Komşu Oğlu (TAMAMLANDI)

9.Bölüm

Multi Medya - Elif Yıkılmaz

~~~

Yemeklerimizi yemiş oturuyorduk. "Hadi sinemaya gidelim!" dedim. Hep birlikte kalkıp sinema alanına ilerledik. Geldiğimizde filmlere bakınırken Aras, "Kankalar dövüş filmi var." diyerek saçma salak hareketler yaptı. Aklınca hayalindeki adamı dövüyordu. Bir komedi filmi filmlerin arasında dikkatimi çekmişti.

"Şuna girelim!" diyerek filmi gösterdim. Herkes baktıktan sonra Emirhan, "Güzel bir filme benziyor. Olabilir." dedi. Diğerleri de olumlu anlamda başlarını salladıklarında film biletlerimizi alıp filme girmiştik.

***

"En son filme girdiğimizde filmlerden umudumu kesecek duruma gelmiştim. Aras sağ olsun filmlerden soğutmuştu ama bu seferki mükemmeldi. Çünkü ben seçtim." dedim alayla. Yarım saattir kendimi övüyordum. Kimse beni takmıyordu çünkü arada şaka ile böyle yapardım. Arya, "Kızım bir sus. Bir mola ver. Yorulmuyor mu çene kasların?" diye bezgin bir sesle sordu.

"Ben konuşmazsam ortam sessiz olur. Ortam sessiz olursa sıkıcı olur. Sıkıcı olursa ben sıkılırım. Ben sıkılırsam..." Devam ederken Emirhan eli ile ağzımı kapattı. Hâlâ konuşmaya devam ediyordum. En azından çalışıyordum!

Ecrin, "Yok bu yetmez! Koli bandı alıp yapıştırmamız lazım!" deyince elektrik mağazasına girdik.

'Bir dakika... Ne? Ciddi misiniz?!'

Arya hızlı bir şekilde koli bandı alıp geldi.

"Hazırsanız çekiyorum." dedi Emirhan. Hepsi başlarını salladılar. Emirhan elini çektiğinde, "Ya siz vatan hainisiniz. Hele sen Arya? Böyle bir şey yapmak istemezsin. Sonuçta daha intikamımı almadım."

Arya biraz düşündükten sonra, "Olsun." deyip ağzıma yöneldi.

'O koli bandı ile bir yerlerini yapıştıracağım çocuk! İntikamımı almadığım halde buna cesaret ediyorsun.'

***

Ağzımı koli bantlı eve gelmiştim. Salaklar bir kağıdın üzerine, 'Kızınızı kaçırdık ama çok konuştuğundan geri size yolladık!' yazıp alnıma yapıştırmışlardı. Koli bandı ile kollarımı da yapıştırdıkları için ne ağzımı açabiliyor, ne de alnımdaki kağıdı çıkarabiliyordum.

Annem, "Kız ne oldu? Bu ne?!" diyerek alnımdaki kağıda baktı.

"Çok konuşursan böyle olur, bari seni biraz daha alsalardı. Az biraz çenenden kurtulurduk." dedi. Sonra mutfaktan bıçak alıp yanıma geldi.

'Allah'ım, genç yaşımda şu dünyadan annem tarafından gönderileceğim. Beni dünyaya getiren insan geri yolluyor!'

Annem bıçakla kollarımdaki bantları kopardı. Sonra ağzımı açtı.

"Bir an öldüreceğini sandım." deyip derin bir nefes aldım.

Sonrada alnımda ki kağıdı koparıp çöpe attım.

"Abinin bu aralar dersleri yoğun olmadığından tekrar gelecekmiş. Bugün akşama evde olur." dedi annem.

Gözlerim kocaman açıldı.

"Yine mi gelecekmiş evlatlık?" diye sordum.

Annem kafama vurdu. "O nasıl laf kız öyle?!"

"O da ikidebir gelmesin, biraz kendini özletsin diyeceğimde özlemem!"

Ne kadar öyle desem de veya abime karşı değişik davransamda onun yeri benim için ayrıydı. Özlemiyorum desemde özlerdim.

"Ağzından yel alsın. Gelsin oğluşum niye gelmiyormuş?" dedi annem.