Arabadan indik ve eve girdik
evimi özlemiştim ve evimi görünce sevinmiştim....
Babam kapıyı açıp elini kapıya doğru uzattı, ikimizde içeriye geçip koltuğa oturduk.babamsa annemin olduğu odaya geçmişti
" Forza ilişkimizi anlarlarsa ne tepki vericeklerinden emin değilim ve eğer sana birş--"
derken Kapı açıldı bu annemmiydi gerçek annemiydi yani!
Koltuktan kalkıp hızla onlara sarıldım ve gülümsedim
Sonra elimi güzel kadının yüzüne koydum" A-anne ?"
" kızım!"
Ve yeniden sarılmıştım....
Forzaya göz ucuyla bakmıştım, ben sanıyordumki forza şimdi mutluluktan deliriyor ama gördüklerime şoke oldum...Ve annemden ayrılıp forzanın yanına geldim
" Forza?!"!
"b-bu benim annem!
Bu laf başımda dönüp durdu.... Bu benim annem! bu benim annem! diye ..
şok geçirmiş halde annemle forzaya bakıyordum....
Sonra anneme yaklaşıp"A-anne F-forza senin kızınmı??!"
Annem forzaya şaşkınlıkla bakarken bende forzaya yaklaştım
"f-forza?! Konuş hadi!"
forzanın ilk kez üzgün görmüştüm hede çaresiz...bu benide üzmüştü...Sevgilimle gerçek kardeşmiydik yani!
Babam forza ve benim anneme yaklaşıp tokat attı
" Nasıl beni aldatırsın!"
Annem ağlamaya başladı ve sesini yükseltti
" B-Ben Aldatmadım seni ! Sen beni aldattın! Ben senden hamileyken sen beni evden attın hemde o gün sana hamile olduğumu söyliycektim! Anladınmı!"
Babam üzüldü ama sonra
" Tamam anladım forza benim kızım! ama! ama o elini tuttuğun çocuk neydi peki!?"
Annem dahada kızıp ona yaklaştı
" O benim Abim lan! ben yolda bayılırken Abimde yanımdaydı! hastanede hamile olduğumu öğrendim ve abimle sana hamer vermük isterkende!! unut gitsin..."
diyip annem sustu ve sakinleşerek arkasını döndü
Ben ne olup bitiyor anlamaya çalışırken Babam anneme sarıldı ve
"Özür dilerim hayatım beni affedermisin!" dedi
Annem gülümsedi ve babama daha sıkı sarılarak
" Bende yanlış anlamıştım ozaman affediyorum..."
onlar mutluyken ben kırgındım... onlar gülerken ben ağlıyordum....Bi adım öne gelip
" Siz bir yuva kurarken daha bir yuva olamamış yuvayı yıkıyorsunuz.." dedim
Annemle babam uzaklaşıp şaşkınlıkla bana baktı
Bende dona kalmış forzanın kolundan tutup öne çektim ve
" Bu kız benim sevgilimdi anlıyormusunuz! Doğru ben Lezbiyenim! Evet lezbiyenim! ve sizin dramatik hayatınız yüzünden bizimde hayatımız mahf oldu !!" Bağırıp dedim
Annemle babam şaşkınlıkla bana baktılar yine.. babamsa biraz yaklaşıp
" N-Ne ?! Lezbiyenmisin?! Seni terbiyesiz! şerefsiz! bunu kabul edicekmiydik yani! Rüyanda görürsün!"dedi
İlk kez babam bana bu şekilde kötü şeyler söylüyordu ve benim hayatım mahf olmuştu
" Yazıklar olsun.."dedim ve dona kalmış forzanın kokundan Tutup kapıdan çıkmak isterken forza elimi itti bense ona dönüp baktım
" Layla b-ben ayrılıyorum...biz kardeşiz...olmaz! bu ilişki sürmez.." dedi
"n-E? Forza iyimisin sen!?"
"Üzgünüm layla üzgünüm..."
Forzaya yaklaşıp elimi yüzüne koydum ve
" Forza kendine gel!"
" ben kendimdeyim !" diyip elimi ittim
ARKADAŞLAR ASLINDA ONLARI ÜVEY KARDEŞ YAPICAKTIM AMA HERKES "ÜVEY ABİM BENİ SEVİYOR" " ÜVEY ABİME AŞIĞIM" GİBİ ŞEYLÜR YAPİYOR DİYE YAPMADIM...VE GERÇEKTEN İKİLİLERİ AYIRDIĞIM İÇİN KENDİMDE ÜZÜLÜYOM AQ:) İyi okumalar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKTA LEZBİYEN
AçãoHayat bana Lezbiyenlikten nefret etmeği öğretirken kendimi bir kafeste buldum bu kafesten kaçış yok! Ama berki kaçmak ihtiyacıda duymam~ ...