[Zawgyi]
"ဂ်ံဳအင္ .. ျမန္ျမန္လာလို႔ "
"ေနပါဦးဟ .. ဇြတ္ဘဲ "
အတန္းေပါက္ဝမွာရပ္ၿပီးကန္တင္းသြားဖို႔စိတ္ေစာေနတဲ့ဘတ္ဟြၽန္းကို လွမ္းေအာ္လိုက္ၿပီး စာလံုးအခ်ိဳ႕ေရးထားတဲ့စာ႐ြက္ေခါက္ေလးကို စားပြဲေပၚတင္ၿပီး ခဲဖ်က္ေလးနဲ႔ဖိထားလိုက္သည္။
"ဘယ္သူလဲ ? "
ဒီေလာက္ဆိုအဆင္ေျပမည္ထင္သည္။ဒီေန႔လည္း ေကာ္ဖီလာထားေပးမယ္လို႔ထင္မိတာေၾကာင့္ စာ႐ြက္ေလးထားခဲ့ဖို႔စိတ္ကူးထားတာျဖစ္သည္။
"ေနာက္က်ေနၿပီ "
အခန္းေရွ႕ထြက္လိုက္ေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းကလက္ကိုအတင္းဆြဲကာ မေျပးရံုတမယ္လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့သည္။ဘာေတြေလာေနလဲေတာ့ကြၽန္ေတာ္လည္းမသိ။
"ဘာလို႔ေလာေနတာလဲ .. စားရမွာဘဲကို "
ဘတ္ဟြၽန္းနဲ႔အတူထိုင္ဖို႔ေနရာရွာရင္းေမးလိုက္ေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းကမေျဖ။ေနရာကိုသာအသည္းအသန္ရွာေနေလသည္။ေက်ာင္းကန္တင္းကက်ဥ္းသည္လည္းမဟုတ္၊အနည္းငယ္က်ယ္သည္မို႔ခံုတန္းေတြကလည္းအမ်ားႀကီးပင္။
"ေတြ႕ၿပီ "
ဘတ္ဟြၽန္းကဝမ္းသာအားရေအာ္ရင္းစားပြဲဝိုင္းတစ္ခုဆီဦးတည္သြားေနေလသည္။ေနရာလြတ္တစ္ခုဆီကိုလို႔ထင္မိေပမယ့္ မဟုတ္။အစ္ကိုခ်န္းေယာလ္ေဘးကိုဝင္ထို္င္လိုက္တဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းေၾကာင့္ ဂ်ံဳအင္ဘယ္နားသြားထိုင္ရမွန္းမသိျဖစ္သြားသည္။
"ဟိုဘက္မွာေနရာလြတ္ေတြရွိေနတာကို .. ဘာလုပ္တာလဲ "
ဘတ္ဟြၽန္းကိုမ်က္ရိပ္မ်က္ကဲျပရင္းတိုးတိုးေျပာလိုက္ေတာ့ဘတ္ဟြၽန္းကပုခံုးတြန္႔ျပၿပီး စီနီယာေတြကိုနႈတ္ဆက္ေနသည္။
"ဂ်ံဳအင္ ထိုင္ေလ .. ဒီမွာထိုင္ "
အစ္ကိုႀကီးအိုဆယ္ဟြန္းက သူ႔ေဘးကေနရာလြတ္ကိုေခၚေနသည္မို႔ ဂ်ံဳအင္ထမင္းဗန္းေလးကိုအရင္ခ်လိုက္ၿပီးဝင္ထိုင္လိုက္သည္။အစ္ကိုရိဖန္ကိုေတာ့မေတြ႕။မေန႔က နွင္းဆီပန္းလက္ေဆာင္ရေတာ့ အစ္ကိုရိဖန္ကိုေတြးမိသြားသည္မို႔ နည္းနည္းအကဲခတ္ၾကည့္ခ်င္သည္။
YOU ARE READING
Find A Way To My Heart
Fanfiction"ကိုယ္ .. မင္းကို .. သေဘာက်တယ္ " ဖြင့္ေျပာတဲ့ စကားလံုးေလးကရိုးရိုးရွင္းရွင္းေပမယ့္ အခ်စ္ကိုမခံစားဖူးတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ထူးဆန္ေနခဲ့ပါသည္။ "ကိုယ် .. မင်းကို .. သဘောကျတယ် " ဖွင့်ပြောတဲ့ စကားလုံးလေးကရိုးရိုးရှင်းရှင်းပေမယ့် အချစ်ကိုမခံစားဖူးတဲ့ ကျွ...
