bodyguard 🍃 kim seokjin

yirmi üçüncü bölüm

beklettiğim için üzgünüm, final sınavlarımla uğraşıyorum ve hâlâ bitmediler.. hazır biraz boşluk bulmuşken buraya uğrayıp bir şeyler yazmak istedim ahahshsjjddj arayı hep bu kadar çok açıyorum biliyorum;( özürler diliyorummm

o kadar çok kitap, makale, pdf okuyorum ve yazı yazıyorum ki buraya gelip de bir şeyler yazmak okumak bazen eziyet gibi geliyor... bu yüzden tatiller bir an önce gelmeli...

umarım beğenirsiniz bölümü, keyifli okumalar dilerimm❤

...

"Karşı takımdasın kardeşim," dedi Seokjin dişlerinin arasından Baekhyun'a konuşurken. "Bitti!"

Baekhyun Seokjin'in itiraz kabul etmeyen sesini pek umursamadan "Bana ne," dedi omuz silkerek. "Karşı takıma sırf beni pataklamak için yolladığını biliyorum oğlum, bak bakayım ben salak mıyım? Yemezler yani."

Seokjin sabır dileyerek bir müddet gökyüzüne baktı ve sonrasında tam Baekhyun'a atak yapacakken aralarına girdim. Ellerimi Seokjin'in göğsüne bastırıp onu zor da olsa geriye doğru çekiştirdim. Chanyeol'da Baekhyun'u koruyordu.

"Hadi ama Seokjin, onu rakip takıma gönderdikten sonra topu yanlışlıkla atıyormuş gibi yapıp çocuğun yüzünü dağıtacağını herkes biliyor," dedim alayla. "Hem Baekhyun ne kadar üzgün görmüyor musun?"

Üzgün olmakla uzaktan yakından alakası olmayan Baekhyun pişmiş kelle gibi sırıtarak elindeki çikolatayı kemirirken "Çok üzgünüm yemin ederim," diyordu oyuncu bir edayla. "Cidden ağlayacağım neredeyse.."

Seokjin elini sinirle saçlarından geçirirken Chanyeol "Tamam tamam şöyle yapalım," dedi. "Baekhyun hakem olsun. En iyisi onu sahadan uzak tutmak. Bu mankafa günün sonunda sağlam kalmak istiyorsa uzaktan izlesin oyunu."

Baekhyun "Süper fikir," dedi. "Hatta ben en iyisi Soona ile evde boş bir odaya geçeyim, keyfimize bakalım. Ne dersin güzelim?"

Soona kızarmaya başlayan yanaklarına hava yaparken "O-olur," diyordu.

Baekhyun'a dönüp aceleyle elimi salladım. "Tutamıyorum artık Seokjin'i, gidin çabuk."

O ikisi gözden kaybolunca geriye kalan takıma baktım. Ben, Seokjin, Chanyeol, Yoongi, Bonhwa ve Namjoon. Neyse, yine kalabalık sayılırdık.

Baekhyun sabah Seokjin'den arabasını istemiş, benim cimri, pinti, malına son derece düşkün, canını iste verir ama parasını malını iste asla vermez sevgilim Seokjin ise, bu tarz durumlarda tutumu belli olan bir şahıstı ne yazık ki. O yüzden Baekhyun'a kesin bir tavırla "Hayır," demişti. "Arabama el sürersen o elini bir daha göremezsin."

Tabii Baekhyun boş bulunduğu bir anda araba anahtarlarını aşırmış ve Soona ile ufak bir gezintiye çıkmıştı. Baekhyun içtiği sigarayı yanlışlıkla Seokjin'in deri koltuklarına değdirdiği ve koltuğun bir değil, birkaç noktasında delik açıldığı için Seokjin küplere binmişti. Zaten arabasının yokluğunu farketmesi üç dakika almıştı, Baekhyun da bunu bildiği için ışık hızında ortadan kaybolmuştu.

Sadece sigara değil, şoför koltuğu da kırılmıştı.. Benim bununla ilgili bir teorim vardı ama susmayı tercih ediyordum.

Bizimkilerle beraber futbol maçı oynayıp kafa dağıtırız, hem sinirler yatışır diye düşünmüştük. Bu yüzden Namjoon'un evine gelmiştik ama Baekhyun Seokjin'den saklanmak için çok ilginç (!) bir mekân bulmuş ve Namjoon'a gelmişti. Tesadüfün bu kadarıydı.

Yarım saattir Seokjin'in sayıp sövmesini, Baekhyun'un da bahanelerini dinliyorduk.

Babamla tartışıp evden ayrılmamızın üzerinden iki gün geçmişti ve biz o süre zarfında Seokjin'le otelde kalıyorduk. Seokjin bizimle yaşamaya başladığı zaman 'boşa elektrik yanmasın, boşa doğalgaz çalışmasın' diyerek evini sattığı için evsiz sayılırdık.