Lions Series Book 1: Deeper

Chapter 26

Marc's POV

Akala ko isang magandang desisyon ang pagsamahin ang ngayon at ang nakaraan. Pero nagkakamali ako dahil ngayon nagbunga ito ng gulo.

I want to apologize to Dave and to Andrea. Dahil sa pagpupumilit ko na pagsamahin sila at si Natalie. I never thought this would happen. Nagusap kami ni Natalie bago ang outing na ito na huwag guguluhin si Dave o si Andrea. Kahit wala ako kung saan nangyari ang gulo, alam kong hindi magagawa ni Andrea manakit. I have a small hint na si Natalie ang nagumpisa. 

Alam ko ang ugali nyan ni Natalie, ilan na rin ang naaway nyan sa school dahil kay Dave. One time, I saw her in the school's canteen tinapon niya ang pagkain ng isang babae at sinampal ito. We could not stop her kasi pati samin nagagalit siya. 

Hindi ko nga alam bakit bigla nalang siyang bumalik kung kelan maayos na ang lahat at kung kelan naka move on na si Dave.

"Marc. Hindi ako ang nagumpisa! Si Andrea talaga yun. Kahit tanungin mo pa si Angelo." Sagot ni Natalie sakin. Kinausap ko kasi siya pagkatapos magsuntukan ni Dave at Justin. I am so pissed at her. Gusto ko siyang saktan pero I tried my best na huwag siyang galawin. She's still a woman and a friend for God's sake.

"I already asked Angelo about that. Hindi naman niya nakita nang buo ang pangyayari. Ang naabutan niya ay yung basa ka ng juice at hawak ni Andrea ang baso." Sumandal ako sa pader. Nilagay ko ang pareho kong kamay sa bulsa ng aking shorts. 

"So mas naniniwala ka na sa babaeng iyon? Mas matagal mo akong nakasama, Marc! At alam kong alam mo ang ugali ko."

"Kaya nga hindi ako naniniwala na kayang gawin ni Andrea yun dahil alam ko ang ugali mo. Diba nagusap na tayo na huwag mo silang guguluhin? Pumayag ka kaya nga naisama kita." 

"Tsk. Anong gusto mong gawin ko? Magbulag bulagan kahit nasasaktan na ako? Kahit na alam kong dapat nasa akin parin si Dave." Umiling pa siya at tumawa na parang demonyo.

"Hindi mawawala si Dave sayo kung una palang hindi ka umalis at iniwan siya na parang tuta."

"I told you the reason, Marc. It is personal."

"Yeah, yeah. Personal my ass."

Umalis na ako at tinalikuran siya dahil hindi ko na maprocess ang mga rason at sagot niya sakin.

 

Angelo's POV

Ang tanga tanga ko! Hindi ko naman talaga napanuod ang buong pangyayari pero mas kinampihan ko si Natalie. Naaawa ako kay Andrea sa nangyayari. Halos mapatay na ni Captain si Justin kanina kung hindi lang namin napigilan ni Sam.

Fuck naman kasi si Justin talagang hinalikan pa si Andrea sa gitna ng gulo.

Naglalakad ako sa dalampasigan at minumura ko ang sarili ko. Hindi tuloy matutuloy ang bonfire at yung island hopping namin. Walang kwenta tong outing na to. 

Habang naglalakad, nakita ko si Dave na nakaupo sa isang sun lounger at may hawak na alak. Nakakalimang bote na siya at pansin ko na para siyang umiiyak. 

Nagtago ako sa isang puno ng niyog at pinagmamasdan lang siya. Nakatanaw lang siya sa malayo at halatang malalim ang iniisip. 

Sa gilid ko nakita ko si Andrea na naglalakad palapit kay Dave. Huminto siya ng makita si Natalie na umupo sa tabi Dave. Bakit nandyan na naman yang si Natalie? Kakalbuhin ko na yan.

Andrea's POV

Nung tumakbo ako palabas ng cottage namin ni Dave ay hinabol ako ni Samara at nagusap kami.

"Andrea, alam kong magulo ang sitwasyon niyo ni Cap ngayon. Pero sana huwag mo siyang susukuan. Dahil nakita ko na siya kung paano masaktan. Nakita ko na siyang lugmok. Pero, nung dumating ka sa buhay niya bumalik ang dating Dave na kilala namin. Naging masiyahin na rin siya. Kaya Andrea please stay with him. He loves you. I know you know that." Ani Sam at inayos ang buhok ko. Sinabihan din niya ako na hanapin si Dave at magusap kami ng maayos. 

Medyo naliwanagan ako sa sinabi niyang iyon. 

Akmang lalapit na ako kay Dave na nakaupo sa isang sun lounger at umiinom ng alak. I looked at him and my heart immediately torn into pieces when I saw him crying.

Pero bago pa ako makalapit sa kanya ay lumapit na si Natalie. Medyo nagtago ako at nakinig sa usapan nila.

"D-dave. I didn't mean anything to all that happened today. Mahal na mahal lang kita kaya ko nagawa iyon."

"Stop, Natalie. I don't wanna hear a thing from you. Okay na kami eh. Okay na okay na ako pero ikaw..." Hinarap niya si Natalie at medyo natawa ito nang hilaw. "Bumalik ka na parang wala kang ginawang mali. Tapos kung makaangkin ka sakin parang iyo parin ako. You don't know a thing about me, you don't what I did just to forget you."

Umiiyak na rin si Natalie. 

"Don't you fucking cry in front of me na akala mo ikaw ang inagrabyado. You ruin me and Andrea. Kayong dalawa ni Justin, binibigyan na naman ako ng dahilan upang lumayo na naman ang loob ko sainyo!"

"D-dave... I'm sorry. Please!" Hahawakan niya dapat si Dave pero tinabig ni Dave ang kamay niya. 

"Get lost, Natalie! I don't want to see you anymore. Kung may natitira ka pang hiya dyan sa katawan mo, umalis ka na."

Lumuhod si Natalie sa harap ni Dave at hinalikan siya ng mabilis. Tinulak siya ni Dave. "What the fuck are you doing?!"

"Listen to me, Dave. May anak tayo."

Hindi ko na pinatapos ang usapan nila. Bumalik ako sa cottage at pilit na kinakalimutan ang rebelasyon na sinabi ni Natalie. May anak sila ni Dave? Hindi kaya iyon ang rason kung bakit siya umalis? Dahil nabuntis siya?

Nag shower ako at sinuot ko ang gold lingerie dress the binili ko. After this night, lalayo na ako sa lahat. I just to cherish and spend this night with Dave.

Humiga ako sa kama at hindi ko napansin na nakatulog na ako.

Dave's POV

"A-anong sabi mo?" Fuck, ano ang sinasabi ni Natalie na may anak kami.

"Oo, Dave! We have a daughter. Siya ang rason kung bakit ako umalis sa Ochupa. Dahil nalaman ni Daddy na buntis ako at malaking kahihiyan sa pamilya namin iyon. Pinilit siya akong umalis dahil kung hindi ay papatayin ka raw niya!"

"This is not true! P-paanong..."

"Of course, Dave may mabubuo. We were making love a lot in case you have forgotten."

Hinilot ko ang sentido ko at iniwan siya doon.

This is so fucked up. Hindi ko alam ang uunahin na isipin. I want to compromise with Andrea. I want to fix our relationship. Pero, paano nga kung totoo ang sinasabi ni Natalie na may anak kami. Of course, I need to support that child.

Fuck! Bakit ba to nangyayari? Nagmahal lang naman ako pero parang pinaparusahan ako ng tadhana.