Dear 'Dead' husband

Η αλήθεια. |28|

Μάξιμος POV

Φτάσαμε στο σπίτι και άνοιξα τη πόρτα αφήνοντας τη Χαρά να περάσει μέσα πρώτη.

"Μαμά; Μπαμπά;",φώναξα για να καταλάβουν πως ήρθα σπίτι όμως δεν πήρα καμία απάντηση.

"Καλά που πήγαν; Πριν ήταν εδώ",απευθήνθηκα στη Χαρά και αυτή ανασήκωσε τους ώμους της.

"Καλά, πάμε εμείς εξώ και βλέπουμε.",της είπα προχωρώντας προς την πόρτα στο σαλόνι για να βγούμε έξω.

Νιόβης POV

Ενώ είμασταν ξαπλωμένοι με τον Στέφανο στο κρεβάτι μας και μιλούσαμε για διάφορα και άσχετα θέματα, ακούσαμε την κάτω πόρτα να ανοίγει και να κλείνει, όπως και τη φωνή του Μαξ να μας φωνάζει.

Κοίταξα ξαφνιασμένη τον Στέφανο αφού πίστευα πως μπορεί να ερχόταν πάνω, όμως αφού δεν άκουσα βήματα στη σκάλα απλά σηκώθηκα από το κρεβάτι όπως και ο Στέφανος και βάλαμε ρούχα.

Κατέβηκα πρώτη κάτω και δεν είδα κάποιον έτσι έλεγξα τον κήπο.

Είδα ένα γνωστό κοριτσίστικο πρόσωπο να μιλάει με τον Μαξ και αμέσως κατάλαβα πως ήταν η Χαρά.

"Χαρά μου;",είπα χαρούμενη πηγαίνοντας κοντά της.

Αμέσως έπεσε στην αγκαλιά μου με ένα μεγάλο χαμόγελο.

"Πως είσαι; Πως κι απ'εδώ;",τη ρώτησα καθώς καθόμουν κι εγώ στο τραπέζι.

Μπορεί να είναι Οκτώβρης όμως έχει αρκετή ζέστη.

"Είμαι καλα, ναι, είπα να έρθω εδώ να σας δω λίγο. Τώρα που έχω και την άδεια οδήγησης μου...", είπε και την κοίταξα με ένα μεγάλο χαμόγελο.

"Οι γονείς σου που είναι;",ρώτησα περίεργη και τότε μπήκε ο Στέφανος.

"Νομίζω πως ξέρω εγώ.",είπε ενώ κοιτούσε το τηλέφωνο του.

Η Χαρά τον κοίταξε έκπληκτη και λίγο ανύσηχη και σίγουρα όχι επειδή είχε επιστρέψει.

"Χαρά; τι έγινε;",ρώτησα εγώ και η Χαρά με κοίταξε και έπειτα χαμήλωσε το κεφάλι της.

"Χαρά; θες να το πεις εσύ;",ρώτησε αυτή τη φορά ο Στέφανος.

Η Χαρά αμέσως σηκώθηκε από τη καρέκλα της και βγήκε τρέχοντας από το σπίτι.

Χωρίς να ρωτήσω τίποτα, απλά έτρεξα πίσω από τη Χαρά να την προλάβω.

"Χαρά, Χαρά περίμενε!", φώναζα καθώς έτρεχα πίσω της αλλά δεν άντεξα άλλο και σταμάτησα.