Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çıkış zilinin ardından sınıftakiler toparlanmaya başladı. Ben de ayağa kalkıp eşyalarımı topluyordum ki bizim dörtlünün oturmaya devam ettiğini görünce "Eee?" dedim "Ne bakıyorsunuz?" Çağrı gömleğinin kollarını düzelterek "Sence bir şey unutmadın mı?" diye sordu. Birkaç saniye düşündükten sonra "Yoo." dedim başımı sağa sola sallayarak. Masal kolumdan çekip "Offf otur şuraya." dedi tahammülsüzce.
"Ne oldu ya?" Anlamamıştım halen. Biran Mete'yle göz göze geldik. Bana gülümseyerek bakıyordu. Ben de gülümsedim. Yerim lan!
"Bakışmalar başka zaman çifte kumrular." Çağrı yapmacık bir şekilde söylenince ona omuz silktim.
Masal bana bakarak " Yarın diyorum, nasıl bir kutlama yapsak acaba? Doğum günün ya hani." dedi imalı bir şekilde. "Ay aman istemez." diyerek ayağa kalktım. Kalktığım gibi de Çağrı beni kolumdan çekerek "Otur şuraya kız!" diye çemkirdi. Ben de Çağrı'ya "İstemiyorum ya!" diye cırlayınca Çağrı "Sana soran mı oldu kız!" diye tekrar çemkirdi. Biz ne yaşıyoruz?
Mete'yle Masal bize acayip acayip bakınca saçlarımı geriye atıp boğazımı temizledikten sonra "İyi be." dedim, "Siz ayarlayın bir şeyler ben eve gidiyorum, yorgunum." Gitmeden önce Çağrı'ya dil uzattım ve kapıya doğru ilerlemeye başladım. Okul bahçesinin dışına çıkınca Mete'nin arkamdan geldiğini gördüm.
"Şşşt, yakışıklı! Bırakayım mı evine kadar?" diye seslendim sırıtarak.
Kollarını açıp "Evim yok ki abla." deyince, "Bize geçeriz yaa sıkıntı yok." diye cevap verdim göz kırparak.
"Abla sapık mısın abla?"
"Yoo."
"Bukalemunsunuz o zaman."
"Ona da yoo."
"Benim bukalemunum?"
Yüzüne çılgınca bakmaya başladım.
"Sevdim bunu Mete!" dedim çılgınca.
Mete şok içinde gülerek "Allah Allah, bu terslikte bir iş var." dedi.
"Oradaki sahiplik eki güzel geliyormuş insana."
Mete birden elimi tutup "Bu el de benim." dedi.
"Yoo. Baksana benim elim." diyerek elimi geri çektim. Bozulmuştu. Sessizce kıkırdayıp "Hem ben henüz teklifini kabul etmedim." dedim.
Mete, "Teklif etmedim, ondandır." deyince birden durdum. Oha, gerçekten lan! Mete'ye baktım haince sırıtıyordu.
"Oha. Aptal Mete."
"Ne?"
"Teklif etmedin o zaman kabul etmemi gerektiren bir durum da yokmuş. Güle güle."
Hızlıca eve yürümeye başladım. Arkamdan kahkaha atıyordu. Kötü kedi Şerafettin, n'olucak.
