Μάξιμος POV
Ήμουν βόλτα με τα παιδιά και τώρα πάω σπίτι. Είδα το αμάξι της μαμάς στο γκαράζ και κατάλαβα πως ήταν εδώ.
Άνοιξα και μπήκα μέσα, ενώ πήγα κατευθείαν στη κουζίνα να πάρω να πιώ νερό.
Κοίταξα έξω από το παράθυρο και είδα να βγαίνει λιγοστός καπνός,σαν τσιγάρου.
Βγήκα να δω ποιός είναι και το θέαμα με έκανε να μείνω στη θέση μου και το ποτήρι που κρατούσα να πέσει από τα χέρια μου.
Η μαμά μου γύρισε αμέσως να με κοιτάξει και τότε έκρυψε σαν πύραυλος το τσιγάρο πίσω από τη πλάτη της.
"Μην το κρύβεις το έχω ήδη δει και μπορώ να δω τον καπνό να βγαίνει από πίσω σου"
Την είδα να κλείνει σφιχτά τα μάτια της και να σβήνει το τσιγάρο που κρατούσε στο τασάκι,το οποίο είχε ακόμα ένα τσιγάρο μέσα
"Μαξ να σ-",πήγε να πει αλλά δεν την άφησα
"Μαμά,μην πεις λέξη. Όχι επειδή δεν χρειάζεται αλλά επειδή δεν έχεις τίποτα να μου εξηγήσεις τα βλέπω όλα μπροστά μου. Εσύ, η πιο έξυπνη, εσύ που κατάλαβες μόνο με την μυρωδιά στο ποτό σου πως είχε μέσα στάχτη τσιγάρου,που σου είχαν ρίξει, η πιο φανατική αντικαπνίστρια, εσύ που έπεισες τον πατέρα μου να σταματήσει το κάπνισμα, τώρα καπνίζεις και μάλιστα αυτό το πακέτο τσιγάρα. Αυτό το πακέτο που ο μπαμπάς κάπνιζε και παρ' ολίγον να... να πεθάνει. Νομίζω, βασικά είμαι σίγουρος πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά και απαιτώ δεν ζητώ,απαιτώ να μου πεις τι συμβαίνει.",της φώναξα και την είδα να πέφτει και να σκύβει το κεφάλι της σαν να καταρρέει,αλλά συνέχισα.
"Τι λες να έλεγε ο μπαμπάς αν σε έβλεπε τώρα; Ε;",τη ρώτησα και αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα.
Την είδα να πέφτει κάτω και να λυποθυμάει. Α ρε μαμά.
Έτρεξα και έπιασα το κεφάλι της στα χέρια μου.Την είδα και μετά, με τα δύο μου δάκτυλα έπιασα τον παλμό της. Δε υπήρχε.
Έπιασα το τηλέφωνο μου και είδα την ώρα. Σε λίγο έρχεται η Μελίνα. Αν την δει έτσι δε ξέρω τι θα πιστέψει.
Την σήκωσα σε στυλ νύφης και την πήγα πάνω στο δωμάτιο της.
Την έβαλα στο κρεβάτι και προσπάθησα να τη ξυπνήσω.
Άκουσα τη πόρτα να ανοίγει και μετά άκουσα τη φωνή της Μελίνας να επιστρέφει από το φροντιστήριο. Κι αυτό το λεωφορείο δεν μπορεί μια φορά να αργήσει λίγο.
YOU ARE READING
Dear 'Dead' husband
RomanceΟπότε,Στέφανε καταλαμβαίνεις..πρέπει κάποτε να σταματήσω να σου γράφω. Έτσι λένε.Λένε πως δεν μου κάνει καλό. Εγώ όμως νιώθω πως αυτός είναι ένας τρόπος να σε νιώθω έστω και λίγο πιο κοντά μου..αφού δεν είσαι πια. Αχ..γιατί αυτό να είναι το τέλος μα...