Not In Your "Life" • Nomin

Chapter 2

Jaemin üzerindeki tişörtüyle etrafı kontrol etti, Jeno'nun eve gelmesini ve uyumasını bekliyordu böylece giysi dolabından çıkabilirdi. Evet, giysi dolabında saklanıyordu çünkü burası Jeno'dan saklanabileceği en güvenli yerdi.

Vücudu çok uzun süredir küçücük bir yerde oturduğu için feci şekilde ağrıyordu. Bacaklarına kramp girmeye başlamıştı. Dışarı çıkmayı denediğinde Jaemin kapının kapanma sesini duymuştu.

"Seni sikik! Neredesin?!" Jeno alaycı bir ses tonuyla bağırmıştı.

'Hayır, hayır! Beni burada bulamaz.'

Jaemin bunları kendisine mırıldanmaya devam etti buna rağmen kalbi daha hızlı atmaya başlamıştı.

Jeno'nun gölgesini dolabın arasındaki boşluktan görebiliyordu. Jaemin, Jeno'nun ayak seslerinin dolaba yaklaştığını duyabiliyordu. Korkuyla geriye kaçmaya çalıştı ama eli birkaç kağıt parçasına değmişti. Jeno'nun duymamış olmasını diliyordu.

Jeno, kapıyı sertçe açmadan önce dolaba bir süre baktı ve Jaemin'in korkmuş suratını görünce dik dik bakmayı bıraktı.

"Seni değersiz, artık her zaman nerede saklandığını biliyorum." Yüzündeki şeytani bir ifadeyle Jeno söylemişti.

Jeno Jaemin'in kolunu tutup sertçe dışarı çekti ve yere çarpmasını sağladı.

"Sen işe yaramazsın!" Jeno sertçe Jaemin'in karnını tekmeledi.

"Aptal!" Jeno çoktan kemerini çözmüştü.

"Yaşamayı hakketmiyorsun!" Kemeri Jaemin'in minik bedenine çarpmadan önce söylemişti. Acımasızca Jeno Jaemin'in bedenine kemeriyle vurmaya devam etti. Jaemin'in ayaklarının dibinde durması için yalvardığını gördüğü zaman elinci seferinde durdu.

Jeno tekrar Jaemin'i çekti ve yatağa itti. Jaemin hüngür hüngür ağlıyordu. Başına ne geleceğini iyi biliyordu. İşkencesi devam edecekti.

"Jeno, lütfen dur!" Jaemin ona yalvarmayı deniyordu ama Jeno sadece görmezden gelmişti.

Jeno yırtarak Jaemin'in kıyafetlerini çıkarttı çünkü kemerinin direkt olarak Jaemin'in solgun bedenine vurmasını istiyordu. Jaemin'in bedeninin tamamen taze yaralar ve izleriyle dolu olmasını umursamıyordu.

Jaemin'in işkence seansı o neredeyse bayılana kadar devam etmişti. Jeno rahatladığını hissettikten sonra Jaemin'i dışarıda uyumaya zorlamıştı. Odanın dışında değil, evin dışında.

Jaemin hareket edemeyecek haldeydi bu yüzden hala güçsüzce yatakta bedenindeki kanayan yaralarıyla uzanıyordu. Bugün jeno pantolonunu çıkartmamıştı bunun anlamı hala bacaklarında morluklar vardı ama bedeni kadar kötü değildi.

"Hey, beni dinlemiyor musun?!"

"Lütfen Jeno. Hareket edemiyorum.."

Jaemin'in cümleleri Jeno'nun umrunda bile değildi. Jaemin'in bedenini tutup aşağı kata götürdü. Jaemin'in bedenini oturma odasının soğuk zeminine bıraktı.

"Burada uyumana izin verdiğim için bana minnettar olmalısın!" Sonra Jaemin'e bakmadan yanından ayrıldı.

Jaemin donduğu ince bir battaniyeye sarıldı. Bedenindeki kanları temizlemeyi dert etmedi. Gerçekten nefret edildiğini ve tiksindiğini hissediyordu. Aşık olduğu adam, onun sevimli Jeno'su nasıl bunu yapabilmişti?