Papa လဲက်သြားေတာ့..မဂၤလာခန္းမတခုလံုး
ပြက္ေလာ႐ိုက္သြားတယ္..ေျပးတ့ဲသူက ေျပး..
ပြဲဆက္ၾကည့္တ့ဲသူက ၾကည့္နဲ႔..
ဝ႐ုန္းသံုးကားျဖစ္သြားတ့ဲအခ်ိန္မွာ..ကြၽန္ေတာ္
ကေတာ့ မလႈပ္မ႐ွက္ ရပ္ေနမိဆဲ..
Papa ရဲ့တပည့္ေတြကလည္း ေသနတ္ကိုင္လို႔
ထားတ့ဲတရားခံက ကြၽန္ေတာ္ ျဖစ္ေနေတာ့..
ဘာမွမလုပ္ရဲၾကဘူး ဒီအတိုင္းကြၽန္ေတာ့္ေဘး
မွာ..ပတ္ပတ္လည္ဝုိင္းထားၿပီး အေျခအေနကို
အကဲခတ္ေနၾကတာ..
ေ႐ွ႕တည့္တည့္ကျမင္ကြင္းကို တသက္လံုးေမ့
မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး..
Papa ရဲ႕အျဖဴေရာင္သတို႔သားဝတ္စံုေလးခမ်ာ
ေသြးေတြစြန္းကုန္ၿပီ..ေကာင္းတယ္..မလိုက္မွ
မလိုက္တာကို..ပါးစပ္ေထာင့္ကေန ေသြးေတြ
စီးက်လာတာျမင္ရေတာ့ တုန္လႈပ္မိတယ္..
~ ငါ ပစ္လိုက္တာ လြဲမ်ားလြဲသြားလား..
Jiyong အနားကို အရင္ဆံုးေရာက္လာတ့ဲ သူ
က SeungHyun Hyung..ေသနတ္ကိုင္ထား
ဆဲ သူ႔ကိုအေရးမစိုက္ႏိုင္ပဲ ေသြးအိုင္ထဲမွာလဲ
ေနၿပီျဖစ္တ့ဲ Jiyong ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေပြ႔
လိုက္ၿပီး..လူနာတင္ယာဥ္ေခၚဖို႔ ေအာ္ဟစ္လို႔
ေနတယ္..
~ အဟက္..ခင္ဗ်ားရဲ႕သတို႔သမီးက သူ႔အေဖ
ေနာက္မွာ ပုန္းလို႔ပါ့လား..အသက္နဲ႔လဲၿပီး ခ်စ္
တယ္ဆိုတာ..ဟာသႀကီးပဲ..Kwon Jiyong
အကုန္လံုးက အံ့ျသတ့ဲအၾကည့္ေတြ..မယံုႏိုင္
တ့ဲအၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္ေနရင္း..ထင္ရာျမင္ရာ
ေတြ ေျပာေနၾကတ့ဲအခ်ိန္..ေသနတ္ကို ေ႐ွ႕က
မဂၤလာေလွ်ာက္လမ္းေပၚ လႊင့္ပစ္ခ့ဲကာ လွည့္
အထြက္..
" Seungri..မင္း ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ.."
လည္ေခ်ာင္းကြဲမတတ္ေအာ္လိုက္တ့ဲ အသံနဲ႔
SeungHyun Hyung လည္း ဘာေတြျဖစ္လို႔
ျဖစ္သြားမွန္း မေဝခြဲႏိုင္ေသးဘူး ထင္ပါရဲ႕..
ကြၽန္ေတာ့္မွာ အေျဖမ႐ွိဘူး..သူကိုယ္တိုင္ေရြး
လိုက္တ့ဲလမ္းကို ကြၽန္ေတာ္က အေကာင္းဆံုး
ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးလိုက္ရံုသက္သက္ပါပဲ..
ကြၽန္ေတာ့္ဆီက ဘာအသံမွ ထြက္မလာေတာ့
SeungHyun Hyung က ေဒါသထြက္လာၿပီး
မီးေတာက္ေနတ့ဲမ်က္လံုးေတြနဲ႔ လူသတ္ေတာ့
မယ့္ အေငြ႔အသက္ေတြ..
