Benim | BakuDeku | ✓

~1.2~

'Katil ile yüzleşmek.'

°~•~°

(Medyayı " °~•~°" işaretinin aynısından ikinci kez gördüğünüzde açın.)

"Konuşmayacak mısın?"

Izuku yan gözle Kirishima'ya baktı ardından yeniden yeşillerini arabanın camına çevirdi. Öylece mavi gökyüzüne bakıyordu. Yaşadığı şeyleri düşündü. Daha yeni yeni tanıdığı birisi gözlerinin önünde can vermişti. Çocukluk arkadaşı dostunu öldürmüştü. Sınıf arkadaşları katil çıkmıştı.

Sahi, bütün bu olanlar nasıl başlamıştı?

Kirishima'yı kafede gördükten sonra...

"Susman sinirlerimi bozuyor."

"Ne dememi bekliyorsun? Bütün bu olanlardan sonra seninle değil konuşmak yüzünü bile görmek istemiyorum. Aynı şey Bakugou için de geçerli."

Kirishima'nın kaşları çattı. "Ona Kacchan demedin.."

Izuku gözlerinin dolduğunu hissetti. Zorlukla konuştu. "Çünkü o Kacchan değil."

Kirishima yarım ağız sırıttı. "Haklısın. O senin tanıdığın Kacchan değil." Omuzu üzerinden Izuku'ya baktı. "Ve bunun sebebi sensin."

Yeşil saçlı yumruklarını sıktı. Bütün bu olanlar onun suçu muydu? Ancak o hiçbir şey yapmamıştı (?) Yapmış mıydı? O an Shouto'nun dedikleri aklına geldi.

"O gün, seni sevdiğini söyleyeceği zaman senin Shinso'yu öptüğünü gördü."

Izuku hatırlamıyordu. Shinso'yu öptüğünü hatırlamıyordu. İşte o zaman bir şey fark etmişti. Kahramanlık Akademisi'nde ki son zamanları hatırlamıyordu. Özgünlükler yok olmadan önceki o zamanları...

"Hatırlamıyorum..."

"Biliyorum."

Izuku şaşkın gözlerle Kirishima'ya baktı. "Ne!?"

"Hatırlamıyorum demiştin değil mi? Shinso'yu öptüğünü, seni sevdiğini söylediğini, Kaminari ve benim Bakugou'yu o an tutuşumuzu, Bakugou'nun sana bağırmasını... Hatırlamıyorsun."

Izukunun kulağına yine değişik sesler gelmeye başladı.

"Midoriya, ben seni seviyorum."

"Ne? Ama Shinso-"

"DEKU!"

"Bakugou dur!"

Yine aynı şey tekrarlanıyordu. Tanıdık gelen konuşmalar Izuku'nun beyninde yankılanıyordu. Beyni ona oyun mu oynuyordu, yoksa bütün bu duydukları gerçek miydi? Tanımlayamadığı bir labirentin tam ortasında bulmuştu kendini. Asıl sorun şuydu, bu labirentten çıkabilecek miydi?

"Sikeyim! Neden hatırlamıyorum!? Neden?" Gözyaşları bir bir yanağından düşmeye başladı.

"İnan bana bu sorunun cevabını veremem. Ancak," Izuku umutla kırmızı saçlıya baktı. "ancak, sana bunları hatırlaman için yardım edebilirim. Üç sene önceyi anlatmamı ister misin?"

Yeşil saçlı oğlan yumruklarını sıktı ve güçlükle başını olumlu salladı. Tüm bu olanları öğrenmek istiyordu.

"Okul kapanmadan yaklaşık bir-iki hafta önce Bakugou sana karşı bir şeyler hissetmeye başladı ancak çaktırmamaya çalıştı," üzgünce gülümsedi, "Doğrusu pek başarabildiği söylenemezdi. Artık seninle muhattap olmaktan kaçınıyor ve her göz göze geldiğinizde kızarıyordu. Ben ve Sero hemen anlamıştık. Sana açılması konusunda baya ısrar ettik. O mankafa ilk önce dinlemedi.