The Person Behind The White Robe (Completed)

Chapter 28

#TPBTWRForward

As time goes by, pa busy na kami ng pabusy ni Hyle. For the next school years, nakakasad nalang talaga kasi hindi na kami mag-classmates.

May oras lang kami sa isat-isa kapag break namin sa class o kaya pag wala kaming klase. Yung vacant time kasi ilalaan nalang sa pagststudy. Hindi naman kasi basta basta ang kurso namin.

Sometimes sa training namin sa mga hospitals, dun na ako madalas makakatulog. And unfortunately, nasa ibang hospital din si Hyle.

Hindi naman malayo. Pero kung malapit man yun masyado, wala din kaming oras para magkita.

30 minutes break for a lunch break. Tapos nag rereview pa kami pareho.

Mabibilang ko na din ang oras sa mga tulog ko at sa kanya. Overtime para lesser work na the next day.

Makakauwi lang ako ng bahay kapag kukuha na ako ng gamit or kaya maglalaba saglit. Pero sinagot na ni mama lahat ng house works ko kasi it was like this din noong si ate ay graduating na.

Yep. Graduating na kami parehas ni Hyle.

Ang bilis ng panahon nuh. Minsan mababagsak kami. Minsan makakaahon. Minsan nagaaway kami. Minsan hinayaan nalang ang panahon. We pray for holidays.
We pray for sundays.

Hindi ko alam basta ang kulang kulang ng panahon ko basta hindi ko nakikita si Hyle.

Lumipas ang taon, we graduated college.

Went to med school together. Together na. After that, we had our examinations and reviews. At iba iba pang requirement to become an official doctor.

Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko at ito ang kinuha kong course. Pero one of the people that keeps me going is my ate.

Na ngayon ay Doctora na.

She is already have a baby with Kuya Geymhar. I am so happy for her.

Naiingit ako kasi ang tagal na naming di nagkita ni Hyle. Pero hopefully today, sa binyag nang anak ni Ate na si baby Greyson Williams. Magkakasalo-salo ang pamilya Williams, Bierneza, at Villaflores.

Of course, Im expecting Hyle.

The ceremony has begun for our baby boy. Ang gwapo naman talaga ng nephew ko. Tiyak, magiging doctor din ito in the future.

Nagkita na din kami ate and I thank her so much for keeping me going sa life. Wlaa naman siyang ginagawa sa akin. Its just that everytime I look at her, nabibigyan ako ng inspirasyon to do better, to not give up.

Here comes the Villaflores family. But I only saw tito and tita. Hyle wasnt there.

Tinatanong ako ng mga friends ko kung may jowa ba ako. And everytime Id say na meron nga akong boyfriend ay ayaw naman nilang maniwala kasi ang busy ko daw sa buhay.

Yes many years has passed by. Pero never kaming nagkacelebrate together ni Hyle ng Anniversary.

Masakit man isipin na sobrang busy kami. And now that we are so close to become a doctor.

Mahirap man magkita pero mahal pa din ang isat-isa.

I decided to text Hyle.

To: Baby
You arent here. Where r u

As I sent the message, nanlumo ako nang makita ang unread message niya. Hindi ko man lang napansin?

From: Baby
Not feeling well, ari. Nasa bahay lang ako

Mabilis pa sa patak ng ulan ako napatakbo para tumungo sa sasakyan ko. Hopefully, busy ang lahat sa pagbati sa isat isa kay Baby Greyson kaya di napansin na tumatakbo ako papalabas ng area.

This is a perfect timing na makita ko na siya. Nang malapitan. O kaya aalagaan ko siya. Yung ako mismo magaalaga sa kanya. Hindi ko alam pero parang ang distant na sa akin ni Hyle.

Nang makarating ako sa bahay nila. I tempted to open the door pero locked naman.

I knocked several times.

And then I went outside the window to the other side of their house. Pinagsisikan ko sarili ko na makita si Hyle sa loob pero wala naman akong nakikitang Hyle.

Napakibit balikat ako at paulit-paulit kong tinawag ang pangalan niya.

"Hyle...?"

Bumalik ako sa pintuan pero sa paglingon ko sa may dalampasigan ay nakita ko na may isang lalaking nakaupo lang roon. Hinayaan ang hangin na sampalin siya.

I slowly walked towards him.

As I clearly saw the back of his head, I immediately run towards him.

Running.

Missing him is like going crazy.

Its been years.

Its been so long.

I wanna cup his face.

I wanna give him an embrace.

I wanna kiss him so so bad.

"Hyle!"

And when he turned around to check... he saw me.

"Baby..." he uttered.

Napatayo siya bigla.
That face...

Unti-unting gumuhit sa aming dalawa ang ngiti.

Tumakbo siya papunta sa akin at nang mayakap na namin ang isat-isa, he lifted me.

Oh God, How I miss you.