Çığlık?

65 4 1
                                    

Mahmut'un Ağzından

Necmi bugün hiç peşimden ayrılmamıştı. Genelde onu tanımadığım kişiler çağırır oda ders başlayana kadar gelmezdi. Nadiren yanımda kalırdı onda da çok az konuşurduk. Ama bu gün çok garipti. Sürekli yanımdaydı ve benimle konuşmaya çalışıyordu.

Birlikte uyumamızdan sonra ondan utanıyordum ve o benimle sürekli konuşmaya çalışıyordu. Aslında hoşuma gitmiyo desem yalan söylemiş olurdum ama biraz fazla yakındı.

- Necmi gelmiyo musun?

- Noldu niye çağırıyosunuz ya?

-Sanki her zaman bir şey oluyoda çağırıyoruz. Gelmiyosan gelme.

-Off iyi geliyorum.
Ben gidiyorum hemen gelcem tamam mı

Demesiyle bana fırsat vermeden hızla dışarı çıkmıştı. Ohh sonunda gitti. Bide haber veriyo sanki bişi dedim buna yaa. Yanıma gelen Ramis, Orhan ve Dilaver'le düşüncelerimden çıkıp onlara baktım. Bana merhaba demeyle koyu bir sohbet başlamıştı. Daha sonradan Süleyman ve Gökhan'da gelmişlerdi. Hepsini çok seviyordum. İyi çocuklardı. Sohbetleride çok iyidi ama yavaştan sıkıldığımı hissediyordum. Onların yanından ayrılmak istemiyorum ama tuvaletimin geldiğini söyleyerek yanlarından kalkmıştım.

Olduğumuz katın tuvaleti kapalıydı ve oraya gitmek yasaktı. Bir üst kata gitmek istemiyordum. En iyisi bir aşşağı kata gitmekti. Kapıyı açtığımda tüm okulun içeride olduğunu görmemle dışarı çıktım. Ne vardıki herkes buraya gelmişti. En iyisi diğer kata gitmekti. Orası karanlık olsada artık bir tuvalete gitmem gerektiğini anladım. Hızla aşşağı kata indim konferans salonunun karşısındaki tuvalete gitmek için ilerledim. Karanlık yerlere geldikçe istemsizce yavaşlamıştım. Işıkları açmaya çalıştım ama onlarda çalışmıyordu.

Karşıdan birinin geldiğini görmemle korkuyla yerimde zıplamıştım. Çok tanıdıktı ama karanlıktan göremiyordum. Zaten küçücük gözlerim vardı.

-Mahmut burda ne işin var senin?

Bir anda konuğmasıyla yerimde zıplamıştım. Burası artık korkutucu olmaya başlamıştı. Zaten tuvaletim vardı altıma yapcaktım şimdi.

-NECMİ! Asıl senin burda ne işin var. Ben tuvalete gel-

Cümlemi bölen şey bir çığlık sesiydi. Tam ne olduğunu sorcakken Necmi kolumdan tuttu.

-Hadi gidelim burdan yukardakine gidersin.

- O ses neydi?

-Ne sesi? Ben ses falan duymadım. Hadi hadi ders başlayacak hemen götüreyim seni tuvalete.

-Ya ben çocuk muyum? Tamam bırak ben giderim tek başıma.

Her zamanki gibi beni dinlemedi ve kolumdan çekiştirerek tuvalete götürdü. Hızla Necmi'yi boşvererek tuvalete girdim. Dışarı çıktığımda Necmi yoktu.

-Necmi nereye gittin? Bak korkutma beni.

Belki diğer tuvalete gitmiştir diye onada baktım ama yoktu. Gittiğini düşünerek ellerimi yıkadım ve kuruladım.

Kapıyı açmıştım. Daha doğrusu açmaya çalıştım çünkü KAPI KİLİTLİYDİ...

GAYS IN HIGH SCHOOL OF CHAOSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin