You're Still The One (REVISING)

8

Nathalie's POV

[So, how's your life there? Is everything okay?] Siero asked me on the other line. Nag-uusap kami ngayon sa cellphone kasi nakatawag ito ulit sa akin ngayon.

"Not bad but to be honest, Siero. I still feel that I am not home, even if I am living with my grandparents." sabi ko.

I heard him sigh. [I understand, but I need you to be strong.] he said.

"It's so hard to adjust and fit myself in here, Siero This is not the life I used to have. Gustuhin ko mang magreklamo pero hindi ko magawa. Ang hina kaya ng signal dito sa amin. I can't even open and use my social media accounts that much." I complained.

[Sina Mommy naman kasi, sinabi ko namang kukunin ka na lang namin. At dito ka na lang tumira pero hindi raw pwede.]

"Kulitin mo ulit sila Tita, Siero, please. Yes, I do love my grandparents but I can't stay any longer here. Parang mababaliw lang ako dito minsan!" paglalabas ko ng saloobin.

[It's okay. I'll do my best again para mapapayag si mommy.] pagpapagaan niya ng loob sa akin.

"Thank you, Siero! You're the best! I miss you na!" and I sighed, nasa bakasyon sila ngayon, nasa Baguio. Naalala ko naman, noong nakaraang taon ay magkasama pa kaming mag bakasyon. At noon ay buo pa ang pamilya ko.

[I miss you more, Lily. Don't worry bibisitahin kita diyan. So, you won't feel sad.] And with that my lips formed a smile, because someone called me Lily again. Matagal ko ring hindi narinig iyan.

It's my nickname. Pero sina Siero and my parents lang ang tumatawag sa'kin nun.

Hindi rin kasi ako ganoon kalapit sa mga grandparents ko noon. Minsan lang naman kami magkasama, kasi hindi sila madalas lumawas ng siyudad para bisitahin kami. At noong nasa siyudad pa ako ay wala naman akong masyadong kaibigan doon kasi most of the time, they are just using me para mapalapit sila kay Siero. Marami kasing babae ang nagkakagusto sa kanya sa school namin noon.

"Aasahan ko yan." sabi ko.

[Of course, Lily.]

"Apo, kakain na tayo." Narinig kong sigaw ni Lola sakin.

Kailangan ko ng magpaalam kay Kyle. "Siere. Kakain na kami ng almusal, tinatawag na ako ni Lola eh."

[Ganun ba?]

"Oo eh."

[Alright, I'll just call you again. I miss you and I love you so much!] napangiti naman ako ulit. Malapit talaga kami nito sa isa't-isa.

"I love you too! Bye!"

[Bye!] and I hang up the call.

Inilagay ko naman pagkatos ang cellphone ko sa mesa at dali-dali naman akong lumabas ng kwarto at tumungo nasa kusina kasi hinihintay na ako nina Lola.

"Nandito kana pala. Tara, kumain na tayo, Apo." sabi ni Lolo at halatang hinihintay nila ako ni Lola.

Umupo naman ako kaagad sa pwesto ko at kumuha na ng kanin. "Sino nga pala yung kausap mo sa cellphone mo, apo?" tanong ni Lola.

"Si Siero lang po, Lola."

"Ganun ba? Kamusta na raw sila doon?" tanong ko.

"Okay naman daw po sila."

Ngumiti naman si Lola. "Mabuti kung ganun."

"Oo nga po."

Napahinto naman si Lolo sa pagkain at napatingin sa akin. "Nathalie... Apo." tawag  pa ni Lolo.

"Bakit po, Lo?"

He sighed. "Gusto ko lang sabihin na hindi namin nagustuhan 'yung nangyari kahapon."

Napayuko naman ako. "Naintindihan ko po, Lolo."