Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Masal'ın sesiyle gözlerimi açtım. Telefonla konuşuyordu. Uyku mahmurluğuyla gözümü ovuşturmaya başladım. Yorganı üzerimden itip yatağın üzerinde bağdaş kurarak telefonumdan saate baktım, on bir buçuktu. Kimle konuşuyor bu diye düşündüğüm sırada telefonu kapattı ve yanıma oturdu. "O kimdi?" diye sordum merakla. "Kim olacak?" dedi elini boş ver der gibi sallayarak, "Çağrı."
"Ne oldu? Sanki sinirlisin?"
"Ya az önce uyandım tamam mı, canım sıkıldı bir Çağrı'yı arayayım dedim, telefondan gelen bir gülüşme sesleri bir kahkaha sesleri... Sesimi bile duyamıyordu iki de bir de 'Ne?' deyip durdu."
Şaşkınlıkla bir nefes alıp "Ee?" diye sordum, "Sonra?"
"Sonra işte odadan çıktı herhalde. Müsait değilim diyerek suratıma kapattı telefonu."
"Demek ki müsait değil. Ne var bunda kanka?"
"Ne var mı? Acaba Çağrı'nın yerinde Mete olsaydı sen ne yapardın?"
Kendimi Masal'ın yerine koyup o anı gözümün önünde canladırdım ve "Deşerdim." dedim gözlerimi kısarak, "Dalağını, böbreğini, her yerini deşerdim."
Masal birden gaza gelip "Tutmayın lan beni, bittin sen Çağrı!" diye cırlayınca kolundan çekip yatağa tekrar oturttum. "Belki annesiyle falandır." dedim ortalığı yatıştırmak için.
"Ne annesi ya? Bir sürü cıvıl cıvıl kız kahkahaları vardı. Ne alaka yani!?"
"Dur ben bi Mete'yi arayayım."
Telefonumu alıp rehberden Mete'yi tuşladım. Birkaç çalmaya telefonu açtı.
"Efendim?"
Arkadan müzik sesleri geliyordu ve tıpkı Masal'ın dediği gibi gülüşme sesleri vardı. "Neredesin sen lan!" diye bağırdım kendimi tutamayarak.
"Neee? Duyamıyorum ne diyorsun?"
"Eben diyorum!"
"Dedem mi?"
Sinirle derin bir nefes aldım. "Mete neredesin!?"
"Nerede miyim?"
"Evet!"
"Evdeyim evde. Duyamıyorum seni hadi bay bay."
Kapatma demek için ağzımı açtığım sırada telefondan o çok tanıdık olan dıt dıt dıııt sesi gelince şaşkınlıkla telefona baktım. Masal bana 'Yaaa nasıl oluyormuş?' bakışlarını atmaya başlayınca hemen ayağa kalkıp dolabıma ilerledim.
"Giyin Masal." dedim sinirle, "Bakalım evde ne yapıyorlar!"
Siyah kotum ve bordo kazağımı giyip siyah montumu üzerime geçirdim. Masal'a baktım, çoktan hazırlanmış kollarını göğsünde birleştirmiş bana bakıyordu. Başımla kapıyı işaret ettiğim sırada dolaptan beremi bana uzattı. Beremi de alıp kapıya yöneldim. Masal peşimden geliyordu.
