ONE SHOT STORIES

PROJECT UNSPOKEN

When I was 10 I always saw my mother crying because of my father, he always punch her and slap her what can I do? I am just a kid. I can't do anything about it.

"Ako ang lalaki sa pamamahay na ito! Ako ang masusunod! Ako ang nagtatrabaho, ako ang nagpapakain sa inyo, ako ang naghirap, palamunin ko lang kayo!" He shouted at us, my mother hug me and I can feel her fear, her cold body.

"P-papa tama na po.." I am begging, begging for him to stop this thing, it's so cruel, wala akong makitang ilaw sa loob ng bahay. Naghahalo ang aking kaba.

Hanggang sa lumaki ako nawalan ako ng gana sa buhay dahil sa mga nangyayari palagi na lang iyak ng Mama ko ang nakikita ko. Wala ng iba kundi ang mga mabibigat na kamay ni Papa na lumalapat sa katawan ko at ni Mama. Too much pain. I can't breathe.

"Ang bobo kasi n'yan kaya di makaayos ng pag-aaral, mabuti pa ang anak ko bakit ba kasi pinipilit mag-aral bobo naman?" I can hear my relatives talking about education, pati ang mga kapitbahay naman ay 'yun ang sinasabi.

I can't focus. Hindi ako makapag-aral ng maayos dahil sa nakikita ko sa bahay sa pang araw-araw, halo-halo ang takot, pag-aalala para sa akin at sa Mama ko, sakit na bumubuo sa puso ko, at galit sa sistema ko.

Isang araw na nasa loob ako ng isang bus nakatayo ako dahil marami ng tao sa loob ng bus na sinasakyan ko, I was just standing when I feel someone's hand touching my waist and caressing my hips. I close my eyes and pray to God to stop this harassment, I can't breathe, I can't breathe. Mama.. Hindi ako makahinga.

"Tumahimik ka o papatayin kita pagbaba mo dito sa bus? Mamili ka." I have no strength to fight for my life all I did is to shut my mouth, I have no power to fight against with him, against with this dirty man touching me everywhere. His hands are wondering around my body, roaming his eyes everywhere I feel so dirty, I feel so bad about myself but no one listen to my silent scream. He jack off and touch my body until he came.

Nang makababa ako ay malakas akong umiyak dahil sa kahihiyan na nangyari, I don't want this, I hate this, I damn hate this. Ang kamay n'ya ay nagkaroon na ng marka sa katawan ko. Ayokong maalala.

"W-wag po. W-wag po. Tama naaaa!" I shouted at my classmate who corner me in the wall, nakita ko ang dalawa kong classmate na nakangisi ngayon sa harapan ko. Their smiles is like a devil's smirk.

"Mas malakas kami sa'yo. Ang babae ay madaling makontrol ng lalaki, kasi kung malakas ka bakit ka ngayon nandito? Nakabuka ang mga hita, nakahandang pasukin namin. Ganu'n ba ang may lakas?" They both laugh as they molesting my body, they touch me everywhere and all I can do is to cry and to pray that this should be end. No woman deserves to treated this way.

Nagpasa-pasahan silang dalawa sa katawan ko, hinahalikan ang parte ng katawan ko, wala akong magawa kundi ang pumiglas pero dalawa sila at malalaki ang katawan. Oh God tell me how to escape with this kind of scenes. Their hands touch my body everywhere, to my breast down to my thighs lahat ng pinakaiingatan ko ginalaw nila.

They raped me.

They raped me.

Mama, they raped me.

Nagdaan ang mga araw ay palagi akong tulala sa loob ng kwarto ko, puros iyak lang ang nagagawa ko wala akong magawa kundi ang umiyak dahil sa nararamdaman ko ang feeling ko ang dumi-dumi ko. Lahat ng parte ng aking katawan na nahawakan nila ay madumi, may marka na.

"Anak. Ilang araw ka ng hindi kumakain, anak kumain ka na.." Nakita ko ang naiiyak na mukha ng aking ina habang hawak ang platong may pagkain. I can't eat, all I need is to hug someone. Gusto kong mag sumbong gustong-gusto ko pero wala akong lakas.