Zoraki Koca #WATTYS 2019

°28°

-YKKE - Ufo316 x Ezhel

Sonsuzluğumun içinde ki sonsuz..

Her acının bir hikayesi vardır tıpkı her güzeliğin bir sonu olduğu gibi

..........................................................................................

Bir süre öyle ce arabada bekledikten sonra ezhelin ani kalkışıyla araba son gaz ilerlemeye başladı. Nereye gideceğimizi bilmesem de kendimi güvende hissediyordum çünkü yanımda ezhel vardı.

O taş kalbinin altında yatan gerçeği öğrendikten sonra gerçekten kendi halime üzülmeyi bırakıp ezhel için üzülmüştüm.

Ezhel böyle bir insan olmayı kendisi seçmemişti. Onu böyle bir insan olmaya zorlamışlar dı mesela cansu edizi sevip ezhele bir hiç gibi davranmış oysa ki ezhelin sadece sevgiye ihtiyacı var di birazcık anne sevgisine ama ona onu bile çok görmüşler di.

Ezhelin babası yani haluk bey o da ezheli bir kenara atmış ona bir hiç gibi davranmış bir insan neden çocuğuna öyle davranırki aklım almıyor.

Ama ezhel hiçbir kardeşine üvey gibi davranmamıştı. Bu çok güzel bir hareket. Edize ve nazlıya yıllarca abilik yapmıştı. Babasından görmediği ilgiyi sevgiyi kardeşlerine göstermişti. Bu hareketi beni etkilemişti.

Araba durmasan uzun bir yolda ilerlemeye devam etti hava karardığı için yolu tap olarak göremiyordum ama toprak bir yolda ilerliyorduk. Ezhel farları açmadan yolda ilerlemeye devam ediyordu sanki yolu ezbere gibi hızını bile azaltmadan sürmeye devam ediyordu.

Sert bir frenle araba durduğunda ezhel önden inip kulübe olduğunu düşündüğüm o tahta yığınına girdi ben de arkasından inip onun yolunu takip ettim. Daha sonra içeri girdiğimde gördüğüm manzara beni biraz şok etmişti.

Ezhel bu kadar şeyi daha içeriye girer girmez nasıl hazırlamıştı? Dışardaki soğuk havaya rağmen kapının önünden öyle bir sıcak karşılamıştı ki beni çok şaşırmıştım.

Şöminenin önüne geçmiş elinde ki iki fincan kahveden birini sehpanın üzerine koyup kendisi de arkada ki koltuğa oturmuştu.

Ben hala ağzım açık bir şekilde ezheli izlerken ezhel bana bakmadan konuştu.

"Bakma öyle bunların hepsini tabiki ben hazırlamadım burası annemle babamın ilk tanıştıkları zaman kaldıkları kulübe o yüzden bu ateş sürekli yanar burda içerde birisi olmasa da kulübe de ki hiçbir eşyanın yeri değişmez çünkü her eşyanın bir anısı var burda. Geç otur sen de " diye ufak bir açıklama yaptıktan sonra ben de geçip ateşin karşısında ki koltuğa oturdum.

"İyi ama neden ateş sürekli yanıyor? Yani sizin yıllarca gelmediğinizi düşünürsek ateş illaki bir süre sonra ya söner ya da alev alır kulübe yanar" diye sordum. Çünkü bunu merak ediyordum.

"Ben buraya gelmesem bile ihsan amca geliyor bu ateş te onun sayesinde yanıyor zaten. Sen şimdi ihsan amca kim diye de sorarsın sen sormadan ben sana söyliyim annemle babamı bu kulübeye getiren burda kalmalarını sağlayan bir adam. Babam annemi alıp burdan gideceği gün araba arızalanmış gidememişler son çare ormana girmişler. İhsan amca da annemleri görmüş onları buraya getirmiş burda kalın diye ondan sonra burası annem ile babamın olmuş. "

'Çok romantik' diye geçirdim içimden çok romantik ti gerçekten insanın sevdiği adamla burda olması çok romantikti.

"Çok güzel bir aşkları varmış annen ile babanın özenilecek türden" hayran hayran ateşi izlerken aklıma bir şey takılmış tı.