" Kwon JiYong..."
အမြဲတမ်းလိုလို တည်ကြည်ခ့ံညားနေတတ်တ့ဲ
သူ့မွေးစားအဖေရဲ့မျက်နှာကို မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး
အာရုံထဲမှာမြင်ယောင်ကြည့်လိုက်ရင်း နာမည်
ကိုပါ ခပ်တိုးတိုး ထုတ်ခေါ်ပစ်လိုက်တော့မှ..
သူ့အငယ်ကောင်လေးက ကျေနပ်အားရသွား
သလိုနဲ့ အာသာပြေသွားတော့တယ်..
ဟူး..ကနဲ လေပူတချက် မှုတ်ထုတ်လိုက််ကာ
ခဏအနားယူလိုက်ပြီးမှ..လက်ထဲမှာ ပေကျံ
လာတ့ဲအရည်တချို့ကို ခပ်မြန်မြန် သွားဆေး
လိုက်ရတယ်..ဘေစင်ကမှန်ပြင်မှာပေါ်နေတ့ဲ
ကိုယ့်မျက်နှာကိုမကြည့်ရဲ..
သူက သူ့ကိုတသက်လုံးပြုစုစောင့်ရှောက်လာ
ခ့ဲတ့ဲ မွေးစားအဖေကိုမှ..စိတ်နဲ့ပစ်မှားနေမိတ့ဲ
ကောင်လေ...
" ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်..Papa.."
............
" Papa ပြောစရာရှိတယ် Seungri.."
" ဟုတ်..Papa.."
" မင်းလည်း ၁၃ နှစ်ပြည့်ပြီးပြီဆိုတော့ တချို့
အရာတွေကို သိထားသင့်တယ်ထင်လို့လေ "
Jiyong က သူ့မွေးစားသားလေးရဲ့မျက်နှာကို
တချက်လှမ်းကြည့်ပြီးမှ မျက်နှာလွှဲသွားတယ်..
Seungri ကတော့ သူ့ Papa ပြောမယ့်စကား
ကို စောင့်နေတုန်း..
" မင်းက Papa ရဲ့သားအရင်းမဟုတ်ဘူး.."
" ဟမ်.."
အ့ဲစကားလုံးကို သူ သူများတွေဆီကနေ ခဏ
ခဏကြားဖြစ်ပါတယ်..ဒါပေမယ့် မဟုတ်ဘူးပဲ
ထင်ခ့ဲတာ..သူ့ Papa က အသက်ငယ်နေတာ
မို့ လူတွေလျှောက်ပြောနေကြတယ်ထင်တာ..
Papa ပြောလိုက်တော့မှ သူ အ့ံသြသွားတယ်
" Papa က မင်းကိုမွေးစားထားတာ.."
အရမ်းကြီးမလန့်သွားပေမယ့် တုန်လှုပ်သွားခ့ဲ
မိတာတော့ အမှန်ပဲ..
အ့ဲနေ့က Papa ရဲ့ရင်ခွင်ထဲ အရင်လိုဝင်မအိပ်
ဖြစ်တော့ပါ..Papa ကတော့ ပြောရှာပါတယ်..
သွေးသားမတော်စပ်ပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို သူ့
သားတယောက်လို အရမ်းချစ်တယ်တ့ဲ..
ဒါပေမယ့်..YongPapa က သူစိမ်းလေ..
Papa ပဲ ပြောဖူးတယ်မလား..သူစိမ်းတွေကြား
မှာ သွေးရင်းသားရင်းခံစားချက်ဆိုတာမျိူး မရှိ
ဘူးဆို..
