"Soyun." Gözleri kin dolu bakıyordu. Kin ve Nefret dolu.
Duyduğum kelime beynime bir mızrak gibi saplandığında ceketimin cebinden çıkardığım bıçağı hızla ona doğrulttum.
Her ne kadar bunu yapmaya cesaretim olmasa da; onun gözünü, korkmayacağını bild...
Bu arada medyada günler süren emeğimle oluşturduğum SOĞUK TUTKU tanıtım videosu var, tanıtım videosunu nasıl buldunuz bakalım, yorumlarınızı bekliyorum. ❤
Not; instagram hesabımda bir kitap çekilişi düzenliyorum, katılmak isteyenlerinstagramdan bana ulaşabilir, yeni bölüm kesitleri de instagram hesabımda paylaşılacak. Kullanıcı adım @lorianalm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yeni bölüm sınırı : 5500 yorum, 3 Bin vote. Sizlere ve desteğinize inancım sonsuz. Lütfen satır aralarına elinizden geldiğince yorum yapmayı ihmal etmeyin ve ruhunuza dokunan her satıra •LM• yazmayı unutmayın. İyi ki varsınız, hep var olun... ❤
❄ LM ❄
Tükenen ve köşeye sıkıştırılmış olan hislerim birbirini irdeliyor, geç kalınmış bir nefes bedenimi arşınlıyordu.
Biliyordum.
Çaresizdim.
Biliyordum.
Kimsesizdim.
Biliyordum.
Yalnızdım.
Biliyordum.
Buradan kurtulmak için her şeyi göze alabilirdim.
Lâkin bu durumda değil.
Nefes alıp vermesi, nabzının çarpması ve hissedebilmesi için bana ihtiyacı olan, yaşamı yalnızca iki dudağımın arasında sıkışıp kalan bir kadını terk edecek kadar değil...
İrislerim, dolabın içinde ki kutunun üzerinde takılı kalmıştı ve binbir düşünce, zihnimin ücra olan her köşesine taşarak yayılmıştı.
Kutunun içinde ne olduğunu bilmiyordum ve açıkçası elime alıp bakmaya da çekiniyordum. İçinde ne olduğunu bilemezdim ve beni karşılayacak olan herhangi kötü bir şey olma olasılığı gerilmeme neden olmuştu.
Elimde ki kağıt parçasını buruşturarak kutunun üzerine bıraktım ve dolabın kapağını kapatarak ebeveyn banyosuna doğru ilerlemeye başladım.
Kaçtığımı biliyordum.
Gerçeklerden mi kaçıyordum yoksa yine üzerime oynanan bir oyundan mı kaçıyordum, işte orasını asla bilmiyordum.
Aslında belki de ben bu gerçeklerle yüzleşmek istemiyordum...
Üzerimdeki ıslanan giysilerden kurtulup yüzüme soğuk bir su çarptım ve dağılmış olan saçlarımı düzgün bir şekilde toparladım. Berbat hissediyordum. Tam anlamıyla berbat.
