Μάξιμος POV
Την είδα να συνεχίζει τη πορεία της προς το δωμάτιο της με σκυμμένο το κεφάλι και ανησύχησα ακόμα περισσότερο.
Δεν ξέρω τι έγινε,ποιός της έκανε και τι αλλά θα το βρω,και αμα τον βρω...κανείς δεν τον σώζει από τα χέρια μου.
Ο πατέρας μου πριν φύγει μου είπε να την προσέχω και αυτό θα κάνω μέχρι να έρθει αλλά και πάντα.
Είναι η μητέρα μου,η καλύτερη μου φίλη λέμε τα πάντα μεταξύ μας και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μου είπε τι της συνέβει.
Ανησυχώ γαμώτο!
Κάθομαι στον καναπέ και έχω το κεφάλι μου στα χέρια μου προσπαθώντας να σκεφτώ.
Κάποια στιγμή αποφασίζω να πάω πάνω να της μιλήσω.Ανοίγω σιγά την πόρτα και την βλέπω να έχει αποκοιμηθεί.Πλησιάζω και τότε βλέπω ένα χαρτί και ένα στιλό στο χέρι της.
Παίρνω το χαρτί και αρχίζω να το διαβάζω.
Αγάπη μου,
Σήμερα μου έλειψες πιο πολύ από ποτέ. Σήμερα πραγματικά σε χρειάστηκα. Αν ήσουν εδώ τίποτα από αυτά δεν θα γινόταν κι αν γινόταν θα είχα ένα στήριγμα.Είχα την Χλόη αλλά άλλο ο δικός σου ώμος.
Ο Αντρέας σήμερα εκτός από το φλέρτ όπως τόσα χρόνια έκανε και κάτι άλλο.
Σήμερα ήθελε να με βιάσει.Με έβαλε στον τοίχο κρατώντας τους καρπούς και το σώμα μου σφιχτά στον τοίχο χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα.Με εγκλώβισε Στέφανε.Φοβήθηκα..
Κάποια στιγμή αφού τον είδα να με πλησιάζει έτοιμος για να συνεχίσει ξύπνησα.Δεν τον άφησα να με ακουμπήσει. Ποτέ δεν θα αφήσω άλλον άντρα να με ακουμπήσει εκτός από εσένα..ήσουν ο πρώτος μου και θα είσαι και ο τελευταίος μου. Τον έδιωξα από κοντά μου.
Με ξέρεις..λύγισα όπως πάντα..έκλαψα. Μετά από λίγη ώρα βγήκα έξω και έκατσα στο τραπέζι αλλά δεν άντεξα πολύ έφυγα, ήρθα σπίτι.
Ο Μάξιμος με ρώτησε αλλά του απάντησα ένα τίποτα μόνο..πως να το πω στον ίδιο μου το γιο πως έπεσα θύμα παρ'ολίγο βιασμού;Δεν μπορώ.Θα του το πω του λέω τα πάντα άλλωστε αλλά δεν ξέρω τον τρόπο.Είναι ακόμα 15 και φέρετε λες και είναι ενήλικας.Με προσέχει πολύ.Τον ευχαριστώ γι'αυτό αλλά πρέπει να φερθεί λίγο σαν παιδί θα το μετανιώσει κάποτε.
Τέλος πάντων αγάπη μου...μου λείπεις πολύ.
Σ'αγαπώ η γυναίκα σου,
YOU ARE READING
Dear 'Dead' husband
RomanceΟπότε,Στέφανε καταλαμβαίνεις..πρέπει κάποτε να σταματήσω να σου γράφω. Έτσι λένε.Λένε πως δεν μου κάνει καλό. Εγώ όμως νιώθω πως αυτός είναι ένας τρόπος να σε νιώθω έστω και λίγο πιο κοντά μου..αφού δεν είσαι πια. Αχ..γιατί αυτό να είναι το τέλος μα...