünkü hastayım, merak etme iyiyim :)
Kimden;Abim♡
Sana her zaman telefonun açık olcak demiştim! Yoldayım eve geliyorum.
Eve geliyor ? nE?
Hemen okul formasını çıkarıp pijamalarımı giydim. Yatağıma oturup Berfine whatsAqq'dan mesaj attım.
Ben: aramışsın bişey mi oldu?
Berfin: bugün okula neden gelmedin?
Ben: sonra anlatırım görüşürüz
Berfin: görüşürüz...
Kapı sesi duyunca hemen yatağın içine girip yorganı çektim adım seslerinin buraya doğru geldiğini duyunca gözlerimi kapattım. Odamın kapısının sertçe açıldığını duyunca yeni uyanmış gibi davranıp yavaşça gözlerimi araladım, abim görüş açıma girip "neyin var ?" diye soru yöneltince direk olarak karnımı tutup "karnım ağrıyor" dedim. Abim elini alnıma koyup"ateşin yok" zaten yoktu ki.
"Neyse senin telefonun bir daha böyle kapalı olursa dicem ama bence bir daha kapalı olmaz" diyince hemen
"Tabiki olmaz abi" diyerek onu onayladım.
"aç mısın?" ben sabahta aceleyle çıkmıştım bir şey yiyememiştim.
Eve de geldiğimden beri bir şey de yiyemedim zaten canım hiç bir şey de istemiyordu.
"Hayır abi" dedim ama abim sorgularcasına "sen bugün ne yedin ki?" diye sorunca içimden 'abi bir haltlar yedim' diye geçirdim.
"Hiç bir şey, zaten canım hiç bir şey istemiyor"
"Zaten sen hasta olunca hiç bir şey yemezsin canın bir şey istemez" dedi.
Ama bu sefer hastalık falan yoktu. Aklıma o kızın çığlıkları geliyordu onu kurtarmayı çok isterdim. O kızın çığlıklarını duymamazlıktan gelmedim çünkü o kızın yerinde bende olabilirdim. Zaten oluyordum da...
Abim sol kolumdan tutup beni kaldırmaya çalışınca dudaklarımı birbirine bastırdım. Abim yüzümün acıyla buruştuğunu görünce telaşla "Noldu?" diye sordu.
"Karnıma ağrı girdi" diyerek yine abime yalan attım.
Abim hemen "hastaneye gidiyoruz" diyince gözlerimi kocaman açtım.
Hemen "hayır olmaz" diye tepki verince abim tek kaşını kaldırıp baktığında açıklama yapmam lazımdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
B E L A
Teen FictionGözlerini gözlerime sabitleyip buz gibi sesiyle "Alış bana başına Bela olcam ve hep öyle kalcam..." dediğinde gülüp geçtim. *** Dediği olmuştu , başıma Bela olmuştu... Öyle sandığınız tatlı Bela falan değil. Kara delik gibi ondan kurtulmaya çalıştık...
