ကောင်းကင် မနက်အိပ်ရာနိုးကတည်းက ဂဏာမငြိမ်ဖြစ်နေသည်။
နိုးနေတာကလည်း မနက် 4:30 လောက်ကနိုးနေပြီး ပြန်မအိပ်ပျော်တော့တာကြောင့် ခုတင်ပေါ်မှာ ဟိုလှိမ့်ဒီလိမ့်လုပ်နေသည်။
လှိမ့့်လို့အားရမှ ဘေးနားမှာ တိမ်လွှာအိပ်နေမှန်းသတိရသွားတာကြောင့် နိုးသွားသလားလို့ကြည့်လိုက်တော့ ဟိုကအိပ်နေတာ အဟောက်တောင်မပျက် ဖြစ်သင့်ပါတယ်
သူကအဖြေရမယ့်လူ ဆိုတော့စိတ်လှုပ်ရှားနေတာဖြစ်သင့်ပါတယ်။
ကောင်းကင် အိပ်ရာပေါ်မှာဟိုတွေးဒီတွေးတွေးလိုက်၊ ဖုန်းဖွင့်ပြီး facebook သုံးလိုက၊် အိပ်ရာပေါ်ကထပြီးလမ်းလျှောက်လိုက်၊ အခန်းပြင်ထွက်ပြီးလမ်းလျှောက်လိုက်၊ နားကြပ်တပ်ပြီးသီချင်းနားထောင်လိုက် လုပ်ပြီးအချိန်ဖြန်းနေမိသည်။
ညကလည်း တိမ်လွှာအိပ်ပြီး တစ်နာရီလောက်နေမှဝင်အိပ်ဖြစ်သည် အိပ်ခါနီးနာရီကြည့်လိုက်တော့ 11:45 ရှိနေသည်။
7:15 လောက်ကျ ကောင်းကင် ပြန်အိပ်ပျော်မလိုဖြစ်နေတုန်း
🎵🎵🎵🎵🎶🎶🎶🎶🎶🎶
"Shit ဘယ်သူလဲကွာမနက်စောစောစီးစီး"
📱"Hello"
"Boss အိပ်တုန်းလားခင်ဗျ"
"ရတယ် ပြော ဘာကိစ္စလဲ"
"Receptionists မှာဧည့်သည်တစ်ယောက်ရောက်နေတယ်ခင်ဗျ အဲ့ဒါ Boss ကိုတွေ့ချင်လို့တဲ့"
"ဘယ်သူလဲ သူကငါဒီကိုရောက်နေမှန်းဘယ်လိုသိသွားတာလဲ"
"Boss အဖေလွှတ်လိုက်တာလို့ပြောပါတယ်ခင်ဗျ"
"အေး ခဏစောင့်ခိုင်းထားလိုက် ငါဆင်းလာခဲ့မယ်"📱
"Daddy ကလည်း အပန်းဖြေခရီးထွက်လာတာတောင် ဧည့်သည်ကိုတွေ့ခိုင်းနေသေးတယ် "
ကောင်းကင် ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး အကျႌလဲနေတုန်း
"အစ်ကို အစောကြီးဘယ်သွားမလို့လဲ"
"ဪ ချာတိတ်နိုးသွားတာလား ကိုယ်အောက်ထပ်မှာ အရေးကြီးဧည့်သည်တွေ့စရာရှိလို့ သွားမလို့ ချာတိတ်ပြန်အိပ်ဦးမှာလား"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"ေကာင္းကင္ရဲ႕တိမ္" (Complete)(Unicode+Zawgi)
Romantizmအခုမွ ပထမဦးဆံုးေရးတဲ့ficျဖစ္တာေၾကာင့္ ဖတ္ၿပီးရင္ ေဝဖန္ေပးၾကပါ
