Córka przyjaciela-ReTo [CAŁA]

#22 Za twoimi oczami

„To niewiarygodne, jak druga osoba może zmienić twoje nastawienie do życia"

Miesiąc później:
Budzę się przed 10. Na mojej szafce nocnej leży śniadanie, świeżo wyciskany sok i kartka, na której pisało: Jestem w studiu, miłego dnia. Jakby coś się działo to dzwoń. Mateusz ❤️

Biorę się za śniadanie, a później wykonuje swoją codzienną rutynę. Z dnia na dzień mam wrażenie, że brzuch zaczyna rosnąć. Nie wiedziałam, że będzie to aż tak szybki proces.

Biorę do ręki książkę i zaczynam czytać, dawno tego nie robiłam. Igor nauczył mnie czytać książki. Zawsze uznawałam to za głupią, bezczynną nudę, a teraz wszystkie nowe książki czytam i staram się mieć większość. To niewiarygodne, jak druga osoba może zmienić twoje nastawienie do życia.

Rachel Van Dyken - Utrata
„Żegnaj - ktokolwiek wymyślił to słowo, powinien smażyć się w piekle"

„Trudno jest żyć - łatwiej jest umrzeć. Zamykasz oczy i więcej ich nie otwierasz. Co w tym trudnego? Nic- tyle tylko, że cholernie trudno zostawić tych, których się kocha"

„Może nadejść taki czas, że twoje serce będzie musiało bić za mnie... A jeśli mnie zabraknie, ty będziesz musiała żyć dalej"

„Jego oczy były moją zgubą, moim zatraceniem"

„Jeśli będzie cierpiała, wolę cierpieć za nią. Jeśli będzie miała złamane serce, złam moje. Proszę, Boże... proszę"

Moje czytanie przerywa ktoś dzwoniący i pukający do drzwi. Niechętnie wstaje, aby otworzyć. Otwieram. To Igor, co on tu robi?

-Czeeeść-przeciągam pytająco słowo.

-Hej, jest Mati?-pyta.

-Poszedł do studia-oznajmiam.

-A, okej, to przyjdę innym razem-mówi.

-Okej-odpowiadam.

-Sylwia-mówi, kiedy w połowie zamykam drzwi.

-...-wzdycham-Tak?

Nie mówi nic, tylko spogląda prosto w moje oczy.

-Co się tak patrzysz?-przerywam tą ciszę.

-Tęskniłem...

-To już wiem...-przewracam oczami.

-Za twoimi oczami-mówi.

-Wyjdź, zanim znowu zrobisz mi jebaną nadzieje i zanim znowu będę przez Ciebie płakać-zamykam drzwi przed nim. Oh. Wolałabym już żeby się w ogóle nie odzywał.