Жинхэнэ чалчаа хүн гэж намайг л хэлнэ. Би үргэлж л түүний чихэнд нэгээс нөгөө рүү чалчсаар л байдаг. Нэг өдөр би түүнээс асуув.
-Чи намайг дэндүү сунжруу ярьдаг гэж бодож байна уу?
Энэ үед тэр машин жолоодож байсан болохоор харцаа замаас салгалгүй "Тийм ээ. Үнэхээр сунжруулдаг." гэж ямар ч царайны хувиралгүй хариулав.
Үүнд нь сэтгэл минь бага зэрэг гонсойсон. Энэ бүх хугацаанд тэр үргэлж надаас залхдаг байж шүү дээ.
Тэр инээмсэглээд "Тэртээ тэргүй чиний сунжруу яриаг насаараа сонсоно. Тэгээд ч дасчихсан болохоор зүгээр дээ."
