Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yolda beni bekleyen Masal'a koşup hemen koluna girdim.
"Günaydın kanka."
"Günaydın Masal!"
"Bugün pek bir mutlusun."
"Ah be kanka! Günlerin özlemini bir anda atınca insan mutlu oluyor işte."
"Biliyorum beni çok özlediğini aşkım."
"Masal ben Mete'den bahsetmiştim ama."
Kolumdan çıkarak "Git ya." diye trip atmaya başladı, "Mete'yle mutlu olmaya devam et."
Şaşkınlığımı gizeleyemeyerek "Masal ne oldu?" diye sordum.
"Hiçbir şey olmadı. Ya da oldu, bilmiyorum. Git Mete'ye sor o bilir."
"Yok artık." dedim kahkaha atıp, "Sen Mete'yi mi kıskanıyorsun?"
"Ne kıskanacacağım ya? Kıskanmıyorum."
Kıkırdayarak "Bal gibi de kıskanıyorsun." dedim.
"Hiç de bile."
Koluna girip "Yaa Masal." dedim yumuşak ama itiraz eder bir ses tonuyla, "Ben Mete'yi seviyorum ama sen benim kardeşimsin."
Keyfi yerine geliyor gibiydi. "Öyleyim değil mi?"
"Öylesin tabi aptal."
"Aman, neyse." diyerek tekrar kolumdan çıktı ve çantasından kol saatini alıp "Bugün okula yazar geliyormuş." dedi koluna takarken.
"Öyle mi? Hangi yazar?"
"Bilmiyorum. On ikinci sınıflara seminer verecekmiş."
"Yani bize."
"Aynen."
"İyi, versin."
Okula girdiğimizde hızlı adımlarla üst kata çıktık ve sınıfa girdik. Sınıfa girer girmez Çağrı sırasından birden atlayıp yanıma koşmaya başladı ve hemen boynuma atladı.
"Güneş hoş geldin!"
"Hoş buldum Çağrı da ne bu sevgi gösterisi." Gülümsüyordum.
Boynumdan ayrılıp "Şey." dedi mahcup bir ifadeyle, "Ben boş yere senin üzerine gelmişim." dedi ve tekrar boynuma atlayıp, "Ama özür dilerim, bayağı özür dilerim. Affet kız beni."
"Sorun yok Çağrı. Vallahi boğulacağım, bir geri git." diyerek ittim kahkaha atıp.
"Affettin değil mi?"
"Affettim." dedim saçlarımı düzeltirken.
Beni omuzlarımdan tutup sarsarak "Yaaa! Çok teşekkür ederim kız!" dedi psikopat gibi.
Kendimi kaybettiğim sırada Mete arka sıradan "Çağrı bıraksana kızı." dedi şaşkın şaşkın bakarak.
