Nakahiga akong nakatingin sa langit, pinakikiramdaman ang hangin na tumatama sa akin. The air was fresh and all those grasses are green. Pero unti-unting naglaho ang kulay berdeng mga damo at napalitan ito ng lupa at ang sariwang hangin na kanina ay nalalanghap ko ay nawala bigla.
Ang kapaligiran ngayon ay puno ng usok na ibinubuga ng mga sasakyan at pabrika na noo'y kakaunti pa lamang. Ang dating maaliwalas na kapaligiran ay nawala na parang bula sa panahon ngayon. Ang mga puno ay unti-unting nawawala dahil sa atin. Mas lalong naging marumi sa bansa!
Ano na ang nangyayare sa atin? Bakit natin kinakawawa ang ating inang kalikasan? Bakit natin siya sinisira? Paanong naging ganito ang mga tao sa panahon ngayon?
Ang dating mga naglalaro sa labas ng bahay ay ngayon nakakulong na sa kani-kanilang silid at nagmumokmok. Ang mga masasayang araw noon ay napalitan ng pait at lungkot ngayon. Wala na. Tapos na. Tinapos natin ang mundo noong taong Dalawang libo't labing dalawa.
Hindi ko namalayang lumuluha na pala ako sa aking naiisip. Malayong malayo na ang pamumuhay noon at ngayon. Ang mga nangyayari ngayon ay malayong malayo sa mga naiisio ng mga kabataan noon.
20th Century where all vehicles are flying. Tall buildings are built and people are successful in life. Magandang pamumuhay ang hinahangad namin noon pero ang reyalidad ang nagpakita sa amin na malabong mangyari iyon.
Thinking those things from a far makes me realized, you can dream but reality will really hits you. Saka ako umalis mula sa kinaroroonan ko ng may kirot sa aking dibdib.
♤Agosto
BINABASA MO ANG
Halo Halo
Historia CortaIf you want to read this, I might say that this is a mixed Story. Iba-iba ang mababasa mo,it is because short story lang ang mga nandito. And some of the stories ay ine edit ko pa. So yeah! Enjoy reading!!
