Düşman sınıflar (Devamı)

42#🍁

Ayakta bile zor durduğu belliydi.Yere yığılmadan önce kolunun altına girerek yürümesinde yardımcı oldum.Kalabalık insanların içerisinden hızlı bir şekilde geçerken bazıları bize garip bakışlar atıyordu.Gerçek kimliklerimizi bilseler eminim daha da garip bakarlardı neyseki yüzümüzdeki maskeler kimliklerimizi gizliyordu.Birbirimizden gizleyememişti ama, Bars'ı odasına çıkarıp sağ elimle kapıyı açarak yatağına yatırdım.

Yüzümdeki maskeyi çıkardım.Bars'ta çıkararak gözlerini gözlerime kenetledi.

"Nasıl yaralandın?"diye sordum

"Dışarıya koyduğum korumalar işlerini doğru düzgün yapmıyor.Onlara davet listesinde adı geçmeyen hiç bir kişiyi almayın emri vermiştim.Ama görüyorum ki davet etmediğimiz kişiler benim verdiğim baloya geliyor"

"Bu konuyu sonra konuşacağız"

"Diğerleride buradamı?"

Cevap vermememi evet anlamında anlayarak karnındaki acıya rağmen kalkmaya çalıştı "Ne yaptığını sanıyorsun sen?Yaralısın"diye bağırdım.Öfkeli bakışlarını bana sunarak üstümdeki elini hızlıca kendinden uzaklaştırdı.

"Derhal evimi terk ediyorsunuz"

"Yarana baktıktan sonra bunu zevkle yapacağım"

"Beni düşünmek sana kalmıyor.Çık dışarı"

"Seni o kalabalığın içinden çıkarmasaydım orda yığılıp kalacaktın o muhteşem şahaseride herkes görecekti.Ama tamam yardım istemiyorsun geber o zaman yaran karnının sol köşesinde yarana pansuman yapabilmek için ilk görmen lazım,arkadaşların var.
Sana yardım edebilmeleri için yanına gelebilmeleri lazım bunun içinde o düzenlediğin baloyu durdurman gerekir durdurduğunda da herkes sebebini merak edip içlerinden araştırma yapanlarda çıkacak"dedim tüm hiddetimi sesime vererek "Senden başka çarem yok diyorsun?"dedi daha çok kendi kendine konuşur gibi,yinede sorusuna cevap verdim. "Önündeki seçenekleri sıraladım.Benden başka şansın yok gibi"

"İyi gel bak"diyerek kalktığı yere tekrar oturdu.Cebimdeki telefonu çıkartıp kızlara acil işim çıktığını anlatan bir mesaj yazıp gönderdim.İlk yardım kutusunu almak için çıkacakken "Yatağımın sol köşesindeki çekmecede mevcut aradığın"diyerek durmamı sağladı.Dediğini yaparak sol köşesinde duran çekmeceyi açarak ilk yardım kutusunu çıkardım.Bars'ta bana kolaylık sağlamak için üstündeki ceketini çıkarıp yatağın üstüne koydu.Tşörtünü kaldırıp yaraya baktım.Bıçak yarasıydı bakışlarımı karnından çekip yüzüne çıkardım.Onunda zaten bana baktığını gördüm.

"Bıçak yarası bu"

"Eee?"dedi tek kaşını kaldırdı sorgularcasına

"Sen bence benim sormak istediğim soruyu anladın Bars" diyerek yaraya pansuman yapmaya başladım.

"Neden her defasında karşıma sen çıkıyorsun"

"İnan bunu bende anlamak istiyorum.Tam aklımdaki sorular bitmişken sen karşıma bu halde çıkarak aklımı olduğundan daha fazla bulandırıyorsun.Seni bir türlü anlamıyorum"

"Anlamaya çalışma o zaman" dediğine sadece kısa bir bakış atıp "Kim yaptı sana bunu?"diye sordum.

"Beni bu hale getireni bulduğunda sende ona mı aynılarını yaşatacaksın?"

"Hayır,teşekkürlerimi ileteceğim"

"Ben kendisini gördüğümde iletirim"

"Bars"dedim sesimi yükselterek,her defasında sorduğum soruları alaya alarak benim sabrımla oynuyordu.