Farkında olmadan hayatımızı değiştirecek bir labirente adım atıyorduk. Ya bu labirentten çıkacaktık ya da kaybolacaktık. Bu labirente ilk adımımı atıyorum. Sen de bir adım atacak mısın? Bu benim hikayem değil. Bu hepimizin hikayesi. Senin, benim, Be...
Şuraya başladığınız tarih ve saati yazın bakalım yeni bir maceraya ilk adımımızı atalım.🗨️
Keyifli okumalar dilerim.🔎
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
GİRİŞ
"Hayatına giren her kişiyle kaderin yeniden şekillenir."
Ahmet Başkomiser'den:
Sorgu odasından çıktığımda üzerimde hafif bir yorgunluk vardı. Fiziki yorgunluklara dayanıyordu da insan , yüreğinde merhamet namına hiçbir şey barındırmayan insanların, canlara nasıl kıydıklarını hiçbir pişmanlık duymadan anlatmalarına dayanamıyordu.
Yine de gençlik yıllarımdaki gibi değildim. Kalbimde hissettiğim acı aynı olsa da artık daha kontrollü davranabiliyordum. Elbet bu insanlar öldükten sonra cezalarını çekeceklerdi. Allah'ın adaleti her şeyden daha üstündü. Benimse amacım insanlardan sadece öbür dünyada değil burada da son verdikleri hayatların hesaplarını sormaktı.
Kafamı toparlamak için lavaboya gidip elimi yüzümü soğuk suyla yıkadım. Bunu hep yapardım. Bazen vicdansız bazen çaresiz bazen pişmanlık dolu tüm o bakışların, hikayelerin ardından yüzüme çarptığım soğuk su bana temiz hissettirirdi. Sanki iliklerime kadar işleyen tüm o acı gerçekler suya karışıp gidiyormuş gibi...
Lavabodan çıktıktan sonra adımlarımı odama doğru yönlendirdim. İçeri girip siyah döner koltuğuma oturmuştum ki kapının vurulmasıyla iç çekmeden edemedim.
"Gir."
İçeri giren Arda selam verdiğinde selamına karşılık verdim.
"Hayırdır Arda?"
"Başkomiserim, amirim sizi çağırıyor."
"Tamam, oğlum. Sen gidebilirsin."
Son zamanlarda amiri sürekli ziyaret etmek zorunda kalmıştı. Kanıt yetersizliğinden pek çok dava kapatılmıştı. Davaların çözülememesi demek katillerin bulunamaması ve bölgedeki güvenliğin giderek zarar görmesi demekti. Bu durum canını çok sıkıyordu. Sadece onun değil tüm emniyetin canını sıkıyordu ama ellerinden bir şey gelmiyordu.
Cinayet bürosu son zamanlarda eskisi kadar verimli değildi. Ekip tecrübeli olmasına tecrübeliydi ama eskisi kadar dinamik değildi. Bölümün en genç üyeleri kendisi ve Komiser Bilge'ydi.
Yılların verdiği yorgunluk sanki bir anda üzerlerine çökmüş ve tüm dikkatleri dağıtmıştı. Bütün bunları düşünürken amirin odasının önüne geldi. Derin bir nefes alarak kapıyı tıklattı ve içeri girdi.
