Find A Way To My Heart

17.

[Zawgyi]

*တီ ... တီ ... တီ *

ဖုန္းကဝင္ေနေပမယ့္ ကိုင္မယ့္လူမရွိ။ဆယ္ဟြန္း ဂ်ံဳအင္အခန္းေရွ႕ရပ္ရင္း ဖုန္းေခၚေနသည္မွာ ၁၀ခါေလာက္ပင္ရွိေတာ့မည္။တစ္ခါမွ်ပင္မကိုင္ပါ။ၾကာေတာ့ စိတ္ပူလာသည္မို႔ pw ရိုက္ထည့္ၿပီးဝင္လိုက္ေတာ့သည္။ၿပီးမွ စိတ္ပိုဆိုးလည္းဆိုးပါေစေတာ့။

"ဂ်ံဳအင္နား .. ကေလးေလး "

အသံေပးၿပီး ဝင္သြားလိုက္ေပမယ့္ ဘာသံမွျပန္မၾကားရ။တစ္ခန္းဝင္တစ္ခန္းထြက္လိုက္ရွာေပမယ့္ notification ေတြအျပည့္နွင့္ ဖုန္းသာေတြ႕ၿပီး လူေတာ့မေတြ႕ရ။ဂ်ံဳအင္က ဘယ္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္အျပင္သြားရင္ ဖုန္းယူေနၾကမို႔ ဆယ္ဟြန္းအတြက္ေတြးစရာျဖစ္သြားရသည္။

ထယ္မင္းကိုဖုန္းဆက္ရင္း ဘတ္ဟြၽန္းတို႔ဆီပါလွမ္းဆက္ေမးၾကည့္လိုက္သည္။သူတို႔ဆီလည္းမလာေၾကာင္းေျပာေတာ့ဆယ္ဟြန္း ရဲ႕စိုးရိမ္စိတ္ေတြက ငယ္ထိပ္ထိေရာက္သြားရသည္။ဒီတိုင္းထိုင္ေနလို႔လည္းမျဖစ္တာမို႔ အခန္းထဲကထြက္မည္ျပင္လိုက္ေတာ့ ဖိနပ္ထားတဲ့ေနရာမွာ ရွိေနဆဲျဖစ္တဲ့ ဂ်ံဳအင္ရဲ႕ဖိနပ္အျဖဴေလး။

•~•

"ေကာင္ေလးက ၂၈နွစ္ဆိုတာဟုတ္ရဲ႕လား .. ခႏၶာကိုယ္ေလးကလည္းအမိုက္ေလးကြာ "

ဂ်ံဳအင္ နိုးလာသည္နွင့္ ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံေၾကာင့္ မေကာင္းတဲ့အေငြ႕အသက္ကိုခံစားလိုက္ရသည္။အသိစိတ္ဝင္လာသည္ႏွင့္ တကယ္ကိုမေကာင္းတဲ့ကိစၥေတြျဖစ္ေနၿပီဆိုတာသိလို္က္ရသည္။ဂ်ံဳအင္ေခါင္းကိုတစ္ခုခုနွင့္စြပ္ထားတာမို႔ ဘာမွမျမင္ရ။လက္နွင့္ေျခေထာင္တို႔ကလည္း ခံုနွင့္တြဲကာ တုတ္ထားပံုရသည္။

"နိုးလာၿပီကြ "

ဂ်ံဳအင္အနည္းငယ္လႈပ္လိုက္ေတာ့ ခုနကအသံနဲ႔မတူတဲ့ေနာက္တစ္သံထြက္လာေလသည္။

"ကြၽန္ေတာ္ .. "

ေျခာက္ကပ္ေနတဲ့လည္ေခ်ာင္းေၾကာင့္ ဘာမွဆက္ၿပီးမေျပာနိုင္ေတာ့။တတ္နိုင္သမွ် လက္မွခ်ည္ေနွာင္ခံထားရတာေတြျပဳတ္ေအာင္ရုန္းေနမိသည္။

"ဟားဟား .. ရုန္းေနလည္းအပိုဘဲ ... မၾကာခင္ မင္းကငါတို႔လက္ထဲေရာက္ေတာ့မွာကြ "