Bir Aşk Masalı "Azer&Karaca"

-11-

Yeniden merhabalar..

Ve.. Yeni bölüm sizlerle..

İyi Okumalar …!

Bakmak için kafamı yanından uzatmak isterken bu sefer ters tarafa döndürüp bana daha çok yaklaştı. "Dur.." tek söyleyebildiğim bu olmuştu. Nefesi yüzüme vurunca gözümü kapattım.

Azer'in Ağzından

Karaca'nın gözlerini kapatmasıyla yüzüne yaklaşıp kalmıştım. Sadece yakalanmamak için bir an da söylemiştim onu asla yapmazdım. Onun istemediği birşeyi zorla yapan bir adam değildim ben.

Kafamı açık olan saçlarına doğru uzatıp gözlerimi kapatmıştım. Başım Karaca'nın omzuna değdiği zaman derin bir nefes veren Karaca'yı duyunca sevinmiştim. Demek ki güveniyordu bana.

Daha fazla uzatmadan bileğinden tutup arabaya doğru peşimden sürükledim Karaca'yı. Canı söz konusuydu. Abisi yukarda ne yapacak bilmiyorum ama başına birşey gelemezdi şimdi.

"Azer ne yaptığını sanıyorsun sen!" Elimden kurtulunca durmuştu.

"Sadece seni kurtarmak için çabalıyorum." Dedim kısaca.

"Az kalsın öpüyordun! Senin derdin ne? Kimdi o neden görmeme izin vermedin!"

"Bak." İsmini duyduğu an kabusa dönerdi hayatı ondan önce ailesini uyarmam gerekti. "Amacım seni kırmak değil, korkutmak da. Gel önce gidelim sonra istediğin kadar dellen."

"Neden koruyorsun beni?" Karaca yanıma yaklaşıp gözlerime cevap arar gibi bakınca bu sefer ben kaçtım ondan.

"Sebep yok, bilmiyorum bende ama öyle istiyorum.. nedensiz yani." Baktığım zaman hiç inanmış gibi değil di.

"Bu dediğine sen inanıyor musun cidden?" Tek kaşını kaldırıp sormuştu. "Neden ?"

"Nedeni yok bulamıyorum Karaca.!" Ellerimi belime koydum.
"Düşman olduğumuzun farkındayım dibine kadar hemde. Ama yok işte içimde bir yerde hiç dinmeyen seni koruma isteğinin nedenin cevabı çıkmıyor." Derin bir nefes aldım yavaşça.
"Kardeşim vardı Seyhan. Baba derdi en küçüğümdü." Dedim acıyla gülerek.
"Ben kaybettim onu. En mutlu gününde canına kıydı benim kardeşim, suçsuz yere. Aklıma o an geldikçe sen geliyorsun gözümün önüne. Belki düşmanız ama seninde ailenin hataları yüzünden canından olmandan korktuğum için koruyorum. Seyhan gibi olma diye."
Sesim gitgide kısılırken konuşmaya devam ediyordu..
"Abin hata yapıyor doğru. Ama onun hatalarının kurbanı olma diye Karaca. Seni korumaya çalışıyor kurtlar sofrasından.. doğru ama, yetmez."
Başımı olumsuz yönde sallarken arkamı dönüp arabaya yürüdüm bu sefer.

"Sen ne yapmış olabilirsin ki kardeşin canına kıysın? Ne sebep oldu buna.. Neden kaybettin onu?"

Bu sorunun cevabını söylersem nefret edeceği bir amcası olacaktı.

"Hiç bilme bilirsen dayanamazsın." Bunu söylediğimde açtığım araba kapısını kapayarak karşıma geçti.

"Ne bu şimdi ? Ben senin yaranı deştim diye Sen de benimkini mi deşeceksin.?"

"Evet Azer. Söyle neden?"

"Seni ilgilendirmez Karaca."

Kalbini kırmak zorundaydım. Eğer ikimizde yaralarımızı açarsak çıkamazdık birbirimizin çukurundan. 

"Atla hadi seni eve bırakayım sonra işe geçeceğim." Dediğimde sinirle arkasını dönüp ters tarafa yürüdü.

"Nereye?" Bunu sorunca durdu sadece.