Νιόβης POV
Εδώ κι λίγη ώρα έχω πάρει τη Μελίνα από το σταθμό και έχουμε έρθει στο Μιχάλη για να βοηθήσουμε με τη μετακόμιση.
Ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνό μου και το πήρα από τη τσέπη μου,απαντώντας το χωρίς να δω ποιός είναι.
"Παρακαλώ;",απάντησα το τηλέφωνο μου και περίμενα απάντηση για να μάθω ποιός είναι.
"Γεία σου Νιόβη.",άκουσα το όνομα μου με τη φωνή που τόσο καιρό με ταλαιπωρεί.
Σκούντηξα το Μιχάλη και το έβαλα ανοιχτή ακρόαση.
"Στέφανε;",ρώτησα ανύσηχη και περίμενα όπως και ο Μιχάλης όταν κατάλαβε γιατί τον σκούντηξα.
"Είσαι καλά;σε άκουσα ανύσηχη τις προηγούμενες μέρες",απόφυγε την προηγούμενη μου ερώτηση αλλά είδα τον Μιχάλη να χάνεται για λίγο.
"Είμαι καλά. Εσύ πως είσαι;",ρώτησα ανύσηχη αφού δεν έχω νέα του τόσα χρόνια.
"Κι εγώ,είμαι λίγο καλύτερα.",είπε και χαμογέλασα.
Κοίταξα τον Μιχάλη που τα είχε χάσει τελείως.
Ήθελα όμως επιτέλου να σιγουρευτώ.
"Μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση;"
"Αν μπορώ να σου την απαντήσω τότε ναι."
"Που έχω το σημάδι μου;",ρώτησα και ο Μιχάλης με κοίταξε περίεργα,ενώ του έκανα σήμα να περιμένει.
Σημάδι: Δεν εννοώ το σημάδι γέννησης μου,αφού όταν ήμουν 18 εμφανίστηκε ένα εξόγκωμα κάτω στον μηρό μου, κάτι αρκετά σπάνιο για την ηλικία μου. Όταν το αφαίρεσα, από την εγχείρηση απόκτησα ένα σημάδι. Αυτό το σημάδι μπορούσε να το δει μόνο ο άντρας που θα με έβλεπε γυμνή και αυτός ήταν ο Στέφανος.
Αν απαντήσει σωστά με κάθε λεπτομέρεια όπως θα έκανε, σημαίνει πως είναι ο Στέφανος.
"Το σημάδι σου βρίσκεται στον δεξί σου μηρό, κάτω, σε ένα σημείο όπου μόνο εγώ μπορώ να δω, να αγγίξω και να το ξέρω. Είναι από την εγχείρηση που είχες κάνει στα δεκαοχτώ σου,όταν είχες ένα εξόγκωμα και όταν το αφαίρεσες απόκτησες αυτό το σημάδι,που σαν Νιόβη το λατρεύεις.",αυτή ήταν η απάντηση του.
Πλέον είμαι σίγουρη πως αυτός είναι ο Στέφανος.
Ο Στέφανος ζει και πλέον το ξέρει και ο Μιχάλης.
Άκουσα το τηλέφωνο να κλείνει και ο Μιχάλης με κοίταξε σαστισμένος.
"Είχες δίκιο τελεικά κι εγώ, εγώ σε θεωρούσα τρελή και παρορμητική. Με συγχωρείς,πραγματικά.",είπε και χαμογέλασα.
STAI LEGGENDO
Dear 'Dead' husband
Storie d'amoreΟπότε,Στέφανε καταλαμβαίνεις..πρέπει κάποτε να σταματήσω να σου γράφω. Έτσι λένε.Λένε πως δεν μου κάνει καλό. Εγώ όμως νιώθω πως αυτός είναι ένας τρόπος να σε νιώθω έστω και λίγο πιο κοντά μου..αφού δεν είσαι πια. Αχ..γιατί αυτό να είναι το τέλος μα...
