Bir Aşk Masalı "Azer&Karaca"

-33-

Merhabalar..

Ben geldim uzun yazmaya çalışacağım bu bölüm okul başladı pazartesi son dakika ile ders değişti ama haftanın 4 günü doluyum ve 18 şubata kadar böyle yoğun olacak.

Buradan duyurmak istedim. Yeni bölüme geçmeden önce destekleyen herkese çok teşekkür ederim 😊

Yorumlarınızı bekliyorum 🖤🙏

İyi Okumalar..

33. Bölüm ▪

.... "Sen tabii farkında değilsin. Karaca affetmiş olabilir seni ama senden hâlâ gizlediği birşey var Azer abi."

"Neymiş sakladığı benden Duygu?"
Azer yaralarına rağmen uzandığı yerde doğruldu.

"Sen onu sadece kaybetmek ile korkutmaya çalıştın ya canını yakmak için aslında, geçmişte içinde kaybolmaya yüz tutmuş yarasını yeniden ortaya çıkardın."
Duygu derince nefes aldı. "Akşın Celasun yüzünden ona oyun kurmuştu ya.. Hatasını daha farkında olmadan sırf sevdiğini sandığı insanla vakit geçirmek için gittiği o evde senin aslında bir seçenek var dediğini yaşatmışlardı ona. Artık gerisini sen anla bu kızı hepimizden uzaklaştıran sebebi.."
Ceketini alıp evden çıktı Duygu.

...

▪5 gün önce ▪

Yazardan ▪

Yılmaz evin önünde ani frenle durdurdu arabasını. Karaca hiç beklemeden neredeyse atlamıştı araban. Ormana doğru koşmaya başladı.

"Azer!"

Hem yürüyüp, hem bağırırken biraz daha ilerledi tabii ileride yerde yüz üstü düşmüş Azer'i beklemiyordu.

"Azer.. " sesi titreyerek seslendiği zaman hemen yanına koşup, yere çöktü ve kendine çevirdi Azer'i Karaca. "Azer kendine gel.." Yavaşça yüzüne vurmuştu.

Azer'in yüzünde tutulacak yer kalmamıştı. Karaca'nın gözleri pişmanlıkla dolarken Yılmaz'a döndü.

"Ambulansı ara!"

"Karaca.."

"Ambulansı ara dedim Yılmaz!"

Yılmaz başını sallarken hızla tuşladı numarayı. Telefon açıldığı zaman durumu ve adresi bildirip abisinin yanına çöktü o da.

"Kim yaptıysa öldüreceğim onu. Ama ben biliyorum kimlerin olduğunu." Yılmaz sinirle söylenirken abisinin yaralarına bakıyordu.

"Sakin olmamız gerek şimdi. Uyanırsa bizi, bu halde görürse inat eder bu haliyle karşımızda durur."

Karaca bunları söylerken duyulan siren sesiyle hemen ayaklandı. Azer'in elini tutmaya devam ederken gelen görevlileri dinliyordu bir yandan da. Sedye ile ambulansa giden Azer'in arkasından o da girmişti arabaya. Yılmaz da abisi için evden eşya alıp yola çıkmıştı.

Zorlukla gözünü hafifçe açıp buğulu gözlerle etrafa baktı Azer. Kendine gelemeyecek kadar güçsüzdü. Gözleri kendisine bakan Karaca'yı bulunca belli belirsiz gülümserken çok kısık sesle "Karaca" demişti.

Karaca yüzüne doğru eğilip Azer'in duyabileceği ses ile fısıldadı tebessüm ederek. "Yanındayım sevgilim.."

Azer elinde hissettiği parmaklara hafifçe dokunmaya çalışarak yeniden kapamıştı gözlerini.

Hastaneye vardıkları zaman hemşireler Karaca'yı acilin önünde beklemesini söyleyerek durdurdu.

▪