1 hour, 2 hours...
...
Still nasa biyahe parin kami.
"Malayo layo pa to." Sabi niya.
"Matulog ka muna."
"Saan ba tayo pupunta?" Tanong ko naman na medyo na isstress na sa pagod.
Medyo ngawit na rin kasi tong paa ko na mag simento. Ang bigat sa pakiramdam.
"Basta." Sagot naman niya.
"Ah okay. Kaso kasi medyo na ngangalay na tong paa ko."
"Ah ganon ba. Gusto mo ba bumababa muna tayo at kumain?"
"Pero mahihirapan ka sakin."
"May wheel chair naman e. Okay lang yon. Basta ikaw."
At nginitian ko siya na parang hindi ako naniniwala.
Hinawakan niya ang ilong ko at pinangigilan.
"Ang cute mo talaga." Sabi niya at para akong enelectic shock.
Ang cute ko daw?
Papa Allan: Bungol talaga minsan?
Jasmine: Nakakagulat kaya. Bago yun noh.
Papa Allan: So ayaw mo?
Jasmine: Syempre hindi no!
Sweet niya no Papa Allan.
Papa Allan: Hindi naman e. Hindi nga ako kinikilig e.
Jasmine: Manhid mo naman.
Papa Allan: Manhid agad? Hindi pa pwedeng lalaki kasi ako hindi naman babae katulad mo.
Jasmine: Hindi manhid ka lang talaga.
Papa Allan: Whatever.
Jasmine: Whatever ka jan.
Papa Allan: Ang daming sinabi. Tuloy na.
Jasmine: Eh nagcomment ka eh.
Papa Allan: Ang daming daldal! Over time na tayo! Over days! Dalian mo.
Jasmine: Minamadali ako?
Papa Allan: Ayaw mo? Ibababa ko to...
Next caller please.
Jasmine: Ay hindi na Papa Allan. Sorry na.
At yoon na nga, kumaen kami sa mcdo.
Pinagtitinginan kami ng mga tao.
Siguro feeling nila kawawa ako.
O kaya kawawa siya sakin.
Pero ganun pa man wala siyang pakiaalam.
Humanap siya ng table para samin at pwenesto ako dun.
"Anong gusto mo? " Sabi niya at nakilevel sa pag-upo ko, para akong bata na kailangan kausapin ng masinsinan.
"Ano bang gusto mo?" Tanong ko rin sa kanya.
"Ikaw." Sabi niya.
Na kinagulat ko naman.
"Okay ka lang? May sakit ka ba?" Palusot ko at hinawakan ko ang nuo niya.
"Oo. Love sick sayo." Sagot niya.
Ngumiti siya at tumayo na para umorder.
Love sick sakin?
In love na kaya siya sakin?
OMG?
Hindi nga?
Natulala ako sa sinabi niya at para bang naiwan ang ngiti niya sa isip ko.
...
Habang nasa car na ulit kami.
Napapangiti ako pag naiisip ko yung sinabi niya.
Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala na sinabi niya yon.
"Okay ka lang?" Tanong niya habang napapansin ako ngumingiti mag-isa.
"Ha? Oo naman. Bakit?"
"Kasi ngiti ka ng ngiti. Ano bang iniisip mo?"
Yung sinabi mo.
Yun ang gusto kong isagot sa kanya.
Pero hanggang isip ko lang yon. Wala akong lakas na sabihin.
"Sana Ishare mo naman." Sabi niya sabay kambyo.
At pinarada na niya ang kotse.
Pagtingin ko sa labas,
Ang dilim ng paligid at ang nakikita ko lang yung mga area na tinatamaan ng ilaw ng kotse namin.
Papa Allan: Maka-Namin ka. Kotse mo yan? Nakikisakay ka lang ui!
At natawa si Jasmine.
Jasmine: Feeling ko asawa ko na siya kaya ang property niya property ko na rin.
Papa Allan: Assuming! Hindi pa nga kayo asawa mo na siya sa isip mo?!
Anong klaseng isip meron ka?
Jasmine: Ang sakit mo naman magsalita Papa Allan!
Papa Allan: Pinapa-alalahanan lang kita.
Uulitin ko, hindi pa kayo Jaz.
Jasmine: Nanakit ka!
At natawa si Papa Allan.
...
Pagbaba namin sa kotse nakita ko isang familiar na puno.
Nasa tagaytay kami sa bahay nila.
"Anung ginagawa natin dito?" Tanong ko na may kaba.
"Dinala kita dito may gusto akong gawin sayo. "
Ano daw?
May gagawin siya sakin?
Lalo akong kinabahan.
Teka...
Sobrang hindi to tama ha.
May mangyayari na kaya samin ngayong gabi?
