Forgotten Promise

kabanata 10

I was just staring at my ceiling and don't want to go down stairs. Nandito nga ako sa States, kasama ko naman si ate.

I don't hate her or something, it's just akward. Ilang taon kaming hindi nag kita at bigala nalang, ganito.

Nung tumingin ako sa kanya, I felt threatened I don't know why. Maybe dahil na trauma ako sa nang yari sakin. But her eyes, its different, when I looked at it, it's like there's something hidden and her tone, parang hindi siya masaya na kasama ako. Maybe guniguni ko lang yon.

Confusing din yung sa hospital. Why did I need to go here just to recover? Hindi ko manlang alam kung anong sakit ko, kung bakit naka ramdam ako ng sobrang sakit na chest pain na ngayon ko lang naranasan, ang alam ko lang ay may asthma ako. Walang sinasabi sila mommy sakin na kung ano.

Than to be drown in my negative thoughts, I just played guitar to take all of my worries away.

"You are my sunshine, my only sunshine. You make me happy when skies are gray. You'll never know dear, how much I love you. Please don't take my sunshine away." I whisphered singing as I strummed my guitar.

"Ariesthrielle, rang women zai fanting li yiqi chi zaocan. (Ariesthrielle, let's eat breakfast together here in the dining room.)" Narinig kong salita ng matanda sa speaker.

Bawat room dito may speaker na naka konekta sa microphone sa baba dahil sobrang laki ng mansyon namin dito sa US.

Aakyat ka sa hagadan at kung sa third floor pa, nakakapagod. Kaya may elevator but nasa dulo pa iyon ng hall way nakakapagod din.

Tatawagin mo lang yung amo mo mamatay ka pa, hindi iyon makatarungan at partida akyat baba pa, meron din microphone sa bawat room para kung sasagot ka.

"Shi de, lai! (Yes, coming!)" Sabi ko sa microphone.

Lumabas ako, actually galing dito sa kwarto ko kita mo ang dining room kaso lang matarik ung stairs kaya mag e-elevator ako.

Pumasok ako sa elevator at pinindot ko ang "ground floor" at sumara ito, napakawak ako sa railing ng elevator dahil takot ako sumakay dito. Feeling ko nilalalamon ako ng lupa at nahihilo ako kapag sumasakay sa elevator pero kailangan kong gamitin ito kasi pag gumamit ako ng stairs hihikain ako sa pagod.

Bumukas na ung elevator kaya lumabas ako at pumunta sa dining room.

"Guess who came down stairs." Sabi ni ate Anna. Feeling ko talaga galit sya sakin. I just smiled at her.

"Who called me?" Tanong ko sa kaniya pero hindi sya sumagot.

"Ariesthrielle? Is that you?" Sabi ng boses matanda sa aking likod, pamilyar ang boses na iyon.

"Zumu? (Grandmother?)" Sabi ko at humarap sa aking likod, at pinagmasdan siya ,lumapit ako sa kanya at umupo sa harap niya at niyakap sya.

It's been 6 years ago noong nakita ko si Zumu dahil pinalipat sya ni baba dito sa USA para samahan si Zengzumu sa medications nya but when I was Ten my great grandmother died beacause of age. It's sad but rather than to suffer, she may now rest.

"Ariesthrielle, is this really you? I missed you so much!" Tuwang tuwa na sabi ni lola.

"Yes, it's really me! Zumu, I missed you too!" Sabi ko at humiwalay sa yakap at nginitian sya.