ONE SHOT STORIES

HILING

Tinignan ko ang mga bulaklak sa labas ng bahay namin. Napangiti ako. "Maricar! Na'san ka?!" Napaigtad ako sa sigaw ni Throne. Tinignan ko sya at mabilis na nakapunta sa kanya.

"B-bakit? May kailangan ka ba?" Napatingin sya sa'kin na galit.

"I was worried I thought you're gone!" Napangiti ako kahit galit sya. He hug me and he sigh.

"Okay lang ako bespren. Nandito lang ako sa bahay. I was just busy doing these stuffs sa Garden nyo!" He nod at Bumitaw na sa yakap nya.

Ito ay isang dalangin~
Wag  sanang ipagkait~
Natagpuan na ang hanap~
Na pangarap,na pangarap~

He's busy reading while I'm here busy sa kakatitig sa kanya. He was my bestfriend since we were young,he's my protector always.

"Stop staring at me Maricar you might fall." He laughs and he look at me. Namula agad ako at umiwas ng tingin. Fall? Nandyan na ako Throne. Nandyan na.

"D-don't mind me! Continue reading!" He just smile at bumalik sa pagbabasa. Tinignan ko ulit sya.

Kasalanan nga bang umibig~
Parusang lungkot ang hatid~
Lamig ng hangin ang yakap~
T'wing Gabi,t'wing gabi~
Pinipilit man'g itago di kayang maglaho ang mga~
Katanungan tulad ng~

"Can you help me Bespren?" Napatingin ako sa kanya habang gumagawa ako ng assignment.

"Oo naman. Ano ba yun?" He snile widely. Weird.

"Gusto ko si Marian." Napahinto ako. Napatingin ako kay Marian. Who would not be? She's pretty,popular,and sexy. Walang-wala ako. Napahawak ako sa dibdib ko nang kumirot ito.

"A-ano ba ang gagawin ko?" Napatingin sya sa'kin and smile.

"Help me to court her."

Bakit parang sa'kin lamang may galit~
Ang madayan'g tadhanang di namamansin~
Wala na bang karapatan~
Na pagbigyan ang hiling~

Ilang araw din akong puyat dahil sa mga regalong gustong ibigay ni Throne kay Marian. Habang ginagawa ko yun ay unti-unti akong nasasaktan ay nabibiyak. I wish that i'm her. I wish I was Marian.

"Are you done?" Napatingin ako sa kanya. Pilit na ngiti ang sinukli ko sa kanya.

"O-oo. Aalis na pala ako Throne. I'll finish the other one tomorrow." Kahit di pa sya nagsabi ng Oo ay Umalis na ako. While i'm walking my tears suddenly fell. Hanggang sa naging hikbi na yun. Ganito ba talaga? Pag patago kang nagmahal,patago ka ding nasasaktan?

Lumilipad ang aking isip
bigla na lang napapayling
Wala na ngang mapagtuonan
Ng pansin~ ng pansin~
Pinipilit man'g itago ang mga katunanungan tulad ng~ tulad ng~

2 months later at naging sila na nga. Throne finally court her and she say yes. Kahit masakit dahil nandun ako sa venue na yun ay wala akong magawa kundi ngumiti.

"Let us welcome Maricar Santiago!" Nagpalakpakan ang mga tao at tumayo na ako. Napatingin ako kay Throne na kasama si Marian. He smile and wave at me but I just ignore it. For what? Para San pa ba kung I'll wave back? Sinimulan ko ng kumanta.

"Bakit parang sa'kin lamang may galit~ ang madayan'g tadhanang di namamansin~ Wala na bang kaparatan na pagbigyan ang hiling~" I close my eyes. I'll try to stop the tears from falling but I'm failed. My tears are slowly fell down.

'sheeettt she's crying!'

'ang ganda ng boses nya par!'

'lodddiiii!'

'Bespren ko yaaannnn!'

Tinignan ko sya nang sumigaw sya. Gusto kong isigaw nya na girlfriend ko yan but I know I'll never be the girl you wanted!

Kung sino man para sa'kin
Di ko sasayangin~
Madayan'g tadhanang 'iyong pansinin~
Wala na bang karapatang pagbigyan ang hiling~

"You may now kiss the bride!" I clap my hands and feeling happy for Throne. 6 years later and now I'm here watching him set his vow to Marian. Kahit masakit ay pumunta ako sa kasal nya. Hiling ko na sana ay ako yun,na Sana ako ang mahal nya,na Sana ako ang pinangakoan nya sa harap ng altar. Pero,lahat ng 'iyon puros hiling. Tumalikod na ako Pero may nabangga ako.

"Sorry. Sorry i didn't mean to--"

"No,it's okay." Napatingin ako sa nagsalita. He smile.

Kung sino man para sa'kin
Kahit magalit ang madayang tadhanang 'iyong pansinin
Wala na bang karapatang na pagbigyan ang hiling~