Nesil: 2.Tür

Bölüm 15: Final

    Kera'yla son konuşmamızın üstünden yarım saat geçmişti. Yarım saatir ikimizde tek kelime etmemiştik. Kera İNF cihazından bir şeylere bakıyor ben de yarım saat önce cama yasladığım kafamı hala aynı yerde tutarak dışarıyı seyrediyordum. Dışarıya baktıkça gözlerimin önünde hep aynı düzenin akması canımı sıkıyordu ve artık gözlerim yorulmuştu. Gözlerimi kapatıp sessizliği dinlemeye başladım, yavaş yavaş uykum geliyordu. İngiltere'ye ulaşmamıza yarım saat kala uyumak işkence gibi olurdu. Bir yandan uyumamam gerektiğini düşünüyor bir yandan gözlerimi sımsıkı kapatmaya devam ediyordum.

    Ben gözlerim kapalı bir şekilde uyumamaya çalışırken otonomda İNF cihazının sesi yankılandı. Benim cihazımın çaldığından emin olmak için gözlerimi açıp cihazıma baktım. Kera İNF cihazıma bakarak "Pavel adında biri arıyor Deniz," dedi. Hemen kafamı dayadığım camdan ayırıp cihazı elime aldım. Pavel sonunda bize ulaşmayı başarmıştı. Pavelin çağrısına yanıt vererek cihazın ekran tuşuna bastım. Cihazın üzerinde açılan ekranda Pavel endişeli gözlerle bana bakıyordu. Konuşmak için ağzımı açtığım sırada buna izin vermeyip eliyle susmam gerektiğinin işaretini yaptı. Kera kimsenin konuşmadığını görünce yanıma gelip ekrandan Pavel'e baktı. Elimle Kera'ya sus işareti yaparak Pavel'i beklemeye başladım. Pavel diğerlerini de tek tek aramıştı. Ekrana her gelen kişiye sessiz olmasını söylüyordu. En sonunda gruptaki tüm arkadaşlarım ve Kera Pavel'in bir şeyler söylemesini beklemeye başladık. Bir iki dakika sonra Pavel endişeli bir şekilde etrafına göz gezdirerek "Beklettiğim için kusura bakmayın çocuklar. Üniformalıların uzaklaşması tahminimden uzun sürdü. Şuan Rusya'da Harabe Dünya'ya yakın bir bölgedeyim. Bizim gibi birkaç grupla daha tanıştım. Onlarda Harabe Dünya'yı öğrenmişler ve oraya gitmek için hazırlık yapıyorlar. Dün gece Aya'yı tekrar rüyamda gördüm. Beni üniformalılardan koruyacağını ve benim tüm grupları bir araya getirerek Harabe Dünya'ya gitmem gerektiğini söyledi. O yüzden bir an önce buraya gelmelisiniz. Gelirken ulaşabildiğiniz kadar çok grubuda yanınızda getirin. Aya rüyamda kurtuluşun bizimle olacağını söyledi. Bunun ne demek olduğunu bilmiyorum fakat sanırım artık tek çaremiz Harabe Dünya denilen yere gitmek. Size şimdi bir konum atacağım, şuan bulunduğum yerin konumunu. Haritalarda görünmeyen ve nasıl oluyorsa üniformalıların da görmediği küçük bir evdeyim. Şuan buraya gelmek üzere olan beş hacker grubu daha var. Bir an önce toplanmalıyız çocuklar lütfen acele edin fakat sakın uçağa binmeyin çünkü hepimizden haberdarlar. Kaçtığınızı gördüklerinde bakacakları ilk yer havaalanları olur. Sizi de yakalamak için yola çıkmış bile olabilirler. En yakınızdaki bir araca atlayın ve şimdi yola koyulun," dedi. Kera'ya Harabe Dünya'yı anlatmadığım için Pavel'in sözlerinden sonra bana bakıp "Harabe Dünya da neresi?" diye sordu. Ekrandan Kera'nın sorusunu duyan Adalyn cevap verip "Harabe Dünya rüyamızda gördüğümüz Aya adlı bir kızın söylediği yer. Sanırım senin adın Kera, Yesi senden bahsetmişti. Konumunuza baktığımda buraya ulaşmak için yarım saatiniz olduğunu görüyorum. Buraya geldiğinizde her şeyi anlatacağım Kera. Sen de grubuna haber verip Pavelin attığı konumu onlara atarak oraya gitmeleri gerektiğini söyler misin?," diye sordu. Kera başını sallayıp "Grubumun öğrenmesi gereken daha çok bilgi var anlaşılan. Arkadaşınız Aya'yı Deniz anlattı bizim de bildiğimiz şeyler var. Belki size yardımımız dokunur. Yarım saat sonra görüşürüz," dedi. Adalyn gülümseyerek ekranda olayları seyirci gibi izleyen diğerlerine "Arkadaşlar sizi bilgilendirmek için fırsatım olmadı. Deniz şuan İngiltere'ye geliyor çünkü üniformalılar onun da peşine düştü. Sizin de bir an önce yola koyulmanız lazım," dedi. Ken Zhi şaşkın bir şekilde her şey o kadar hızlı gelişti ki bir an rüya görüyorum sandım Adalyn. Hemen çantamı hazırlayıp yola koyuluyorum," dedi. Yu Jin gülerek "Az önce bir türlü bilgi edinemediğimizden yakınıyordum bir anda her şey değişti. Bende hemen yola koyulacağım. Çok yakında gerçek hayatta görüşürüz," dedi. "Görüşürüz" diyerek ekranı kapattım. "Gerçek hayatta görüşürüz..."