Dear 'Dead' husband

Τελειώσαμε! |22|

Ξύπνησα και αφού ντύθηκα και φτιάχτηκα για τη πρώτη μέρα στη δουλειά μετά από το καλοκαίρι,κατέβηκα στη κουζίνα.

Εκεί ήταν ο Μάξιμος και η Μελίνα τρώγοντας πρωινό.

"Καλημέρα",είπα χαρούμενη και φίλησα τον κάθε ένα τους.

Πήγα από την άλλη μεριά του πάγκου να βάλω καφέ και αφού η Μελίνα πήγε να παίξει έβιξα λίγο έτσι ώστε το βλέμμα του Μάξιμου να έρθει σε 'μένα και να φύγει από το κινητό του.

"Θέλεις να μου πεις τι έγινε;",τον ρώτησα και το βλέμμα του γύρισε πάλι στο κινητό του.

"Μαξ,ανυσηχώ. Χτες η Χλόη μου είπε πως η Ζωή έκλεγε όταν έφτασε σπίτι κι εσύ όταν σε είδα φαινόσουν πολύ νευριασμένος.Τι έχει γίνει;",ρώτησα και τον είδα να ρίχνει ένα ειρωνικό γελάκι.

"Τελειώσαμε αυτό έχει γίνει.",είπε και έμεινα κόκκαλο.

"Γιατί όμως; είσασταν μια χαρά.",είπα και γέλασε ξανά

"Μάλλον δεν ήμουν αρκετός για τη πριγκίπισσα.",είπε ειρωνικά και σηκώστηκε από το σκαμπό.

"Θα πάω στον Άρη μιας και αύριο ξεκινάω σχολείο.",είπε και τότε τον σταμάτησα.

"Αν θέλεις, κάποια στιγμή να μιλήσεις κάπου αλλού εκτός από τους φίλους σου είμαι εδώ.",του είπα και έγνεψε.

"Μελίνα έλα φεύγουμε,θα σε πάω στο σταθμό να σε προσέχει η κυρία Δέσποινα  και θα σε πάρω όταν τελειώσω από τη δουλειά.",είπα στη Μείνα και μπήκαμε στο αυτοκίνητο.

Πήγα τη Μελίνα στο σταθμό κι εγώ πήγα στο γραφείο.

"Καλημέρα.",είπα μόλις μπήκα σε κάποιους συναδέλφους και κατευθύνθηκα προς το γραφείο μου.

Όταν μπήκα συνάντησα μια Χλόη να πηγαίνει πάνω κάτω στο γραφείο μου και άφησα τα πράγματα μου καθώς έκλεινε τη πόρτα.

"Έμαθες τίποτα;",είπε ανύσηχη και έγνεψα αρνητικά

"Εκτός από το ότι είναι χάλια ο Μαξ και ότι απ'ότι φάνηκε είναι οριστικό,τίποτα. Εσύ;",ρώτησα και έκανε το ίδιο νεύμα.

"Όχι,τίποτα.Πάω τώρα.",είπε και βγήκε από το γραφείο μου,πηγαίνοντας στο δικό της.

Μάξιμος POV

Έφτασα έξω από το σπίτι του Άρη και χτύπησα το κουδούνι.

Άνοιξε και όπως του είπα ήταν μόνος. Δεν ήθελα να καλέσει τους άλλους αφού χθες έγινα ρεζίλι.

"Πως είσαι εσύ;",με ρώτησε όταν μπήκαμε μέσα και έγνεψα αδιάφορα.

"Πως να είμαι δηλαδή; δε ξέρω κι εγώ πόσο καιρό γίνετε αυτό πίσω από τη πλάτη μου. Κι εγώ ο βλάκας πίστευα πως είναι αληθινός έρωτας. Ναι καλά.",είπα και μου έδωσε το καφέ που έφτιαξε.