လက္သံေျပာင္တ့ဲ Papa က..ဒီတခါက်ေတာ့
သိပ္အားမပါသလိုပဲ..နားရြက္ဖ်ားေတြေတာင္
ရဲတက္ေနပံုေထာက္ရင္ ႐ွက္သြားတာလား..
အိုးတိုးအမ္းတမ္းနဲ႔..တံေတြးကို ၂ ခါေလာက္
ၿမိဳခ်လိုက္ျပီးမွ..ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္ေမွာင္ႀကီး
က်ဳတ္ကာ ၾကည့္ေနရင္း..
" မင္း ေစာက္ခ်ိဴးေလးေတြျပင္ရင္ေကာင္းမယ္
Seungri..မင္းကို ငါက အ့ဲလိုမိုက္႐ို္င္းတတ္ဖို႔
သင္ထားလား.."
" မသင္ထားပါဘူး..ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္
ထဲ ႐ွိသလိုေျပာလို႔မရဘူးလား.."
" မိုးႀကိဳးပစ္ေသမယ့္အေကာင္.."
" Papa က ကြၽန္ေတာ့္အေဖအရင္းမွ မဟုတ္
တာ..၁၀ ႏွစ္ေလာက္ကြာတ့ဲ ညီအကိုေတြလို
ေနလို႔ရတာပဲ.."
" မင္း ပါးစပ္ပိတ္ထား..တသက္လံုးက Papa
ေခၚလာၿပီး အခုက်မွ ဘာေတြေစာက္႐ူးထေန
တာလဲ.."
" ကြၽန္ေတာ္..."
~ ေျပာလိုက္ရင္ေကာင္းမလား..ငါ သူ႔ကိုခ်စ္..
" ဘာ ကြၽန္ေတာ္လဲ.."
" ကြၽန္ေတာ္..ခင္ဗ်ားကိုအေဖမေတာ္ခ်င္ေတာ့
ဘူး..Kwon Jiyong.."
" ဘာ.."
Papa က ေဒါသက ထြက္ေတာ့ထြက္ေနတာပဲ
ဒါေပမယ့္..ကြၽန္ေတာ့္ကို မၾကည့္ေတာ့ဘူး..ရဲ
တြတ္ေနတ့ဲ သူ႔မ်က္ႏွာကို မျမင္ေစခ်င္လို႔ ထင္
တယ္..တဖက္ကို မ်က္ႏွာလႊဲသြားတယ္..
" ကြၽန္ေတာ္ေလ.."
" ငါ့ကို အေဖမေတာ္ခ်င္ရင္ ငါ့အိမ္ကေနထြက္
သြား..မင္းလိုေက်းဇူးကန္းတ့ဲေကာင္မ်ိဴး ငါမျမင္
ခ်င္ဘူး.."
" မဟုတ္ဘူး..Papa..ကြၽန္ေတာ္က.."
ကြၽန္ေတာ္ ႐ွင္းျပတာကိုေတာင္ မေစာင့္ေတာ့
ပဲ..Papa က ခ်ာကနဲ လွည့္ထြက္သြားၿပီ..
ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးသြားတ့ဲပံုပဲ..
အ့ဲ ေနာက္ေက်ာေလးကို ေျပးဖက္ပစ္လိုက္ၿပီး
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲကို ဝင္ၾကည့္ေပးပါဦး Papa..
လို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္မိတယ္..
ခင္ဗ်ားေၾကာင့္အ႐ူးတပိုင္းျဖစ္ေနရတ့ဲ ေဟာဒီ
ေကာင္ဆိုးေလး ရင္ထဲမွာ ဘာေတြ႐ွိေနသလဲ
ဆိုတာ ခင္ဗ်ား ျမင္ေပးပါဦးလား..
