" Kwon JiYong..."
အျမဲတမ္းလိုလို တည္ၾကည္ခ့ံညားေနတတ္တ့ဲ
သူ႔ေမြးစားအေဖရဲ႕မ်က္ႏွာကို မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပီး
အာရံုထဲမွာျမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္ရင္း နာမည္
ကိုပါ ခပ္တိုးတိုး ထုတ္ေခၚပစ္လိုက္ေတာ့မွ..
သူ႔အငယ္ေကာင္ေလးက ေက်နပ္အားရသြား
သလိုနဲ႔ အာသာေျပသြားေတာ့တယ္..
ဟူး..ကနဲ ေလပူတခ်က္ မႈတ္ထုတ္လိုက္္ကာ
ခဏအနားယူလိုက္ၿပီးမွ..လက္ထဲမွာ ေပက်ံ
လာတ့ဲအရည္တခ်ိဳ႕ကို ခပ္ျမန္ျမန္ သြားေဆး
လိုက္ရတယ္..ေဘစင္ကမွန္ျပင္မွာေပၚေနတ့ဲ
ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ရဲ..
သူက သူ႔ကိုတသက္လံုးျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္လာ
ခ့ဲတ့ဲ ေမြးစားအေဖကိုမွ..စိတ္နဲ႔ပစ္မွားေနမိတ့ဲ
ေကာင္ေလ...
" ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..Papa.."
............
" Papa ေျပာစရာ႐ွိတယ္ Seungri.."
" ဟုတ္..Papa.."
" မင္းလည္း ၁၃ ႏွစ္ျပည့္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕
အရာေတြကို သိထားသင့္တယ္ထင္လို႔ေလ "
Jiyong က သူ႔ေမြးစားသားေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကို
တခ်က္လွမ္းၾကည့္ၿပီးမွ မ်က္ႏွာလႊဲသြားတယ္..
Seungri ကေတာ့ သူ႔ Papa ေျပာမယ့္စကား
ကို ေစာင့္ေနတုန္း..
" မင္းက Papa ရဲ႕သားအရင္းမဟုတ္ဘူး.."
" ဟမ္.."
အ့ဲစကားလံုးကုိ သူ သူမ်ားေတြဆီကေန ခဏ
ခဏၾကားျဖစ္ပါတယ္..ဒါေပမယ့္ မဟုတ္ဘူးပဲ
ထင္ခ့ဲတာ..သူ႔ Papa က အသက္ငယ္ေနတာ
မို႔ လူေတြေလွ်ာက္ေျပာေနၾကတယ္ထင္တာ..
Papa ေျပာလိုက္ေတာ့မွ သူ အ့ံျသသြားတယ္
" Papa က မင္းကိုေမြးစားထားတာ.."
အရမ္းႀကီးမလန္႔သြားေပမယ့္ တုန္လႈပ္သြားခ့ဲ
မိတာေတာ့ အမွန္ပဲ..
အ့ဲေန႔က Papa ရဲ့ရင္ခြင္ထဲ အရင္လိုဝင္မအိပ္
ျဖစ္ေတာ့ပါ..Papa ကေတာ့ ေျပာ႐ွာပါတယ္..
ေသြးသားမေတာ္စပ္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ႔
သားတေယာက္လို အရမ္းခ်စ္တယ္တ့ဲ..
ဒါေပမယ့္..YongPapa က သူစိမ္းေလ..
Papa ပဲ ေျပာဖူးတယ္မလား..သူစိမ္းေတြၾကား
မွာ ေသြးရင္းသားရင္းခံစားခ်က္ဆိုတာမ်ိဴး မ႐ွိ
ဘူးဆို..
