ცხოვრების დაგეგმა არ შეიძლება. ვერ დაგეგმავ ხვალ რას იზამ ან ზეგ რას გააკეთებ იმიტომ რომ ეს შეუძლებელია. არ უნდა დაგეგმო ხვალ რას შეჭამ ან ხვალ რას გააკეთებ. დიახ ასეა და ეს ჩემმა მასწავლებელმა მასწავლა რომელმაც სულით ხორცამდე შემცვალა.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
ჰარი ბუხართან იდგა და ცდილობდა ცეცხლი როგორმე ჩვეულ მდგომარეობაში დაებრუნებინა. - არ მეგონა თუ გარეთ ასეთი სიცივე იქნებოდა, ლოს-ანჯელესის კვალიბაზე მეტისმეტად ცივა. - თქვა და გარეთ გაშლილ სუფრაზე მანიშნა. - თუ გინდა შიგნით შემოვიტან. - თქვა და კარადიდან ორი პლედი გამოიღო. ისევ ვერ ვიაზრებდი სად ვიყავი. ყველაფერი ზედმეტად მდიდრული ჩანდა და ახლაც ვერ ვიაზრებდი რატომ დასჭირდა ამ სახლის ყიდვა. - ბეილინ, დაყრუვდი? - თქვა მკაცრად და ოდნავ მოიწია. - ვფიქრობდი. - ვთქვი და შავი თმა უკან გადავიწიე. - და რაზე? - თქვა და ხელები წელზე მომხვია. - იმდენი ხანი გავიდა მისი ბოლო შეხებიდან რომ ეს ერთობ უცნაურიც კი იყო. - იმაზე თუ რაში დაგჭირდა ეს სახლი. - ვთქვი და გარეთ მოგიზგიზე ბუხარს მივაშტერდი. - მერამდენედ მახსნევინებ უკვე. - თქვა და ჩემსკენ მოიწია. ხელები მოშიშვლებულ კისერზე ფრთხილად გადამატარა და შემდეგ ოდნავ დაიხარა. მისი მკვეთრი სუნთქვა ყელის მიდამოში ვიგრძენი და თავი უკან ოდნავ გადავწიე. მისი გრძელი, ნატიფი თითები ჩემს ყელს ოდნავ შეეხნენ და ცხარე და სველი კოცნების დატოვება დაიწყეს. აი რა მჭორდებოდა. სიამოვნების ზენიტში გადავვარდი და ტვინში დიდი აფეთქება ვიგრძენი. არ ვიცი ეს გრძნობა როგორ ავხსნა ან ამ სიამოვნების ზენიტის შკალა. უბრალოდ ეს მხოლოდ მის შესებაზე მემართება. თითქოს ტვინში პატარა მატლები დამცუცუნებენ და ეს იმაზე სასიამოვნო ხდება ვიდრე ეს უწინ იყო. - ისე მომენატრე ამის დედაც. - თქვა და ყელში უხეშად მიკბინა. მაგრამ მე მოვტრიალდი და თვალებში სწრაფად შევხედე. - რატომ წახვედი? - დავიძახე და ისევ ბუხარს მივაშტერდი რომელიც ცეცხლს აქეთ-იქით ისროდა. - ამის დედაც ისევ ამას უბრუნდები? დავიღალე ერთი და იგივეს ლაპარაკით. რატომ არ გესმის რამდენად მნიშვნელოვანი ხარ ჩემთვის? იმდენად მნიშვნელოვანი რომ შემეშინდა გესმის? გული მისკდებოდა ყოველ წამს როცა გიყურებდი საავადმყოფოში უგონოდ როგორ იწექი. ერთი ადამიანი დავკარგე და აღარ მინდოდა მეორეც დამეკარგა. ვხვდებოდი რა ნაბიჭვარიც ვიყავი, ერთხელ უკვე გადამარჩინეს, ჩემი გადარჩენისთვის საკუთარი თავი გაიღეს და აღარ მინდოდა მეორე ადამიანიც გამეწირა. - თქვა და სახეზე ხელი მძიმედ და უხეშად ჩამოისვა. - და რატომ დაბ... - სიტყვა მისმა გლუვმა ტუჩებმა გამაწყვეტინეს. ვერ აგიღწერთ როგორ მომენატრა მისი წვრილი და ამავდროულად უსაშველოდ ტკბილი და ვარდივით წითელი ტუჩები. მისი თითოეული შეხება, ამას ვერ ავღწერდი. ვერ აღვწერდი რამდენად სასიამოვნო ხდებოდა ეს. სიგიჟის ზღვარამდე ვიყავი მისული ისე მენატრებოდა მისი შეხება. მისი პიტნის გემო, მისი სუნამოს და კრემის სუნი. ფრჩხილები მძიმედ ჩავასე მხრებში და მეორე ხელი მის თმაში ავხლართე. მისი რბილი და ბუნბულივით ფაფუკი თმა, მისი კანი რომელიც ყოველთვის სუფთა და კაშკაშაა. მისი თვალები, უძიროდ მწვანე და სუფთა. - აა... - ამოვიკვნესე მის ტუჩებში როდესაც ენა ოროვე ტუჩზე ამატარა და შემდეგ უხეშად მომჭიდა ორი კბილი ტუჩზე. უხეშად გამოსწია და ენა ისევ თავიდან გადამატარა. - მე ყველგან ვიყავი კნუტო, შენს სახლთან, კოლეჯში, როცა გჭირდებოდი მაშინაც შენს გვერდით ვიყავი მაგრამ ვერ მხედავდი. - თქვა და კოცნა შეწყვიტა. - წამოდი. - მითხრა და გარეთ გამოძღვა. პატარა აივანზე გრილი, მრგვალი ბუხარი და ორი დივანი იდგა. დივანთან პატარა მაგიდაზე ორი წითელი ღვინო, ბოკალები და საჭმელი იდო. - თუ სტეიკი კარგად არ არის შემწვარი ჩემი ბრალი არ არის, მზადებაში არ ვარ კარგი. - თქვა და უდანაშაულო გამომეტყველება აიკრა. - პლედი მოიფარე შეგცივდება. - თქვა და პლედი ყელამდე ამაფარა. მის ასეთ ქცევებს შეჩვეული არ ვარ. - მეშინია ჰარი, მეშინია ჩვენს ურთიერთობას რამე სახელი დავარქვა, მეშინია რომ შემიყვარდები, მეშინია რომ კიდევ წახვალ. როდესაც კლასში შემოდიხარ ღმერთს ყოველ წამს ვევედრები რომ დამელაპარაკო, ოხ ჯანდაბა ჰარი, წარმოდგენაც არ გაქვს რა მემართება როდესაც კლასში შემოდიხარ. გული საგულედან მივარდება და მგონია ყველა მხედავს რა მემართება. ერთ ადგილზე ვერ ვჩერდები გესმის? ხელები მიკანკალებს და ფეხებს ერთ ადგილზე ვერ ვაჩერებ. მგონია მუცელი ამომიტრიალეს და როდესაც მაიგნორებ მინდა რომ მთელ ხმაზე ვიკივლო გესმის? და ყველაზე საშინელება ისაა რომ უკვე მიყვარხარ და ამას ვერ შეცვლი. მიყვარხარ ამის დედაც. - ვამბობ და ტუჩებზე ისე მაგრად ვეწაფები რომ დივნიდან ოდნავ ვარდება. მის თმას ხელში ვიქცევ. ყველა ადგილას ვკოცნი სადაც კი მიმესვლება. მის სუნს ვიმახსოვრებ, ვყმოსავ და ბედნიერი ვარ იმის მიუხედავად რომ მას არ უთქვამს რას გრძნობდა ჩემს მიმართ. ხელს ლოყაზე ოდნავ მითათუნებს და შემდეგ ღვინის ბოთლს სწრაფად ხსნის. ბოკალში ცოტა ოდენ ღვინოს ასხამს და მიწვდის. - თუ არ მოგეწონება შემიძლია თეთრი ღვინოც შემოგთავაზო. - ხვალ ღამით რომში მივდივართ. - თქვა და ოდნავ გაიღიმა.
