Forgotten Promise

Kabanata 25

(Play the video on the multimedia)

Zin's POV

Kinuha ko sa drawer ang diary ni Aries at sinimulang basahin iyon, may note na yung pinaka huling nakasulat ang basahin ko kaya iyon ang ginawa ko.

"Hi Zin, automatic hello, ang wierd!! Kasama lang kita kaganina tas gagawan kita ng letter! So ayun, kung binabasa mo toh siguradong wala nako pero wag kang feeling na ikaw lang ang merong letter! Meron din yung iba!

Eto na seryoso na! I know na madami kang tanong sa oras na binabasa mo to. Basahin mo tong mabuti! Parang nag hahanda ako sa thesis kakaisip kung anong posible na itanong mo kaya umayos ka!

Hula ko na tinatanong mo kung bakit ako sumuko? Wag mong isipin na hindi kayo sapat para maging dahilan kasi sobra sobra kayo. Madami kayo para maging dahilan ko para mabuhay pero mahirap pag pagod kana, I know na its okay to rest but not to give up pero sobrang drained nako physically and emotionally napakahirap, wala kayo sa lugar ko kaya hindi nyo maiintindihan.

Second hula! Bakit kita pinag hintay sa cafe kahit di naman ako dadating? I don't know kung narinig moko pero sumigaw ako na sunduin moko. I waited pero hindi ka dumating, may plano talaga ako pumunta pero hindi moko sinundo pero kita sinisisi! Wag mong sisihin ang sarili mo! Cause dumating kaman o hindi, my decision can't be change. Kaya kita niyaya pumuntang cafe cause I want to see you one last time but you didn't come, but its okay basta na babasa mo tong letter ok na ko, di kita mumultohin hehe.

Third hula! Bakit ako maganda? Hindi ko din alam eh. Char!

Bakit hindi ako nag pagamot kaagad? Kasi tanggap ko na, I already accepted na mamamatay nako. Pinaaga ko lang kasi ayaw ko ng nahihirapan, ayaw kong may nag aalala sa akin. I don't want to be a burden to anybody.

Fourth hula! Bakit ngumingiti parin ako kahit hirap nako? I don't know. Hindi naman kasi lahat ng ngiti masaya yung iba pilit lang. You don't know what's behind that smile kaya you can't say " na ah, masaya sya..." kung ako naman I'm happy that's why i'm smiling, why? kasi kasama ko ang mga kaibigan ko sa mga oras na yun. Kaya masisigurado ako na sulit ang mga nalalabi kong oras.

Yun lang yung nahulaan ko. Nakakadugo ng utak! But I hope na nasagot ko lahat ng tanong mo. I wish you live longer than I, I wish that you're happy everytime, I wish that you'll have a healthy life, remember this... Memento vivire, remember to live, but without me.

Can you fulfill my last wish? I want you to find Leo and Fulfill our "Forgotten Promise".

And Always remember this... I am Zawsze in love with you.

-Your lovely nothing

"I love you too" tumulo ang mga luha ko.

I wish we can live long together, I wish we're happy everytime, I wish we have a healthy life, I wish I'm living with you, I wish you're here with me... I hope that I am not just wishing for these things.

I want to understand you but I can't kasi di mo din ako maiintindihan cause you're not here anymore and you can't be with me. It hurts so much thinking of these stuff!

Tumayo ako at umalis sa mansyon.

Tulala ako habang nag dradrive, muntikan pa kong maka bangga.

Its April but it's raining, dapat nag lalagas ang mga puno ngayon.

Nakita ko nalang ang sarili ko na naka park sa Garden of roses cafe.

Umorder ako ng kape at umupo malapit sa entrance.

I felt nostalgic, parang nung isang araw lang hinihintay ko si Aries na dumating pero ngayon hindi na ko nag hihintay kasi wala naman talagang dadating.

Pinag masdan ko ang ulan sa bintana, it's raining constantly seems like the sky misses you too, like I do.

This world is full of pain, sadness, doubt, insecurities, negative emotions and most of all sins. Kailan ba mawawala lang ng yon? Maybe when the pigs fly.

Sobrang sakit isipin na wala kana yung parang isang araw kasama kita pero ngayon? Sana panaginip lang ang lahat but you can't escape the reality.

But like a quote said "let the rain wash away all the pain" but it's not that easy, a wounded heart can't be healed so fast, it takes time, but even if the wound is already healed there's still a scar that no one can remove.

Isa lang naman ang pinag sisisihan ko eh. Bakit hindi ko narinig! Dapat nandun ako sa oras nayon, pero hindi kita narinig! Dapat nakita pakita sa huling sandali! Pero.

Bakit hindi moko hinintay? Bakit umalis ka kaagad? You said you'll wait, pero bakit? Bakit ka nag madali?

Malapit nang dumilim nandito parin ako sa cafe, naka ilang tasa narin ako pero hindi parin ako umaalis. Feels like I keep waiting but I know, no one is coming.

Muka akong tanga dito, sino ba naman kasing iinom ng sobrang daming kape sa isang araw? Malamang yung mga coffee addict.

"Kanina ka pa rito." May umupo sa tabi ko. Si Anya.

"Pare pareho tayong malungkot, na sasaktan pero hindi kailangang uminom ng sobrang daming kape." Tumingin ako sa kanya. "Pero ayos narin kaysa mag lasing ka."

"Oo masakit, ako rin di ko matanggap. Kasama ko sya sa loob ng sapung taon para ko narin syang kapatid pero eto ako, hinayaang mamatay ang tinuturing kong kapatid. Pero alam mo para sakin hindi namatay si Iyel." Ngumiti sya.

"Cause she will always live in our hearts." Tumayo sya at umalis.

"Sir may nag papabigay po." May pinay na staff na lumapit sakin may hawak syang envelope kaya kinuha ko iyon at binuksan.

"I'll come, I promise"

"Then I'll wait for you." Bulong ko at tumingin sa bintana. Ang liwanag ng mga bituin na bumubuo sa Aries pati narin ang buwan.

I will let the stars guide me. If Leo is for Aries no one can stop them.

~ParallelLady~