Saçımı dağıtarak "Müdür aradı." dedi sıkıntılı bir sesle.
"Ne diyor?" diye sordum oldukça tekdüze bir tonla.
"Bir haftadır okula gitmiyorsun. Onu söyledi."
"Sanki senden bir şey saklayacakmışım gibi aramış. Saçmalık."
"Oğlum haberimin olup olmadığını ve neden gelmediğini sordu sadece."
"Boş iş." diyerek gözlerimi ovdum.
"Gitmediğin günler için rapor aldım. Rehberlik hocan öyle dedi. Murat da Çağrı için rapor almış."
"Gerek yoktu."
"Nasıl gerek yoktu oğlum? Bir hafta diyoruz burda, kaldı ki sen son sınıfsın."
"Off." diye söylenerek ayağa kalktım. Benle beraber ayağa kalkarak "Bugün zaten cumartesi, artık pazartesiden itibaren tam gaz devam eden bir Mete görmek istiyorum." diye tembihlemeye başladı.
Derin bir nefes verip "Güneş uyanırsa neden olmasın." dedim net bir şekilde.
"O uyandı."
Şaşkın bir şekilde "Ne?" diye sorarak arkamı döndüp babama bakmaya başladım. Gülümseyerek "Uyanmış işte." dedi omuz silkerek.
"İşte bu!" diye bağırarak kahkaha atmaya başladım, "Baba bu benim hayatımda duyduğum en güzel cümleydi!"
Gülerek başını sağa salladı ve mutfağı işaret ederek "Kahvaltı yapalım." dedi.
"İlk duş alayım sonra hemen geliyorum."
"Tamam adamım bekliyorum."
Kahkaha ata ata odama koşmaya başladım, kapıyı açıp kendimi yatağıma attım. Kollarımı açarak lambaya bakmaya başladım.
"Ah be lamba." dedim sırıtarak, "Bugün ayrı güzel saçıyorsun ışığını."
Aklıma gelen bir düşünceyle sırıtmam silindi. Ama, bu lamba yanmıyor ki. Rezilliğime gülmeye başladım. Sevinçten ne dediğimi bilmiyorum, aptallığıma verin. Ay! Ne aptallığı arkadaşlar? Şaşkınlığıma verin diyecektim.
Yatağımdan kalkıp dolabımdan kıyafet alarak banyoya ilerledim.
Biraz sonra duştan çıkıp saçlarımı kurutarak mutfağa ilerledim. Babam çayları döküyordu.
"Aşk olsun baba." dedim yapmacık bir triple, "Birtanecik oğlunu beklemeyecek miydin?"
Çaydanlığı bırakıp bana yılmışça bakarak "Saç kurutma makineni çalıştırdığında duştan çıktığını anladım, ses gidince de buraya geldiğini tahmin etmek zor değil herhalde." diye açıklama yaptı.
